´Oude meester´ Rolf maakte Dirk enthousiast voor molen Joeswert

´Tot ik op Joeswert kwam, had ik niks met molens. Maar het zijn zulke boeiende en mooie werktuigen. Niet te geloven dat ze 500 jaar geleden bedachten om molens te bouwen en dat het allemaal gewoon werkt!´

Dirk Doeglas (61) is sinds 2017 beroepsmolenaar te Feerwerd. Molen Joeswert levert meel aan aantal bakkerijen in de provincie. Ook runt Dirk de molenwinkel, die elke vrijdag- en zaterdagmiddag geopend is. Maar Dirk is er bijna elke middag. Als hij er niet is, dan kun je hem bellen.

Dirk onderhoudt de draaiende delen in de koren- en pelmolen. Deze middag wil hij het lager van de schudzeef smeren. De smeernippel blijkt stuk en moet vervangen worden.

´We zijn een productiemolen, we draaien hoofdzakelijk voor de professionele productie van meel, zelden voor de flauwekul. Op weinig plekken wordt nog professioneel meel gemalen voor menselijke consumptie. Wij malen alleen biologische granen.´

´We malen 1 ton, dat is 1000 kilo, in de week. De grote bulk is tarwe – voor meel en bloem – de rest rogge en spelt. We hebben een aantal bakkers, winkels en horecazaken als vaste afnemer. Bakker Peters in Leens neemt al 20 jaar speltmeel af. De familie Havenga in Kloosterburen (Landgoud) levert ons daarvoor de spelt.´

Dirk haast zich naar zijn winkeltje. Er is klandizie. Geduldig beantwoordt Dirk vragen van de enthousiaste broodbakkers.

Drukte in de molenwinkel op een zaterdagmiddag.

Hij legt uit dat zijn molenmeel een versproduct is. ´In de fabriek halen ze eerst de kiemen eruit om de houdbaarheid te bevorderen. Maar juist daarin zitten voedingsstoffen en vetten. Molenmeel is gezonder en lekkerder, maar je moet het binnen vier maanden gebruiken. Fabrieksmeel kan zonder problemen twee jaar in de schappen van de supermarkt staan.´

Een vrouw uit Haren vertelt dat ze sinds kort wekelijks een brood bakt. De kennis haalt ze uit Een boek over brood van Issa Niemeijer-Brown. Een andere klant komt van dichterbij, Groningen, maar heeft in plaats van de auto haar fiets gepakt naar Feerwerd om zakken roggemeel, tarwemeel en bloem te kopen.

Dirk weegt 1 kilo meel af. De achternaam Doeglas heeft geen Schotse oorsprong, zoals de familie altijd ten onrechte dacht. ´Een oom is in het verleden gedoken en ontdekte dat we Friese wortels hebben. Ons familiewapen kon in de open haard.´

Dirk: ´Het winkeltje is een leuke aanvulling. Naast meel en bloem verkopen we aanverwante producten als appeltaart- en cakemixen, pannenkoekmeel, notenpasta en zelfs Groninger doperwten.´

´Je merkt dat je op den duur zoveel kennis hebt van de producten. Het is leuk om daar uitleg over te geven. En de mensen willen op hun beurt graag vertellen wat zij wel allemaal niet maken.´

Door Rolf Wassens, die tussen 1980 en 2017 de beroepsmolenaar was, is Dirk bij Joeswert gekomen.

´Ik ben in 2008 in Feerwerd komen wonen. Als bestuurslid van de dorpsvereniging kwam ik in contact met Rolf. Die vroeg of ik zijn winkeltje wilde overnemen. Mijn aanstelling bij de Rijksuniversiteit Groningen als sociaal wetenschappelijk onderzoeker was net ten einde, dus ik had mijn handen vrij. Snel daarna ben ik begonnen met de opleiding tot molenaar.´

´Overigens is wel grappig dat ik er later achterkwam dat mijn over-over-overgrootvader ook molenaar was, op verfmolen De Kat op de Zaanse Schans.´

´Rolf blijft de oude meester, hoewel ik het bedrijf zes jaar geleden van hem heb overgenomen. Hij is hier nog steeds zeker één of twee keer per week te vinden. Dan voert hij weer het bevel en zegt wat ik niet goed doe of wat beter kan. Dat de molen en de winkel nog in bedrijf zijn, vindt hij prachtig.´

Voor een ‘gevorderde amateur’ maakt Koos wel heel mooi glas

Heel bescheiden noemt Koos Bladt zichzelf een gevorderde amateur als hij zich vergelijkt met professionele glaskunstenaars. Maar tsjonge, wat maakt de 66-jarige Garnwerder prachtige glazen decoraties, voor binnen en buiten!

BelaGlaso heet zijn winkel/atelier aan de Hunzeweg. ´BelaGlaso komt uit het Esperanto (kunstmatige wereldtaal) en betekent mooi glas. Ik ben de enige in de wereld die deze naam voert.´

Zijn atelier en winkeltje staan vol met zijn creaties, waarin het licht prachtig reflecteert. Alles is van glas, de standaards uitgezonderd. Die maakt een smid in Slochteren.

Lees verder “Voor een ‘gevorderde amateur’ maakt Koos wel heel mooi glas”

Pieter krijgt alleen maar positieve reacties op zijn Oekraïense koe

Zij valt op: Greta, de (kunst)koe in de kleuren van de Oekraïense vlag in de tuin van beeldend kunstenaar Pieter Duijser (67) in Adorp. Hij krijgt er ´waanzinnig veel´ reacties op.

Vele keren zag hij mensen langsrijden, het autoraampje naar beneden draaien en foto´s maken. ´Een foto van haar heeft zelfs de Volkskrant gehaald´, zegt Pieter.

Lees verder “Pieter krijgt alleen maar positieve reacties op zijn Oekraïense koe”

Rust en ruimte, het paradijsje van Jannie in het Potmaarbos

Bij toeval kwam ze op deze plek. Het was liefde op het eerste gezicht. Jannie de Boer (64) woont sinds twee jaar in een tiny house in het Potmaarbos in Winsum, in het gebiedje waar ooit Garmt Nijburg een vogelpark had. Sommigen noemen haar het bosvrouwtje.

´Rust en Ruimte´ noemt ze haar water- en boomrijke natuurterrein van 1,25 hectare, waar zich in de zomermaanden opvallend veel vlinder- en libellensoorten ophouden. ´Rust en ruimte zocht en vond ik.´
Jannie, rondwijzend: ´Wat wil je nog meer?´

Lees verder “Rust en ruimte, het paradijsje van Jannie in het Potmaarbos”

Nelske & Mark zijn nog zoekende met vegetarisch tuincafé Bertje Jens

In het voormalige godsdienstschooltje (anno 1888) naast Domies Toen in Pieterburen zit sinds afgelopen zomer vegetarisch tuincafé Bertje Jens, van Nelske Elzer en Mark Morse.

´Het is voor ons nog een beetje zoeken naar de juiste formule´, zegt Nelske, sinds 2019 inwoonster van Pieterburen. ´Een heel fijn dorp aan het einde van de wereld.´

Lees verder “Nelske & Mark zijn nog zoekende met vegetarisch tuincafé Bertje Jens”

Watervogels grote liefhebberij van Berend

Berend aan de picknicktafel waar passanten geregeld plaatsnemen.

Die man met de siereenden, zo staat hij in Den Andel en omgeving bekend. Op een perceel grond van een halve hectare houdt Berend Boonstra (71) zich hobbymatig bezig met watervogels.

Tientallen eenden, ganzen en zwanen dobberen in de brede sloot langs de Adrianiweg. Het is niet vreemd dat passanten geregeld op het picknickbankje van Berend plaatsnemen om te genieten van de fraaie watervogels die ook in de vrije natuur voorkomen.

´Een wilde bergeend komt elk jaar terug voor seks met een van de vrouwtjes. Een huwelijk voor het leven. Hij was sneller bij het vrouwtje dan mijn eigen bergeenden.´

Lees verder “Watervogels grote liefhebberij van Berend”

Gaslekken schering en inslag (want waar gehakt wordt, vallen spaanders)

Agent Remco praat na met brandweermannen (vanaf links) Harold, Arnold en Chris.

Waar gehakt wordt, vallen spaanders. Om de haverklap komen gaslekken voor op het Hogeland en dat heeft alles te maken met de aanleg van glasvezel.

Maandagmorgen rond 9 uur is het raak in Onderdendam. De glasvezelploeg heeft per ongeluk een gasleiding geraakt aan de Uiterdijk.

De brandweer van Bedum en de politie zijn snel ter plaatse. Korte tijd later arriveren de monteurs van netbeheerder Enexis.

Lees verder “Gaslekken schering en inslag (want waar gehakt wordt, vallen spaanders)”

Drummer/leerbewerker Klaas heeft een winkel ‘die je nog nooit hebt gezien’

In een 120 jaar oud pand aan de Hoofdstraat Obergum heeft leerbewerker Klaas van der Laan zijn sfeervol ingerichte winkel met atelier Old Dutch and Friends.

Accessoires als portemonnees, armbandjes, riemen, motorzadels, tassen en pasjeshouders maakt de 47-jarige ambachtsman allemaal zelf.

Telefoonhoesjes alleen op bestelling. ´De modellen veranderen te snel, daar moet je geen voorraadje van aanleggen.´

Lees verder “Drummer/leerbewerker Klaas heeft een winkel ‘die je nog nooit hebt gezien’”

David en Sarah hebben aan ruimte geen gebrek in oude mavo

Een oude school (gebouwd rond 1950), ervoor een Duitse brandweerauto uit 1981. Bijzonder genoeg om even een babbeltje te maken met de bewoners, David Offereins en Sarah Burke.

Midden jaren 80 sloot de school voor christelijk mavo in Rasquert. Na enkele jaren leegstand werd het gebouw in 1990 een woonhuis. David en Sarah zijn met hun kinderen Ella (8 jaar), Mattias (6 jaar) en Felix (8 maanden) de derde bewoners.

Lees verder “David en Sarah hebben aan ruimte geen gebrek in oude mavo”