Categorie: Moi!

Gerrit 90! Een bescheiden feestje bij de hobbykweker

Dat vermaledijde virus toch! Het noopt Gerrit Plakmeijer donderdagmorgen (2 december) tot een bescheiden verjaardagsfeestje op zijn hobbykwekerij De Streekhof in Den Andel. Gerrit blaast die dag 90 kaarsjes uit.

Trouwe vrijwilligers, bekenden en familie komen langs om hem op gepaste afstand te feliciteren met zijn 18de lustrum. Gebak en lekkere hapjes staan klaar op de stamtafel. Maar Gerrit wil koste wat kost drukte vermijden omdat in Den Andel momenteel relatief veel coronabesmettingen zijn.

´Grietje en ik hebben ons 60-jarig huwelijk helaas ook niet groots kunnen vieren. We willen dat komend voorjaar doen op De Streekhof, met muziek en voordrachten.´

Bollen&Co (Jos Hoes en Moniek Bollen) zorgen voor muzikaal vertier.

Zijn 90ste verjaardag is geen aanleiding om te stoppen met zijn passie. ´De hele dag thuis zitten is niks voor mij. Dan krijgen Grietje en ik alleen maar ruzie. En ik ook nog eens met onze poes.´

´We hebben de boompjes inmiddels grotendeels gesnoeid. De perenbomen doen we in het voorjaar. Mijn vaste trouwe snoeier Leo Annaars is helaas overleden. Jan Luit uit Middelstum helpt mij er nu bij.´

´Ik ga volgend jaar voorlopig door, maar je weet nooit wanneer Onze-Lieve-Heer je roept. Als ik om mee heen kijk en zie hoeveel mensen er wegvallen, dat is niet mooi meer. Laatst zaten er vijf rouwkaarten bij de post.´

Janke Zandstra biedt Gerrit namens Stichting De Holm een amaryllis aan.

Gerrit is gezond, alleen het lopen wordt minder. ´Het wordt er niet beter op. Maar als je niet wat hebt als je 90 bent, tel je niet mee. Je moet iets hebben om over te praten. Mijn werkzaamheden heb ik erop aangepast. Als een vrijwilliger mij roept voor hulp bel ik even in plaats van naar diegene toe te lopen.´

Janke Zandstra komt binnen. Namens Stichting De Holm biedt ze de jarige een cadeau aan. Een dag eerder was ze ook present, om de boel schoon te maken.

Alom tevredenheid over haar arbeid. Een kritische vrijwilliger ontdekt nog een spinnenweb aan het plafond.

´Heel goed´, reageert Gerrit. ´Dat is historie, dat moet blijven zitten. Muggen mag je dood maken, spinnen niet, heb ik altijd geleerd.´

Jarige Gerrit.

Gerrit zou Gerrit niet zijn als hij niet livemuziek had geregeld. Jos Hoes en Moniek Bollen (Bollen&Co) uit Den Andel spelen een paar nummers op saxofoon en accordeon.

Ondertussen verkopen de vrijwilligers groente en fruit aan klanten. Want het blijft tenslotte een van Gerrits verkoopochtenden.

Eerder verscheen op mijnhogeland.nl:
Hobbykweker Gerrit (bijna 89) is still going strong
mijnhogeland.nl/2020/08/27/

Hobbykweker (86) heeft zijn grond verkocht, maar stoppen? Ho maar!
mijnhogeland.nl/2018/06/02/

Sierappeltjes zorgen nog voor kleur in de boomgaard.

Nieuw bestuur in Adorp, nu nog ijs (maar de Russische beer is onderweg)

Het nieuwe bestuur heeft alvast het bord met ´geopend´ van stal gehaald want als de voortekenen niet bedriegen… Vanaf links: Geese, Anne, Jeroen, Martin en Chiel. Paul en Harold ontbreken.

Wil je de voorzieningen in een dorp behouden, dan moet je je daarvoor inzetten. Anders verdwijnen ze. Vinden de vijf veertigers die sinds begin november het nieuwe bestuur vormen van de IJsvereniging Adorp.

Jeroen Zuidema, Geese Spinder, Anne van der Veen, Paul Barnekow, Harold van de Berg, Martin Kadijk en Chiel van Veen stonden op nadat Rudi van der Schans, Henk Wieringa en Johan Schreuder hadden aangekondigd ermee te stoppen.

Lees “Nieuw bestuur in Adorp, nu nog ijs (maar de Russische beer is onderweg)” verder

Bij de viskraam van Jacob voert gezelligheid de boventoon

Jacob (links) en Joost, Gerrit laat zich de zoute haring goed smaken.

Ulrum, donderdagmorgen half tien. Jacob Noorman heeft zojuist zijn viskraam neergezet naast de Goede Herderkerk in Ulrum. Samen met Joost Vellinga treft hij de voorbereidingen voor de verkoop.

´Haringen schoonmaken en kibbeling snijden. Tegen half twaalf wordt het druk en moeten we dit er niet bij hebben. Dan is het bakken en inpakken´, vat Jacob (56) hun werkzaamheden samen. ´De oven gaat zo aan, die moet het voor ons verdienen. Een kwartiertje, dan is die warm. En tegen tien uur komen de vaste koffiedrinkers. Gaan we het weeknieuws bespreken. Mooi hè.´

Lees “Bij de viskraam van Jacob voert gezelligheid de boventoon” verder

Archeologen gaan de winterstop in

Ze staan op de eerste dinsdag van november met de laarzen in de blubber, de archeologen van MUG Ingenieursbureau. Ze documenteren op de opgravingsplek langs het nieuwe fietspad tussen Adorp en Sauwerd de profielen van de wierdebodem.

De laarzen zuigen zich soms vast in de vette en natte klei. Collega´s bieden elkaar de helpende hand als het te gortig wordt. ´We zakken weg in kuilen die we zelf gegraven hebben´, constateert archeoloog Anko Wieringa uit Houwerzijl droogjes.

Anko met 2000 jaar oude uitwerpselen van mens en dier. ´Goed geconserveerd, fosfaatrijk en supervruchtbaar. Ik heb een emmertje meegenomen naar huis voor mijn moestuin.´

De winterstop gaat zo in. De opgraving gaat in het voorjaar verder in noordelijke richting.

´We zijn bijna klaar met deze sleuf. Vandaag en waarschijnlijk morgen zijn we nog bezig om de profielen te documenteren en alles in te scannen. Er zijn misschien wel 300 laagjes en lagen. Alle nummers corresponderen met een laag. In een wierde is de opbouw ontzettend complex´, vertelt Anko.

´De wierde is laag doordat die al vroeg in Romeinse tijd is verlaten. Andere wierden zijn doorgegroeid. Hier liep een getijdenkreek langs.´

‘Tien tot twintig boerderijtjes zullen hier gestaan hebben. De huidige voorzichtige schatting is dat de wierde van ongeveer 300 voor tot 300 na Christus bewoond is geweest. Daar komt aan beide uiteinden misschien nog een eeuw bij als we alle vondsten precies gedateerd hebben.´

´In de middeleeuwen, tussen 1200 en 1300, lijkt er eveneens een korte bewoningsperiode te zijn geweest.´

Elke laag is voorzien van een nummer.

De wierde is een rijksmonument. Omdat de nog grotendeels aan te leggen watergang naast het fietspad erdoorheen snijdt, dient de aanwezige archeologie veilig te worden gesteld.

De opgraving leverde al een schat aan vondsten op. ´Driehonderd kratten, met scherven, dierenbotten (slachtafval), allerlei stukken steen (slijp-, wet-, polijst- en kookstenen) en enkele hele potten, een handvol munten en mantelspelden.´

In Museum Wierdenland in Ezinge zijn de meest opvallende vondsten te zien in de expositie Een sloot aan vondsten. Die wordt geregeld ververst en duurt in elk geval tot 28 maart 2022.

Nieuwsgierige kopjes steken uit Franciens fietstassen

Een fietsende vrouw met twee fietstassen waaruit twee nieuwsgierige kopjes steken. Francien Taselaar laat in Den Andel haar honden Bo en Dax uit.

´Ze met de fiets meenemen is wel zo handig. In het dorp lopen ze los en zodra we de drukke weg naderen, stop ik ze in de fietstas. Ze weten niet beter, zijn eraan gewend. Dit is handiger dan ze aan een riem doen. Hij slaapt nu, maar meestal is mijn zoontje van 1 ook mee.´

Lees “Nieuwsgierige kopjes steken uit Franciens fietstassen” verder

Bart timmert aan de weg met vogelhuisjes

Timmeren is de grote hobby van Bart Prins. Met het eindproduct – voornamelijk vogelhuisjes, maar ook decoratie voor in huis – staat hij op markten.

Met zijn handel van resthout is hij deze zaterdag (23 oktober) te vinden op de herfstmarkt bij d´Olle Spar in Ulrum. De volgende dag wacht de Waddenmarkt in Pieterburen.

´Ik ben mijn hele leven al met hout bezig. Voor verjaardagen van kinderen maakte ik vroeger al speelgoed van hout. Ze hebben het er nog weleens over. Pa, we kregen vroeger altijd houten speelgoed. Ja, reageer ik dan, daar is toch niks mis mee? Vinden zij trouwens ook hoor.´

Waar veel vogels zijn, is het voor de mens ook goed toeven

Het bezoeken van markten is van de laatste jaren. ´Ik heb 33 jaar bij Hamminga Bouw- en Tuinmarkt in Uithuizen gewerkt. Twee jaar voor mijn pensioen begon ik me af te vragen wat ik moest gaan doen als het eenmaal zover was. Ik heb een schat van een vrouw maar de hele dagen bij elkaar zitten, dat was misschien toch niet zo´n goed idee.´

Helaas voor Bart, Betty Rispens gaat zonder vogelhokje terug naar Zoutkamp.

´We laten elkaar in onze hobby´s vrij, Janny mag graag met vriendinnen leuke dingen doen, ik houd van timmeren. Zij vindt het leuk dat ik dit doe, maar zal mij niet vergezellen.´

Of de gekraagde roodstaart hier wel voorkomt, vraagt een bezoeker. De Winsumer heeft speciaal voor deze vogel een hokje gemaakt, zo blijkt uit het kaartje dat hij erbij heeft gezet. ´Hier niet heel veel, in bosrijk gebied daarentegen wel´, reageert Bart.

Vogelhuisjes mag hij graag maken. ´De vogelstand loopt sterk terug, vooral door de enorme teruggang van de hoeveelheid insecten. Bedenk: waar veel vogels zijn, is het voor de mens ook goed toeven. In mijn tuin had ik 25 jaar lang een of meer nestjes van koolmezen. Dit jaar voor het eerst bleven de kastjes leeg. Dat is toch een teken aan de wand.´

Dan begrijp jij wel dat stilzitten er niet bij is

De voorraad voor de kerstmarkten die binnenkort weer beginnen heeft Bart al klaar. Bart wijst naar een waxinelichthouder met hartjes. ´Voor kerst maak ik dan exemplaren met sterretjes. En natuurlijk verkoop ik veel houten kerstboompjes.´

Zijn aanhangwagen (van Hamminga) is bijna volgeladen. ´Dit is nog maar de helft van mijn voorraad. Alles wat ik verkoop, vul ik aan. In een goed jaar verkoop ik een paar honderd vogelhuisjes. Dan begrijp jij wel dat stilzitten er niet bij is.´

Ultraloper Danny: 800 meter rennen, 200 meter wandelen

Genieten van de omgeving is voor ultraloper Danny Kuipers een wezenlijk onderdeel van zijn hobby. Dus: geen oogkleppen op en de oordopjes blijven thuis.

´Tijdens lange afstanden word je één met de natuur. Dat is belangrijk. Hardlopen is een medicijn om mij staande te houden in het leven´, zegt hij op het fietspad tussen Onderdendam en zijn woonplaats Winsum.

Lees “Ultraloper Danny: 800 meter rennen, 200 meter wandelen” verder

Cor, eindelijk chauffeur (nota bene van een GADO-bus)

Cor Hospers is akkerbouwer te Ulrum en vrijwilliger bij het Nationaal Bus Museum in Hoogezand.

Deze maandagochtend is Cor (64) met de 41 jaar oude GADO-bus van het busmuseum in Warffum. Zijn passagiers: kinderen van cbs De Piramiden uit Winsum die les krijgen in KunstKerk Hogeland.

Lees “Cor, eindelijk chauffeur (nota bene van een GADO-bus)” verder