Een enthousiaste moestuinder met de bijnaam Koffiedi(c)k

´Koffiedi(c)k´ noemen collega-tuinders hem wel gekscherend. Elke week haalt Dick Sennema een emmer met koffiedik op van het gemeentehuis in Winsum voor zijn volkstuintje aan de Onderdendamsterweg.

´Twee vliegen in één klap. Koffieprut werkt goed tegen slakken en is een uitstekende meststof. De plantjes gedijen er goed op´, legt de gepensioneerd provincieambtenaar (78) uit.

Lees verder “Een enthousiaste moestuinder met de bijnaam Koffiedi(c)k”

Voor Angelika kwam een droom uit met Tuin Engelwortel

Een droom kwam bijna 6 jaar geleden uit voor Angelika Lukas: een eigen tuin. In Gouda moest ze het doen met een groot dakterras, nu heeft ze aan de Dijksterweg 42 in Kleine Huisjes een sfeervolle tuin van 800 vierkante meter vol vaste en wilde planten: Tuin Engelwortel.

Een bijzondere naam, waarvoor een voor de hand liggende verklaring is. ´Engelwortel is een schermbloemige, mijn lievelingsplant. De Latijnse naam is Angelica (archangelica). Het is een 2- of 3-jarige plant en er staan er veel van in de tuin, helaas dit jaar geen bloeiende. Wel staat er een Portugese variant in bloei.´

Lees verder “Voor Angelika kwam een droom uit met Tuin Engelwortel”

Tuinseizoen is weer begonnen, tot groot genoegen van Willem

Het moestuinseizoen is weer begonnen. Oude bekende Willem Dijkstra (73) – zoals altijd gestoken in een leren jas – kan zijn geluk niet op.

Tuinieren is (naast Amerikaanse auto´s) zijn grote hobby. ´Lekker buiten bezig zijn en babbelen, daar houd ik van. Zolang ik mijn mondje nog kan roeren, is er niks mis met mij.´

Lees verder “Tuinseizoen is weer begonnen, tot groot genoegen van Willem”

De opvallende vogelverschrikker van Max

Dat is nog eens een vogelverschrikker die je de stuipen op het lijf jaagt! Zijn vaste standplaats: de moestuin van de vrolijk geklede Max Heuser (69) in Eenrum.

´Ik heb er nog nooit een vogel op zien zitten, dus je zou denken dat-ie werkt. Maar het kan ook door de katten komen dat ik nauwelijks last heb van vogels.´

De vogelverschrikker krijgt hulp van poezen. Deze lijkt niet herkenbaar in beeld te willen.

Een canvasjas met daarop een zelfgemaakt masker moet de gevederde vrienden ervan weerhouden zich tegoed te doen in de tuin. ´Eerlijk gezegd staat de vogelverschrikker er vooral voor de sier. Ik krijg er veel reacties op, er zijn mensen die het erg leuk vinden.´

Lees verder “De opvallende vogelverschrikker van Max”

Broers Siebren & Arne verdienen een zakcentje bij met fruitverkoop

Siebren (links) en Arne.

De broers Siebren (15) en Arne (13) Boerhave verdienen een zakcentje bij door appels uit eigen tuin te verkopen. ´We vinden het hartstikke leuk om ons hiermee bezig te houden in de vakantie.´

Hun kraampje staat naast het picknickplaatsje even buiten Warfhuizen, op grond van de gemeente.

Deze zaterdag in augustus knippen ze de heg. ´De heg was te hoog zodat het bordje op het kraampje niet te lezen was voor mensen die het dorp uitkomen. We doen direct de hele heg, tenslotte gaf de gemeente ons toestemming om het kraampje hier neer te zetten.´

Lees verder “Broers Siebren & Arne verdienen een zakcentje bij met fruitverkoop”

De kwekerij (met kijktuin) van Jan & Janneke aan het begin van de wereld

Een kwekerij met kijktuin aan de rand van Nederland waar tuinliefhebbers uit binnen- en buitenland op afkomen.

Jan Dijkstra en Janneke Kool runnen al 23 jaar kwekerij Aan de Dijk, zo´n 700 meter buiten Oudeschip, het dorpje aan het begin van de wereld, zoals Oudeschippers zeggen.

Een smal weggetje, de Dijkweg, met aan de ene kant de slapersdijk en aan de andere de kwekerij, een 30 are grote oase van groen en kleur in een uitgestrekt landschap.

Lees verder “De kwekerij (met kijktuin) van Jan & Janneke aan het begin van de wereld”

Klaas Jan & Ellen ervaren het vakantiegevoel op 125 meter van hun huis

Klaas Jan & Ellen.

Dagelijks zijn Klaas Jan en Ellen Stouwie te vinden op hun landje in Ezinge, op slechts 125 meter van hun huis. ´Als we hiernaartoe gaan, krijgen we echt het vakantiegevoel.´

Het perceel van krap 1 bunder ligt op de hoek van de Schoorsterweg en Slagtersrijge. Het grootste deel is weide voor hun vier schapen en vier logeerpaarden.

Een bordje aan de schuur.

´Belgische trekpaarden, deze maand komen ze voor het vijfde jaar op rij. De ouders met hun twee veulens. Zo´n drie maanden verzorgen we ze voor de eigenaar. Bij mooi weer drinken ze een kuub water in de week. Ze worden ontzettend vaak gefotografeerd met de kerk op de achtergrond.´

Van het terras voor hun schuur maken Klaas Jan (49) en Ellen (53) vaak gebruik. Van het vrije uitzicht naar de Reitdiepdijk krijgen ze nooit genoeg.

Lees verder “Klaas Jan & Ellen ervaren het vakantiegevoel op 125 meter van hun huis”

In De Woldtuin komen de schoffel en schep er niet aan te pas

Quinten plant een asperge.

Op een zomerochtend plant Quinten Messemaker asperges in De Woldtuin. Extreem ecologisch tuinieren is het credo. ´Geen gif en we doen niet aan bodembewerking. No dig. Graven is niet nodig. De schoffel en schep komen er niet aan te pas.´

De Woldtuin ligt aan de Wolddijk in Bedum en maakt deel uit van Verbaarum, de savanneboerderij van Christa Verver en Remco Baar. Een agro-ecologische boerderij met wellness en overnachtingsmogelijkheden in safaritenten.

Lees verder “In De Woldtuin komen de schoffel en schep er niet aan te pas”

Paulus vindt het geluk op zijn landje in Den Andel

Wat kan een mens gelukkig zijn met een lap grond. Kijk naar Paulus Frumau. ´Als ik hier kom, voelt het goed. Dit is rijkdom, dit is geluk! Daarvoor hoef ik niet 1000 kilometer te reizen. Vanaf Rasquert is het 3,5 kilometer fietsen.´

Bijna dagelijks fietst Paulus na het middageten naar zijn idylle aan de Kruisweg in Den Andel om een paar uurtjes te tuinieren.

Paulus (bijna 75) en zijn vrouw Ko (75) zijn nog altijd onwijs blij met hun aankoop in 1980. Hij verbouwt op het perceel van 2000 vierkante meter groenten, heeft er een bloementuin en de fruitbomen staan jaarlijks garant voor enorme hoeveelheden fruit.

Lees verder “Paulus vindt het geluk op zijn landje in Den Andel”

Slakken zijn het spoor bijster in Mensingeweer

Drie pauzerende vrouwen aan een picknicktafel. Eline Spoon, Korry Wester en Hanne Gratama maken zich deze ochtend nuttig in de dorpstuin van Mensingeweer.

Sinds vorig jaar juni bestaat de tuin, ingeklemd tussen de oude provinciale weg en het diep. Zeven moestuinders zijn er geregeld te vinden. Zes vrouwen en één man: John Doon, met Eline de initiatiefnemer.

Lees verder “Slakken zijn het spoor bijster in Mensingeweer”