Categorie: Hard aan het werk

Vele handen maken licht werk, blijkt zondag in wijngaard Hof van ´t Hogeland. Veertig vrijwilligers helpen wijnboerin Elma Middel mee met het plukken van de druiven. Van de oogst wordt de wijn Groot Maarslag geproduceerd.

Na een koffie en broodjes beginnen ze om halfeen aan hun karwei. Dik anderhalf uur later, een recordtijd, is de laatste druif al van de 1250 wijnstokken geplukt. Hapjes en drankjes staan klaar in de schuur om de oogst te vieren. Het proosten gebeurt uiteraard met wijn van eigen bodem.

Elma vertelt dat de opbrengst van het druivenras Solaris minder dan de helft is van topjaar 2018 maar wel de helft meer dan 2017. ´Vorig jaar was het een droge en warme zomer en was de oogst overweldigend. Het lijkt wel of de struik dit jaar moet herstellen. Een andere theorie van mij is dat de voorjaarsstorm en regen nadelig heeft uitgepakt voor de bestuiving. De ranken hebben wel het normale aantal trossen, maar minder druiven per tros.´

Lees “Druivenplukken: vele handen maken licht werk op Groot Maarslag” verder

Tien dagen is Eddy van Wijk met zijn manschappen – Polen, Hongaren en een Nederlander – bezig om de pompoenen van het land te krijgen. Liefst 8 hectare met dit gewas heeft de biologische akkerbouwer uit Leens.

Lees “Tien dagen pompoenen plukken in Leens” verder

Jan Schuiling staat zondagmiddag – zoals elke zondag tussen april en november – met zijn snackwagen bij de Willem Lodewijk van Nassau kazerne aan de Strandweg, op een steenworp afstand van de provinciale weg Ulrum-Lauwersoog.

De temperatuur is prima, maar er staat een stevige wind. Vandaar dat de 52-jarige Ulrumer het vandaag op zijn strategische plek niet van fietsers moet hebben. ´Maar ik heb al wel zeventig traytjes frisdrank verkocht, dat is niet slecht. Vooral op feestdagen is het hier topdrukte. Op tweede pinksterdag was er een wachttijd van nota bene anderhalf uur voor patat.´

De rit van Blijham naar huis duurde 4,5 uur

Lees “Jan werkt keihard door tot 2021 en hoopt dan op rust in de tent” verder

´Nee, het is niet vermoeiend. Dat valt reuze mee´, zegt de medewerker van Milieudienst Groningen die op een zomerse dag met een kar door de Winsumer straten rijdt om onkruid in de goten weg te branden.

En dat terwijl hij geregeld de armen moet strekken om ongewenste begroeiing te bereiken.

Enkele dagen doet hij over de klus in Winsum. ´En daarna wacht het volgende dorp.´

Wat vliegt de tijd, ook de uien zijn inmiddels oogstrijp. Vrijdag verlaten de siepels onder ideale weersomstandigheden het land van maatschap Gesink in Mensingeweer.

Flink wat gevederde vrienden heeft deze akkerbouwer die met een schijveneg in de weer is bij Warfhuizen. Over een week of twee ploegt hij het perceel en zaait wintergerst. De meeuwen volgen de boer op zijn weg door het land.

Sjoerd en Anita van Dijk runnen al meer dan een kwarteeuw met alle liefde café De Brug in Ezinge. Een gezellig bruin café met een restaurantgedeelte waar de gasten alleen biologische maaltijden geserveerd krijgen. En op het overdekte buitenterras gaan de zelfgemaakte appel- en pruimentaart er bij de bezoekers goed in.

De onbespoten groenten, kruiden en aardappelen komen uit eigen tuin en het vlees van eigen koeien, lammeren en varkens. Want Sjoerd is hobbyboer, volkstuinder, klusser én kroegbaas.

Binnen een jaar sprak Anita zo Gronings als een geboren Zuurdiekster

Lees “Sjoerd en Anita weten het zeker: als zij stoppen, is het gebeurd met café De Brug” verder

Eerstejaars pootaardappelen moet je met zorg rooien om beschadigingen te voorkomen, dus is donderdag op het land van de familie Beukema tussen Ulrum en Vierhuizen een groep vakantiekrachten bezig om ze een voor een met de hand in kratjes te doen. Mireille Beukema en zoon Simon (12) helpen mee.

Stefan Valkema, die al jaren als zzp´er voor Klaas en Mireille werkt, zit eveneens op zijn knieën op het land aan de Menneweersterweg. Hij doet zijn duim en wijsvinger 2 centimeter uit elkaar. ´Het waren dit voorjaar nog miniknolletjes, inkoop 50 cent per stuk. Er gaan drie seizoenen overheen voordat ze als pootaardappel naar het buitenland gaan, naar landen als België, Duitsland en Algerije. Ze zijn van het ras Fontane.´

De noeste werkers, geregeld via uitzendbureau Agri Personeel, hebben om drie uur pauze. Enkele minuten nadat ze het werk hervat hebben, volgt een extra pauze. Een kennis brengt twee dozen met ijsjes en die moeten niet smelten.

´Op zo´n warme dag gaat ijs er goed in. Je moet de mensen wel een beetje verwennen´, zegt Mireille, ,,hierna gaan we in één ruk door tot vijf uur. Met elkaar is het ongeveer 1 hectare, we denken daar iets meer dan twee dagen over te doen. Onze andere aardappelen rooien we volledig machinaal.´

Ben je op vakantie in Tirol, blijken op 5 kilometer afstand van je uitvalbasis twee Hogelandsters een appartementenverblijf te hebben. Richard en Marjanne Til uit Roodeschool zagen vorig jaar een langgekoesterde wens in vervulling gaan: wonen (en werken) in Oostenrijk.

Haus Marjanne, voorzien van de karakteristieke balkons met geraniums, is te vinden in Niederau, gemeente Wildschönau. Een fantástisch gebied, vinden beide ondernemers. ´Eind jaren tachtig zeiden we al dat we ooit in Oostenrijk wilden wonen. Het kwam er nooit van, sterker nog: in 2005 zijn we in Roodeschool tuincentrum De Splinter begonnen. Alles kwam in een stroomversnelling toen we ons bedrijf in 2017 konden verkopen. We hebben vervolgens een halfjaar rondgekeken in Oostenrijk en zijn uiteindelijk hier terechtgekomen.´

Sinds mei vorig jaar is het stel bezig met verbouwen, verbouwen en verbouwen. ´Het hotel, Pension Diana geheten, was veel te groot voor ons. We zijn een eind op weg om van de 23 kamers 6 appartementen en 2 kamers te maken. Een deel is klaar en verhuren we. We wonen zelf op de derde verdieping. Ons huis in Roodeschool hebben we gelukkig dit voorjaar kunnen verkopen. Dat is een zorg minder.´

Lees “Haus Marjanne, een stukje Hogeland in Tirol” verder

´Eh, even kijken. Doe mij maar gewoon vanille.´
´Dat hebben we niet, we hebben alleen speciaal vanille-ijs.´

In de polder achter Warffum, aan de Middendijk, verkopen Ben en Caroline Meijer boeren-ijs. ´Het meest noordelijke zelfgemaakte ijs in Nederland´, zegt Caroline. ´En het is heerlijk, alle soorten. Niets wat niet lekker is, komt bij ons in de vriezer. Een mevrouw uit Groningen komt zelfs regelmatig speciaal op de fiets om een ijsje op ons terras te eten.´

Caroline is vrijwel altijd op De Waddenhoeve, Ben heeft daarnaast een baan als proces-operator bij Nouryon Salt in Delfzijl en is in zijn spaarzame vrije tijd wadloopgids.

Om hier te kunnen wonen, moet je wel goed met jezelf overweg kunnen

Lees “Boeren-ijs in de polder: Ben en Caroline verkopen niets wat niet lekker is” verder