Categorie: Mijn hobby

´Het Groninger landschap: er is altijd wat te zien, welke kant je opgaat´, zegt Roy Wolzak.

Roy wandelt op een zonnige maandagmiddag tussen Garnwerd en Winsum, zijn trouwe metgezel – een fotocamera, Canon 750D – voor de borst. Een weekje vrij, wat een genot. ´Ben even bij een vriend op de koffie geweest en heb onderweg zo´n veertig foto´s geschoten. Maar ook als ik een opdracht 15 kilometer verderop heb, wandel ik ernaartoe. Ik heb niet eens een fiets bij huis staan.´

´Ik heb een drukke baan bij Hornbach in Groningen. Wandelen en fotograferen vormen de ideale uitlaatklep. Drie jaar geleden ben ik met beide hobby´s begonnen toen ik een burn-out had. De dokter adviseerde mij te gaan wandelen. Wandelen? Dat is iets voor oude mannen, dacht ik. Toch ben ik het maar gaan doen.´

´Een maat liep de eerste keer mee en zei: kijk om je heen, er is hier zoveel te zien. Mijn blik stond strak naar voren. Tunnelvisie hè. Al snel maakte ik onderweg foto´s met mijn smartphone. Dat ging van kwaad tot erger. Een andere vriend schonk mij zijn camera, want op marktplaats zou hij er toch niks voor krijgen. Inmiddels ben ik een camera en de nodige lenzen verder. Het kost wel wat centen, maar kost niet elke hobby geld?´

Wandelen? Dat is iets voor oude mannen, dacht ik

Alles wat Roy interessant vindt, legt hij vast. ´Velden, koeien, paarden, bruggen, noem maar op. In mijn dorp zijn een paar zeer interessante locaties waar ik graag foto´s van maak, zoals de Jeneverbrug en de beide molens. Ik mag graag bij zonsopgang fotograferen, eerder uit bed stappen is voor mij geen probleem.´

De eerste uitgave – een kalender met zijn foto´s – en een expositie in café The Jolly Cat in Winsum heeft hij inmiddels achter de rug.

´Door de expositie is het eigenlijk echt begonnen. Mensen kopen vaker foto´s en opdrachten voor fotoshoots komen op gang. Binnenkort fotografeer ik een boerderij bij Aduarderzijl en kortgeleden heeft een zwangere vrouw voor me geposeerd. En ik maak de foto´s voor de nieuwe website van The Jolly Cat.´

´Fotograaf Tina Lantink schuift soms een klusje naar mij door. Zo heb ik laatst voor haar de Worlddancers gefotografeerd. Bruidsreportages ga ik zeker niet doen, dan zou ik in Tina´s vaarwater komen. Voor mij is het hobby en dat maakt het extra leuk. Dat hobbygevoel wil ik vasthouden.´

Bij portretten doet Roy niet aan manipulatie, bij dorpsgezichten en dergelijke is een stevige nabewerking aan hem wel besteed. ´Fotograferen is ook een kunstvorm. Soms zie ik iets prachtigs en zijn de omstandigheden niet naar mijn zin. Dan ga ik ermee stoeien, bijvoorbeeld door de lucht te bewerken. Niet iedereen stelt zoiets op prijs, maar het zijn mijn foto´s.´

In september viert de hobbyfotograaf zijn 50ste verjaardag. Daar is hij nu al behoorlijk mee bezig. ´Ik ontkom niet aan een feest. Mijn vrienden kennende, word ik aan alle kanten vernacheld als ik dat niet doe. Er komt ook een handleidinkje van wat wel kan en niet, voor ze met strippers komen aanzetten.´

Heerlijk werken de vijftien cursisten van Gerald Schuil op een warme zaterdagmiddag in de fraaie tuin van Landgoed Ewsum. De donkere lucht en buienradar voorspellen weinig goeds, reden voor een verhuizing naar de schuur op het borgterrein. ´Vanmorgen moesten we ook al even naar binnen. Gelukkig dat die mogelijkheid er is.´

Lees “Beste bui drijft cursisten van Gerald de schuur in” verder

Een kamerplant waar ze op uitgekeken was, was de directe aanleiding voor Het Plantenkraampje. ´Waar laat ik hem, vroeg ik me af. Dit hoort niet in de groene bak, dat is niet oké. Misschien kan ik iemand anders er blij mee maken.´

Annemarie Tiggelaar tikte een kraampje op de kop, knapte het op en sinds een week staat het voor haar huis te pronken, aan de Munsterweg in Winsum. Aan belangstelling geen gebrek. ´Van mijn oorspronkelijke plantjes staat er niets meer. Een buurvrouw komt elke dag even kijken omdat ze benieuwd is naar wat ze nu weer aantreft.´

Lees “Het Plantenkraampje van Annemarie: ruilen, pakken of geven” verder

Terwijl Steenhuis Sloopwerken korte metten maakt met het voormalige schoolgebouw van Ichthus in Baflo laden Lena Imbos en Steven Hoeksema platen op een aanhangwagen.

´Veertig stuks hebben we gekocht van de sloper, dat betekent vier keer op en neer rijden naar de Eenrumerweg´, vertelt Steven. ´Dit noemen ze hergebruik. De spijkers eruit halen wordt trouwens nog een hele klus.´

Lees “Platen van Ichthus komen Lena en Rene goed van pas” verder

Het blijft een mooi gezicht, boeren bezig zien op het land. In dit geval hobbyboer Sjoerd Schuitema, die op een woensdag gras aan het schudden is in Feerwerd. Buurjongen Julian Verwijk helpt hem mee, zoals hij vaker doet.

Lees “De vrouw van Sjoerd roept: het is etenstijd!” verder

Een paradijsje, oase, pareltje. Zo omschrijven Koos van der Maar en Linda Bandsma camping Boet´n toen in Pieterburen. ´Hoe druk het ook in de Hoofdstraat is, als je het kerklaantje op rijdt, vind je alle rust.´

Maar dat geldt vandaag even niet. Een bosmaaier voert het hoogste woord. Enkele vrijwilligers zijn bezig met groenonderhoud. De niet-commerciële camping draait volledig op vrijwilligers en een stichtingsbestuur. Voorzitter Koos van der Maar en secretaris Linda Bandsma hebben een besprekinkje op terrasstoelen voor ´t Proathoes.

Lees “Boet´n toen: camping met rust en ruimte (en geen plek voor verplicht boete doen)” verder

Hij is zes dagen in de week te vinden op de begraafplaats aan De Streekweg in Den Andel. Er is genoeg te doen, want Jan Vogel is al jaren de enige vrijwilliger. ´Alle dagen ben ik hier een paar uurtjes zoet.´

´Ik ben nu met mijn 24ste jaar bezig. Toen ik begon, was er een groep van zestien mensen actief. Velen daarvan waren toen al in de tachtig en zijn inmiddels overleden. Nu ben ik zelf 80-plusser, in oktober hoop ik 82 te worden. In de beginjaren gingen we als groep weleens bij hobbykweker Gerrit Plakmeijer zitten voor een drankje en versnapering. Dat heeft in mijn eentje niet zoveel zin.´

Lees “Jan (81), al jaren de enige vrijwilliger van de begraafplaats” verder

Platenhoezen, transistor- en buizenradio´s, platenspelers. De etalage van Mark en Diana Gielen aan de Noorderstraat in Ulrum ademt nostalgie dankzij hun uit de hand gelopen gemeenschappelijke hobby.

Elpees en singles zul je niet meer achter het glas aantreffen. Mark: ´Dat heb ik één keer gedaan. Binnen een half uur was het singletje kromgetrokken door de zon. Joh, ik wist niet dat dat zo snel ging.´

Lees “Pure nostalgie in de etalage van Mark en Diana” verder

Wie een origineel mondkapje zoekt, kan vanaf donderdag (28 mei) terecht bij Petra Bergstra in Winsum. Haar eerste serie zelfgemaakte mondkapjes was ze in een mum van tijd kwijt.

Aan een rek van bamboestokken hingen ze rond Hemelvaartsdag voor haar woning aan de Trekweg naar Onderdendam. ´Ik heb ze gemaakt van leuke stofjes die ik op de markt gekocht heb. Met printjes van bijvoorbeeld Roodkapje, tijgertjes, aardbeien, vogels en cactussen.´

´Eerst heb ik mijn familie en gezin voorzien. Toen duidelijk werd dat ze in het openbaar vervoer verplicht werden, besloot ik er meer te maken. Mijn buren verkopen altijd spullen aan de weg en ik dacht: dan doe ik dat met mondkapjes.´

Lees “Petra timmert aan de weg met zelfgemaakte mondkapjes” verder

Kranen verstoren de stilte in Breede. Tennisclub Warffum krijgt nieuwe banen. Bestuurslid en gepensioneerd gemeenteambtenaar Betto Meijer kijkt toe. ´Ik fiets hier elke dag even naartoe om te zien hoe de werkzaamheden vorderen.´

Veertien dagen geleden is Antea Group begonnen in Breede. De oplevering is voor 1 juni.

´Onze gravelty-banen waren dringend aan vervanging toe. De bovenlaag liet op diverse plaatsen los. De toplaag van rubbergranulaat is verwijderd. De ondergrond van beton met zoab blijft, dat weghalen zou ons gigantisch veel geld kosten.´

Zelfs bij windkracht 7 kun je hier nog tennissen

Lees “Eind mei zijn de banen pico bello, zegt Betto” verder