Hij is zes dagen in de week te vinden op de begraafplaats aan De Streekweg in Den Andel. Er is genoeg te doen, want Jan Vogel is al jaren de enige vrijwilliger. ´Alle dagen ben ik hier een paar uurtjes zoet.´
´Ik ben nu met mijn 24ste jaar bezig. Toen ik begon, was er een groep van zestien mensen actief. Velen daarvan waren toen al in de tachtig en zijn inmiddels overleden. Nu ben ik zelf 80-plusser, in oktober hoop ik 82 te worden. In de beginjaren gingen we als groep weleens bij hobbykweker Gerrit Plakmeijer zitten voor een drankje en versnapering. Dat heeft in mijn eentje niet zoveel zin.´
De geboren en getogen Andelster onderhoudt het gras, van de graven blijft hij af. Voor het fijnere werk tussen de graven door met de bosmaaier, voor de grotere stukken gebruikt Jan zijn zitmaaier. Vanwege het vele mos kan hij met de motormaaier tijdelijk niet uit de voeten. In de herfst heeft hij de handen vol aan bladruimen. ´Elk jaar een vrachtwagen vol, er staan hier behoorlijk wat bomen. Snoeiwerk deed ik eerder ook, maar daarmee ben ik gestopt.´
´Ik was van plan om er eind dit jaar helemaal mee te stoppen, vanwege mijn gezondheid. Ik ben hart- en longpatiënt. Het wordt me allemaal te zwaar. Maar dorpsgenoot Egbert Mulder vroeg mij laatst waarom ik de 25 jaar niet volmaakte. Maar ja, pas volgend jaar mei gaat mijn 25ste jaar in. Ik moet nog zien of het lukt. Ik hoop het wel. En wie mij moet opvolgen, geen idee.´
Jan heeft in de bouw gewerkt en de laatste jaren voor de VUT bij Poel Natuursteen in Den Andel. ´Voor Poel kwam ik al veel op begraafplaatsen. Mijn eerste klus was het plaatsen van het graf van mijn vader. Dat was wel bijzonder. Toen ik als 56-jarige met werken was gestopt, zeiden de vrijwilligers van de begraafplaats dat ik wel mee kon helpen. Dat leek me een goed idee, want alle dagen achter de geraniums zitten vind ik niks. Het is heerlijk om hier bezig te zijn.´
Een attente mevrouw stopt hem elk jaar een briefje van 20 toe als dank voor zijn inspanningen en van de Protestantse Gemeente Winsum-Halfambt, eigenaar van de begraafplaats, krijgt Jan met kerst een rollade. ´Dat hoeft allemaal echt niet´, zegt Jan. Zijn lichaamstaal verraadt dat deze vorm van waardering hem wat doet.