Een paradijsje, oase, pareltje. Zo omschrijven Koos van der Maar en Linda Bandsma camping Boet´n toen in Pieterburen. ´Hoe druk het ook in de Hoofdstraat is, als je het kerklaantje op rijdt, vind je alle rust.´
Maar dat geldt vandaag even niet. Een bosmaaier voert het hoogste woord. Enkele vrijwilligers zijn bezig met groenonderhoud. De niet-commerciële camping draait volledig op vrijwilligers en een stichtingsbestuur. Voorzitter Koos van der Maar en secretaris Linda Bandsma hebben een besprekinkje op terrasstoelen voor ´t Proathoes.
Koos (63) is al jaren bij de camping betrokken: ´Boet´n toen bestaat al sinds 1968, toen wadlopen een rage begon te worden. Twee jaar geleden heeft een nieuwe stichting het achterste gedeelte van de camping in eigendom overgenomen van de wadloopstichting. Het voorste deel hebben we in erfpacht van de kerk.´ Binnenkort gaat de ervaren wadgids met vroegpensioen en is hij waarschijnlijk nog vaker op de camping te vinden.
Een camping runnen was altijd al een grote wens
Linda (44) zag vorig jaar een wens die ze als kind al had vervuld: een camping runnen. ´Nog steeds kijk ik op Funda of ergens een woonboerderij te koop staat waar je een camping zou kunnen beginnen. Ach, dit is een mooi alternatief. Via een paasactiviteit ben ik hier terechtgekomen. Mijn vader (Henk Klatter) zou paashaas zijn en zei dat het voor ons leuk was om even te komen kijken.´ Binnen de kortste keren zat ze in het bestuur, waarvan Onno de Groot en Annelies Borchert ook deel uitmaken.
Boet´n toen, gelegen naast de kerk, is uiteraard een mooie Groningse naam. Maar niet iedereen is op de hoogte van de betekenis – tuin van de dominee. Linda: ´Laatst vroegen gasten, wijzend naar de kerk: of moeten we hier boete doen?´
Het eerste jaar van de nieuwe stichting verliep uitstekend. Het tweede seizoen is nu al deels verloren door de coronacrisis. De gastenlijst blijft tot dusver beperkt tot camperaars. Er overnachten in een tent is nog niet mogelijk. ´Veel enthousiaste gasten van vorig jaar wilden weer komen, maar moeten we nee verkopen.´
Maar er is eindelijk goed nieuws. Op maandag 15 juni mogen de toiletten en douches weer open, ruim twee weken eerder dan waar Koos en Linda op rekenden tijdens het gesprek.
´Geen geld, geen inkomen, ja alleen van onze donateurs. Dat gaat nu volledig op aan onze vaste lasten. Elke euro die binnenkomt, investeren we in de camping. Eerder dit jaar hebben we geïnvesteerd in schelpen, als verharding voor de campers. We hebben nog plannetjes zat, bijvoorbeeld uitbreiding van het aantal stroompalen. We letten erg op koopjes en zijn scherp op uitgaven. Het wifi-abonnement hebben we bijvoorbeeld voorlopig stopgezet.´
Hier hoor je alleen vogels en kerkklokken
Jarenlang kwamen alleen wadlopers naar de camping. ´Je ziet steeds meer verschuiving. Pieterpadlopers en andere mensen die rust en ruimte zoeken komen bij ons. Dat we met vrijwilligers werken en niet-commercieel zijn, spreekt aan.´ En over de rust: ´Een camperaar uit de Randstad zei dat hij nog nooit ergens geslapen had zonder het verkeer te horen. Hier hoor je alleen de vogels en kerkklokken.´
Enkele wadgidsen hebben een stacaravan op Boet´n toen. Ook Linda en haar gezin (man Patrick is ook vrijwilliger) hebben hun caravan er staan. ´We wonen in Baflo en het is niet praktisch om steeds heen en weer te rijden.´ Koos, Eenrumer, heeft kortgeleden zijn caravan verkocht, maar is al weer naarstig op zoek naar een nieuwe. ´Het meest praktisch zou een beheerdersechtpaar zijn. We hebben een vacature uitstaan. Ook andere vrijwilligers zijn welkom, want het valt niet mee om het rooster rond te krijgen.´
Koos meldt dat de camping nadrukkelijk de samenwerking zoekt met bijvoorbeeld de buren: Het Groninger Landschap, de kerk en Domies Toen. ´We willen graag als collectief naar voren komen, zeker met het oog op de komende verhuizing van Zeehondencentrum Pieterburen naar Lauwersoog. We weten niet hoe het vertrek van de publiekstrekker uitpakt voor het dorp.´