´Ik zal goed op je molens passen.´
Maarten de Vries had het zo beloofd aan Catrienus Rouwé, de in september 2024 overleden molenaar uit Onderdendam.
´Eind 2023 bood ik aan hem te helpen. Hij wilde dolgraag blijven draaien ondanks dat zijn gezondheid hem dat bemoeilijkte.´
Inmiddels is duidelijk dat de vrijwillig molenaar uit Baflo een waardige opvolger is en in bevlogenheid niet onderdoet voor Catrienus.
´Je kunt het molenaarschap een passie noemen en dan een verhaal gaan afsteken over techniek en de waarde voor het landschap. Maar geen enkele passie valt volgens mij uit te leggen.´
Maarten (64) is deze zondagochtend in mei te vinden op korenmolen Hunsingo. Even na zessen was hij op de fiets gestapt om eerst poldermolen De Zilvermeeuw te laten draaien.
´Daar is het ´s ochtends zó mooi. Helaas was ik net te laat voor de zonsopkomst.´
Hij is bijna een halve eeuw vrijwillig molenaar. Althans, op papier. ´In 1978 haalde ik mijn diploma. Een aantal jaren heb ik zelfstandig gedraaid in Friesland. Daarna kwam het er niet meer van, door verhuizingen, werk en gezin.´
Na 37 jaar ben ik weer begonnen!
´Het molenaarschap is voorbij, zei ik tegen iedereen. Maar ik vergiste mij… Na 37 jaar ben ik weer begonnen!´
´Ik meldde mij weer aan bij het Gilde van Molenaars en zou in principe direct weer zelfstandig mogen draaien. Bizar toch? Stel dat je 37 jaar geen auto hebt gereden, zou je dan zomaar weer achter het stuur kruipen?´
´Daarom heb ik moleninstructeur Johan van Dijk gevraagd of ik een tijdlang mocht meelopen met zijn leerlingen in Mensingeweer.´
Maarten laat de twee Onderdendamster molens gemiddeld wekelijks draaien. Bezoekers zijn dan welkom.
Er is weinig aanloop. Vooral de Zilvermeeuw trekt weinig bezoekers, de molen ligt toch wat afgelegen en is alleen via graspaden en een hoogholtje bereikbaar. Maar wel of geen bezoekers, Maarten geniet van elk moment dat hij de molens kan laten draaien.
Van molen Hunsingo ontbraken bijna 70 jaar lang de wieken, kap en bovenbouw. Dankzij de eigenaar, Molenstichting Onderdendam, pronkt de molen sinds 2009 weer in volle glorie. Het onderste deel van de molen wordt gebruikt als restaurant en bed and breakfast.
´Op de molens verveel ik me nooit. Er zijn altijd wel klusjes te doen. Als ik een afwijkend geluid hoor van de wieken of tandwielen, dan kijk ik wat er aan de hand is en probeer het op te lossen.´
De Zilvermeeuw ten noordwesten van Onderdendam is van Stichting De Groninger Poldermolens, eigenaar van in totaal zeventien poldermolens en één korenmolen (Wilhelmina in Noorderhoogebrug).
´Bijna een eeuw lang was de molen volwaardig in bedrijf. Sinds een ruilverkaveling en de bouw van gemaal Sichterman in de jaren zestig is het een reservemolen. Slechts beperkt malen is toegestaan om te voorkomen dat het gemaal van het waterschap van slag raakt.´
Maarten mag graag op De Zilvermeeuw zijn. ´Als er voldoende wind staat om te malen, is het heerlijk om bij de uitschoot te zitten. Kijken en luisteren naar het water. Dan hoef je verder niks meer.´
Sinds tien jaar woont de rustzoeker met zijn vrouw Yvonne in Baflo. ´Ik ben een Fries, zij is geboren in Groningen en opgegroeid in Eelde. Toen ik in 1986 in Groningen afstudeerde, kon ik in het Noorden geen baan vinden. Ik werkte en woonde een aantal jaren in de Randstad, daarna in Noord-Brabant. Met ons gezin woonden we 25 jaar in Goirle, bij Tilburg.´
´We wilden graag terug naar het Noorden, naar een rustige, betaalbare plek boven de stad, met voorzieningen en aan de spoorlijn.´
´Uiteindelijk ging de keuze tussen een woning in Winsum en Baflo. De makelaar wilde ons prikkelen en zei: weet dat de wereld bij Winsum eindigt. Toen stond onze keuze vast.´
