Categorie: Hard aan het werk

´Opheffingsuitverkoop! 50% korting op alles.´ De boodschap op de winkelruit is duidelijk. Marja Schuilenberg-de Vries stopt met pijn in haar hart met Wolhuis Bedum, haar grote liefde.

Zaterdag 25 mei is de laatste verkoopdag. ´Ik zit al tijden in een soort rouwproces. Met heel mijn hart en ziel heb ik mijn winkel altijd gerund. Stoppen doe ik zeker niet omdat ik er geen plezier meer in heb. Was dat maar zo.´

Voor de klanten was de boodschap even schrikken, Marja zelf had twee jaar geleden de knoop al doorgehakt. ´Het viel me steeds zwaarder om het geheim te houden. Het huurcontract moet per 5 jaar verlengd worden. Zestien jaar lang was dit ongelooflijk leuk vrijwilligerswerk, maar ik kan me dit financieel niet langer permitteren. En ik ben nu 56, zou ik het nog 5 jaar kunnen volhouden, 60 uur in de week werken?´

Kaartjes, bloemen en cadeautjes en lieve reacties van klanten

´De concurrentie van webshops en prijsstunters als Action, Zeeman en Kruidvat is te groot. Zij verkopen wol onder mijn inkoopprijs. Verder verdienen mijn omgeving, mijn familie, mijn kleinkinderen vooral, meer mijn aandacht.´

Hier is dinsdagmorgen een vakman aan het werk. Gerrit Veenstra, al 52 jaar rietdekker, voorziet het westelijke deel van de monumentale boerderij Borgweer van de familie Noordhuis in Wehe-den Hoorn van nieuw riet. Maandag is-ie begonnen met de klus.

Het riet is afkomstig uit China. ´Dat is eigenlijk wel een beetje vreemd als je bedenkt dat het Lauwersmeer vlakbij is. Dit riet is van uitstekende kwaliteit. Het is vettig, voel maar, en is daardoor waterafstotend. Kan makkelijk 30 jaar mee´, zegt de rietdekker uit Bergum.

Een van de grootste boerderijen gedekt, die van Wijnand Pon

Een kuilbaal kan mooi dienen als statafel voor de koffie- en theepauze, moeten de harde werkers gedacht hebben die maandagmiddag gras inkuilen bij veehouder Ruigrok in Wierumerschouw.

Moederdag! Dat betekent topdagen voor André en Tineke Meinema van bloemisterij De Dageraad in Baflo. ´Dit is een van onze beste weken in het jaar. We verkopen sowieso het meest in het voorjaar. Na de zomervakantie hebben we het jaarlijkse dipje tot december. Die paar maanden moet je uitzingen.´

Vrijdagmorgen arriveren de bloemen en planten die André besteld heeft. ´Tegenwoordig bestel ik online en hoef ik niet zoals vroeger er twee keer per week naartoe. De veiling komt naar mij´, vertelt André, die samen met zijn zus in een mum van tijd de flinke nieuwe voorraad wegwerkt.

Daarna is het tijd voor boeketten samenstellen. Geregeld moeten ze hun werkzaamheden staken om klanten te helpen. De echte drukte verwachten ze later die dag en zaterdag.

Ik sta hier nooit met tegenzin

Bart Thybaut heeft het druk vandaag (20 april). De werkzaamheden in de kippenschuur gaan gewoon door, ook tijdens een open dag.

In buurtschap Rodeschool, onder de rook van Bedum maar op grondgebied van Middelstum, heeft de kippenboer en akkerbouwer zijn bedrijf. ´Mijn vrouw Lia en ik hebben een maatschap die per 1 mei uitbreidt met onze kinderen Marc, Maria en Raisa.´

Bleke dooiers niet populair

Met een gangetje van 3 kilometer per uur freest Kor Berghuis aardappelruggen op een perceel land bij het gehucht Nijenklooster, tussen Wehe-den Hoorn en Kloosterburen. Zijn broer Peter volgt op enige afstand met de pootmachine.

Samen vormen ze maatschap Berghuis, een bedrijf met 90 hectare grond en 27.000 kippen. Behalve aardappelen verbouwen ze suikerbieten, uien en wintertarwe.

Tot 1 januari hield Kor geregeld kantoor in de cabine

Relaxed zit de 60-jarige Kor in de cabine. ´Alles gaat automatisch en precies, via gps. Vier ruggen per keer met een lengte van 300 meter. Vlak voor de sloot geeft-ie een signaal. Vroeger was je geconcentreerd bezig en had je het aan het einde van de dag wel gehad, nu valt het reuze mee. Je kunt genieten van de omgeving. Kijk eens naar die meeuwen. Reeën lopen hier ook veel rond.´

Tot 1 januari hield Kor geregeld kantoor in de cabine. Tot de gemeentelijke herindeling was hij wethouder van De Marne, nu is hij raadslid voor het CDA van de nieuwe gemeente Het Hogeland. Hij pakt zijn mobiel. ´Kijk, zo zat ik dan. Mailtjes beantwoorden, telefoontjes plegen. Dat kan met gps.´

Het was met ingang van dit jaar wel even wennen, geeft hij toe. ´Op 2 januari was de containerramp met het vrachtschip MSC Zoe. Mensen belden mij, vooral vissers. Automatisch ging ik allerlei zaken regelen. Tot ik me realiseerde dat ik er helemaal niet meer over ging. Ik heb direct de telefoon gepakt en burgemeester Bolding gebeld.´

Slopers van De Weert uit Spijk maken korte metten met de kantine en kleedruimten van voetbalvereniging Winsum op sportpark Schilligeham. De kantine, decennialang in gebruik bij vv Hunsingo, is al met de grond gelijk gemaakt, de rest volgt binnen enkele uren.

Supervrijwilliger Leendert Slagter is een van de mensen die vrijdagmorgen naar de werkzaamheden kijken. ´Daar heb ik heel wat uren doorgebracht, vele feesten gevierd en flink wat bier gedronken´, zegt hij. ´Ook hielp ik mee als mijn opa er kaart- en sjoelavonden organiseerde.´

Aan de andere kant kijkt hij ook uit naar de nog te bouwen nieuwe kantine: ´Ook daar gaan we er een gezellige boel van maken.´

Op de plek van het clubgebouw komt de weg over Winsum West, het sportcomplex in wording. Er komen drie nieuwe voetbalvelden, een clubonderkomen met kleedgelegenheid en nieuwe infrastructuur. Hoofduitvoerder is Krinkels BV.

De eerste keer maaien, de eerste snede van het land halen. Melkveehouder Philip Elsinga geniet ervan. ´Het is altijd een mooi moment om weer vers gras te ruiken. De eerste snede levert ook het meest voedzame gras op, zeer eiwitrijk.´

Philip (48), geboren en getogen op zijn boerderij aan de Voslaan ten zuidoosten van Winsum, beleeft het jaarlijks hoogtepuntje op tweede paasdag. De nieuwe maaier beleeft ook nog eens zijn vuurdoop, dat maakt deze dag extra bijzonder.

Eind april maaien is al aan de vroege kant

Klompen maken, Eenrumer klompen. Douwe (79) en Robert (55) van der Meulen zijn woensdagmorgen bezig met wat ze al jaren doen in navolging van hun (voor)ouders Douwe en Jetze. ´Dit verveelt nooit´, zegt Douwe in de werkplaats, ´maar het is natuurlijk ook ons werk.´

De grootvader van Douwe begon de klompenmakerij en 119 jaar later is het nog altijd een springlevend bedrijf. ´Tot 1920 was het puur handwerk, daarna kwamen de machines. Wat dat betreft is het werk er steeds eenvoudiger op geworden. In de jaren zeventig hebben we het bedrijf uitgebreid met een schoenmodezaak.´

Vader en zoon – beiden geduldig van aard, een onmisbare eigenschap voor dit ambacht – maken de klompen van wilgenhout, veelal afkomstig uit het Noorden. ´Het is licht en taai hout. Daarmee maken we het onszelf moeilijk, maar het levert de beste kwaliteit klompen op´, vertelt Douwe.

Vader en zoon zijn geduldig van aard, een onmisbare eigenschap voor dit ambacht

Voor een woensdagochtend is het ongebruikelijk druk op het sportpark in Kloosterburen. Vrijwilligers verrichten onderhoud op en rond de voetbalvelden en de kantine krijgt een nieuw dak.

Dakdekkersbedrijf Medema voert die laatste klus uit. Eigenaar IJsbrand Medema, al dertig jaar dakdekker, kijkt om elf uur goedkeurend toe hoe de door hem ingehuurde vakmensen – overwegend Friezen – nieuwe platen aanbrengen. ´Het gaat sneller dan verwacht. We zijn om half acht begonnen en het dak ligt bijna vol. Het is straks nog een kwestie van afwerken. We gebruiken platen van Falk, die zijn sterk isolerend´, zegt IJsbrand, die in Molenrij woont en dus een thuiswedstrijd speelt.