Het bordje langs de Kromme Raken bij Warfhuizen belooft een pontje. Maar het enige pontje in de buurt staat afgebeeld op dat bord. En dat al zes jaar. De bedoeling was ooit dat het voetgangerspontje deel zou uitmaken van een ommetje.
Albert Wester (66) is klokkenluider én houdt Westerdijkshorn bij de tijd. Hoewel de Bedumer al bijna een kwarteeuw blind is, zorgt hij ervoor dat de torenklok in de buurtschap goed loopt.
Albert wandelt deze ochtend met blindengeleidehond Ilmar over het pad langs de Oude Ae, ten noordwesten van Westerdijkshorn. ´Elke dag wandel ik 20 kilometer in de omgeving. Meestal alleen, soms met Frank Admiraal, oud-veearts. In dat geval laten we Ilmar loslopen.´ Lachend: ´In elk geval doe ik er alles aan om te voorkomen dat ik een dikke blinde word.´
Lees “Westerdijkshorn kan blindvaren op Albert” verder
Binnen één dag is Den Andel een woning rijker. Met een kraan worden de prefab-elementen woensdagmorgen op hun plaats getakeld. Aan het eind van de dag is het huis wind- en waterdicht.
En over ruim drie weken (30 maart) trekken de bewoners erin, Geerd Schlangen (´Geerd met een d, dat hebben mijn ouders zo bedacht en vind ik best wel mooi´) en Myra Goulooze, beiden 62 jaar.
Lees “Huis staat er in één dag (3,5 jaar nadat het wilde idee bij een biertje ontstond)” verder
Jaren geleden al onbewoonbaar verklaard, maar nog altijd een pareltje in het landschap: het witte arbeidershuisje bij het akkerbouwbedrijf van Jan en Zwaantien Bentema in Breede. Brintahuisje in de volksmond.
Voor kat Mabel vormt dit geen enkel beletsel om er te wonen. Ze is waarschijnlijk een van de weinige katten met een eigen (nog ingericht!) huis. Op een plek met rondom vrij uitzicht en nota bene met roomservice. Jan, de vierde generatie akkerbouwer op deze plek: ´Elke dag ga ik er even naartoe om haar te eten te geven.´
Lees “Kat Mabel heeft Brintahuisje voor zich alleen” verder
Dat is verdraaid handig, een ouderwetse bakkersoven in de keuken. ´Maar hij werkt niet meer, ook niet toen wij hier elf jaar geleden kwamen wonen´, zegt Steven Boekschoten (50). ´Toch peinzen we er niet over hem weg te halen. Hij hoort bij het huis. En we hebben ruimte genoeg.´
De rond 1920 gefabriceerde oven heeft onderin luikjes voor hout en kolen. Daarboven twee lades van twee meter diep voor het brood. Lachend: ´Als ik kom te overlijden, kunnen ze me zo in de bovenste schuiven. Moet de schoorsteen wel weer open, want die is nu dichtgemetseld.´
Lees “Een eeuweling in de keuken van Steven en Mandy” verder
Gebroederlijk naast elkaar langs het veld van voetbalvereniging De Monnik op Schiermonnikoog: de reclameborden van advocatenkantoor Anker & Anker (Leeuwarden) en Drukkerij Mekel (Winsum).
Vaste cliënt van de advocatentweeling Wim en Hans of toevallige buren? Het laatste is het geval, verzekert Marjan Mekel lachend. Samen met haar man Otto is ze eigenaar van het familiebedrijf (anno 1865!), gespecialiseerd in handels- en familiedrukwerk en uitgever van huis-aan-huisblad De Wiekslag.
Lees “Advocatentweeling ´buren´ van Otto en Marjan” verderMijn vader was een van de oprichters van De Monnik
Een ouderwetse wegwijzer op particuliere grond die ook nog de juiste afstanden aangeeft. Aukje van Oosten en Gerrit Jan Schriemer aan de Gruysweg in Tinallinge hebben het.
Lees “Nooit de weg kwijt in de tuin van Aukje en Gerrit Jan” verder
Nee, op de foto geen Piet in actie. De bewoner van een woning aan de Hoofdstraat Winsum probeert woensdagmorgen met een brandblusser een schoorsteenbrandje in de kiem te smoren.
Dit lukt hem niet, waarna de inmiddels toegesnelde brandweer het werk van hem overneemt. De gevolgen van het brandje blijven beperkt tot wat materiële schade.
Het Daade Hoes is de naam van het derde huis aan de linkerkant bij binnenkomst van Westernieland, komende vanaf Den Andel. ´Puur toeval´, zegt bewoner Henk Huizinga (81). ´Als ik verderop had gewoond, had ik mijn huis ook Het Daade Hoes genoemd.´
´Dit huis is namelijk mijn derde huis. Ik begin geboren op Kaakhorn, het streekje ten noorden van Westernieland, en in de jaren vijftig zijn we verhuisd naar een bungalow aan de Kaakhornsterweg. Sinds 1977 woon ik hier. Tot anderhalf jaar geleden samen met mijn broer Folkert, maar die is helaas overleden.´
Lees “Het derde huis in Westernieland heet toevallig Het Daade Hoes” verderDe naam staat zo op het huis en daar verander ik niks aan
Het lijkt een filmscène, maar dat is het niet. André Meinema van bloemisterij De Dageraad in Baflo kijkt met zijn vader Drewes in hun kas waar vier dagen lang de grond gestoomd wordt.
´Dit is iets wat ik nooit gedaan heb´, zegt de gepensioneerd kweker, die in juni zijn 80ste verjaardag vierde. In 1964 bouwde hij op deze plek zijn eerste kas. Die overleefde de sneeuwwinter van 1979 niet, waarna de huidige kas er kwam.
Lees “Geen rook, maar stoom bij Drewes en André in Baflo” verder