Categorie: Hulde aan de vrijwilliger

Het begon 21 jaar geleden met één vleermuis waarmee een buurvrouw kwam aanzetten. Inmiddels vangt Anja Sjoerdsma met de onmisbare steun van onder anderen haar vriendin Judith Wieringa 180 vleermuizen per jaar op. Maar hoelang nog?

De opvang telt begin november ruim 20 verweesde en gewonde vleermuizen. De meeste daarvan komen op krachten in met doeken behangen kasten. Die staan in de keuken van het huis aan de rand van Adorp, waar Anja met haar man Peter en hun zonen Johann en Rick woont.

Anja en Judith zitten aan de keukentafel met een vers bakje koffie voor zich. Ze hebben nog geen slok genomen als de volgende tijdelijke gast wordt binnengebracht. Johan en Gaby van de dierenambulance brengen een jonge dwergvleermuis. Hun komst was aangekondigd.

Lees verder “Jonge en gewonde vleermuizen in goede handen bij Anja en Judith”

Vijf vrijwilligers zijn zaterdagochtend (19 oktober) met de zeis in de weer in de Appelhof, de eeuwenoude boomgaard met hoogstamfruitbomen in de Winsumer wijk Ripperda.

De belangenvereniging Oldehof-Peerdewask nam enkele jaren geleden het beheer en onderhoud van de boomgaard over van de gemeente.

Klaas Rustema, de coördinator van het groenonderhoud: ´We doen het met de zeis omdat grote machines te veel schade aanrichten aan de bomen en de structuur van de grond, zoals in het verleden wel gebeurd is. Zeisen is beter voor de natuur. De diversiteit aan bloemen neemt toe en voor de insecten pakt het ook positief uit.´

´En vergeet niet dat dit veel rustiger is. Kunnen we ook met elkaar praten, want het is voor ons ook een sociaal gebeuren.´

Lees verder “Met z´n vijven zeisen in de Appelhof”

Vele handen maken licht werk, blijkt zondag in wijngaard Hof van ´t Hogeland. Veertig vrijwilligers helpen wijnboerin Elma Middel mee met het plukken van de druiven. Van de oogst wordt de wijn Groot Maarslag geproduceerd.

Na een koffie en broodjes beginnen ze om halfeen aan hun karwei. Dik anderhalf uur later, een recordtijd, is de laatste druif al van de 1250 wijnstokken geplukt. Hapjes en drankjes staan klaar in de schuur om de oogst te vieren. Het proosten gebeurt uiteraard met wijn van eigen bodem.

Elma vertelt dat de opbrengst van het druivenras Solaris minder dan de helft is van topjaar 2018 maar wel de helft meer dan 2017. ´Vorig jaar was het een droge en warme zomer en was de oogst overweldigend. Het lijkt wel of de struik dit jaar moet herstellen. Een andere theorie van mij is dat de voorjaarsstorm en regen nadelig heeft uitgepakt voor de bestuiving. De ranken hebben wel het normale aantal trossen, maar minder druiven per tros.´

Lees verder “Druivenplukken: vele handen maken licht werk op Groot Maarslag”

Scheepsjoagen in Onderdendam, dat betekent een druk weekend voor dorpsfotograaf Johannes van der Helm. ´Maar ik maak me niet druk hoor´, zegt de 58-jarige Onderdendamster.

Zaterdagmiddag (24 augustus) legt hij de prijsuitreiking van Scheepsjoagen vast met zijn Sony 77. ´Ik probeer zoveel mogelijk spontane foto´s te maken. Bij de wedstrijd lukt dat wel, maar met een prijsuitreiking valt dat niet mee.´

Zijn foto´s komen op www.onderdendam.com en in dorpsblad Nijsjoagertje.

Johannes: ´Fotograferen doe ik mijn hele leven al. Eerst naast mijn werk als spuiter. Sinds ik arbeidsongeschikt ben door OPS, de schildersziekte, heb ik er meer tijd voor. Ik ben min of meer de opvolger van Aart Brakema, die het jaren heeft gedaan en tien jaar geleden is overleden. Eind 2009 ben ik gevraagd door Kees Willemen.´

De caravan van Janneke en Albert staat bij de entree van de tijdelijke camping voor liefhebbers van de grasbaansport. Net zoals de afgelopen jaren. Die plek is wel zo handig als je – zoals Janneke – campingbaas voor vijf dagen bent.

Zondagmorgen kijkt Albert naar de trainingen op de ´droombaan´ van Motorclub Eenrum, zijn partner gaat ook zo die kant op en zit in de caravan aan de koffie met mensen uit München. Die zijn net gearriveerd nadat ze een dag eerder de internationale grasbaanraces in Bad Hersfeld bijwoonden.

´Zo kan ik toch niet op de foto, nog niet opgefrist en in een roze pyjama?´, zegt ze in vloeiend Duits tegen de gasten. ´Gelukkig heb ik een goed taalgevoel, het is toch wel handig als je Engels, Duits en Frans kunt spreken. Op de camping verblijft een internationaal gezelschap.´

De sfeer is altijd geweldig, we zijn één grote familie

Lees verder “Janneke, campingbaas voor vijf dagen in Eenrum”

Een geweldig gezicht, de historische werkkleding van de vrijwilligers steekt donderdag mooi af tegen de goudkleurige rogge. Op landgoed Verhildersum in Leens wordt het graan op ouderwetse wijze gezicht, met de zicht (een soort zeis) en met een zichtmachine (zelfbinder), getrokken door een tractor. Uiteraard een oldtimer.

Lees verder “De mannen gaan ouderwets tekeer in Leens”

Een groepje mensen met dezelfde passie: motorrijden. Zo zijn de Free Bikers Garnwerd het beste te omschrijven, zegt Dick Bonsing zaterdag in het Reitdiepdorp.

Dick vormt met Erwin de Groot en Bob de Paauw de Garnwerder inbreng. Alle drie fervente Harley-rijders. ´Daarnaast hebben we liefhebbers van buitenaf. We zijn ons in 2013 Free Bikers gaan noemen, na het overlijden van onze kameraad Klaas Postma. Hij was dé Harley-rijder van het dorp en we reden altijd samen al tochten. Door de trieste gebeurtenis is de band van ons groepje nog hechter geworden.´

Kijk ook eens naar onze hesjes, die staan toch helemaal niet strak?

Lees verder “Free Bikers Garnwerd zijn (naar eigen zeggen) een stelletje knuffelberen”

Een fietstocht halverwege onverwacht afbreken voor een wadlooptocht. ´Goa moar mit, fiets ken wel ien schuur´, roepen Riëtte en Marian Danhof, gidsen van Dijkstra Wadlooptochten. En zo geschiedde: samen met zo´n dertig militairen, tien toeristen en de tweeling dinsdagmiddag het wad op voor een zwerftocht van dik 2,5 uur. Spijt? Geen seconde. Wat een ervaring!

Bij de dijk achter Westernieland, in de Linthorst Homanpolder, begint de tocht met een korte uitleg. Marian (Eenrum) en Riëtte (Baflo) stellen zich voor en vertellen dat ze zussen zijn. ´O, zijn jullie zussen!´, grapt een militair. De gidsen zijn het gewend. ´Elke keer worden soortgelijke grapjes gemaakt. Straks ga je ons ook nog vertellen dat jullie een tweeling zijn, wordt er vaak aan toegevoegd.´

We gaan even verderop de dijk over en banjeren al snel door het slik van de kwelder. Makkelijker loopt het verderop over de drooggevallen zeebodem. Bij het doorwaden van de geulen komt het water soms tot de dijen. Een van de militairen roept verschrikt dat hij een NaZa heeft en wijst naar zijn kruis. Afkortingen zijn uitgevonden in het leger.

Lees verder “Zwerven over het wondere wad met de zussen Riëtte en Marian”

Ze hebben beiden geen elektrische fiets en hij is geblesseerd. Dus komt het extra goed uit dat Jan en Marja Oostindiën ook dit jaar de catering verzorgen van de fietstocht van de buurtvereniging Churchillweg in Zoutkamp.

Ze wachten bij buurtschap Schifpot, tussen Garnwerd en Feerwerd, op de tweede groep fietsers. De Zoutkamper vlag wappert op de aanhanger. ´We hebben koffie, thee, water, fris en fruit. Van Dirk Sloot kregen we ijs voor in de koelbox. Toch handig dat je buurman garnalenvisser is.´

Aan de fietstocht op deze warme zaterdag doen 25 buurgenoten mee, die in twee groepen een route van 40 kilometer fietsen. En óf de e-bike populair is! Alleen Edo Wiersum trapt zijn kilometers nog weg op een ´ouderwetse´ fiets.

Ze hebben de boom precies op de goede plek neergezet

Lees verder “Jan en Marja verzorgen de catering voor fietsende straatgenoten”

Drukte alom aan de Kievesterweg in Rasquert donderdagavond waar dertig vrijwilligers voorbereidingen treffen voor de zitmaaierrace van zaterdag. De sfeer zit er goed in.

Wie mocht denken dat het bij de races gaat om grasmaaien, komt bedrogen uit. Op de geprepareerde baan – het zou voor de deelnemers anders te hobbelig worden vanwege de tractorsporen – is geen grasspriet te zien. ´Dat wordt nog weleens gedacht, maar de race draait puur om snelheid´, meldt pr-man Mark Kieneker. Wedstrijdleider Henk Haaksema is erbij komen staan. ´De deelnemers in alle klassen rijden 3,5 minuut en nog twee rondjes, waarna ik ze afvlag.´

Lees verder “Geen grasspriet meer te zien: Rasquert is (bijna) klaar voor de zitmaaierrace”