Reender & Dave zijn niet aan het vissen, maar wat doen ze dan wel?

Of ze aan het vissen zijn. Reender van Dis en Dave Wezeman krijgen die vraag meerdere malen per dag te horen.

Uit het zijraampje van hun utv – een tweepersoons quad – steekt een telescoopsteel met een soort dobber. Maar vissen doen ze zeker niet.

Dave (links) en Reender.

Met hun werkvoertuig rijden de twee medewerkers van waterschap Noorderzijlvest door de landerijen om monsters te nemen uit de bredere sloten, de hoofdwatergangen.

Om de 100 meter stoppen ze om 10 millimeter water op te pompen. In het laboratorium laten ze vervolgens onderzoeken of er DNA van de muskusrat in voorkomt.

Dave is uitvoerder muskus- en beverrattenbestrijding. Reender kent als muskusrattenbestrijder het gebied op zijn duimpje. Logisch dat hij de utv bestuurt.

Dave: ´We doen vandaag trajecten van 5 kilometer, grofweg tussen Onderdendam, Bedum en Winsum. Voor drie uur vanmiddag leveren we de monsters aan bij het lab. Over een paar dagen weten we of er DNA gevonden is. Is dat het geval, dan kunnen we gericht maatregelen nemen.´

Waterschappen vangen muskusratten (die zich razendsnel kunnen voortplanten), omdat ze diepe gangen graven waardoor dijken en oevers verzakken. Het streven van de waterschappen is een vrijwel muskusrattenvrij Nederland in 2034.

Dave: ´Deze techniek om muskusratten op te sporen is de afgelopen vier jaar ontwikkeld door de Unie van Waterschappen. Friesland is er als eerste mee aan de slag gegaan. Wij doen het nu een jaar.´

´Het werkt alleen bij een zeer lage populatie. Als overal ratten zwemmen, krijgen we immers alleen maar positieve uitslagen uit het lab.´

´In 2011 hadden we in het gebied van Noorderzijlvest nog 30.000 vangsten. Vorig jaar waren het er 485. Dit is een effectieve methode om ook de allerlaatste exemplaren op te sporen en te vangen.´

Reender kan de flinke teruggang bevestigen. ´In heel 2024 heb ik twee muskusratten gevangen. Eentje met de fuik, de andere met de klem. Tegenwoordig ben ik de enige vanger in dit werkgebied. Vroeger ving ik hier met drie collega´s en hadden we er de handen vol aan.´

Hij adviseert mensen om het waterschap te informeren als ze een muskusrat zien.

De bevaarbare wateren bemonsteren Reender en Dave later dit voorjaar vanuit een bootje. Dat gaat aanmerkelijk sneller.

Reender en Dave openen en sluiten tientallen hekken tijdens de bemonstering.

Kamperen bij de (schapen)boer, dat kan nu bij Peter & Sonja

Het naambord, dat eerder de boerderij sierde, krijgt nog een plekje aan de weg.

Kamperen bij de boer kan sinds 1 april aan de Kievesterweg in Rasquert. Peter Kruizenga en Sonja Post denken met hun camping De Ruige Venne vooral liefhebbers van rust en ruimte te trekken.

Peter is schapenhouder op de plek waar hij geboren is. Rond boerderij De Ruige Venne heeft hij 35 hectare land. Ook lopen schapen van hem op de zeedijk bij Noordpolderzijl en de ijsbaan in Rasquert. Sonja werkt bij Buurtzorg Bedum en Grandcafé de Hoek in Baflo.

Lees verder “Kamperen bij de (schapen)boer, dat kan nu bij Peter & Sonja”

Alie & Hessel plaatsen de laatste borden van de vernieuwde Toalroute

Zo´n 35 jaar stonden ze in weer en wind, de borden van Toalroute Baflo/Rasquert. Hoogste tijd om ze te vervangen.

Twaalf gloednieuwe borden met werk van Groninger dichters heeft Dorpsbelangen Baflo & Rasquert kunnen aanschaffen dankzij bijdragen van enkele fondsen.

Lees verder “Alie & Hessel plaatsen de laatste borden van de vernieuwde Toalroute”

Joël grijpt zijn kans en galmt in de kerk

Hij raakte direct enthousiast bij het lezen van het krantenberichtje (´Galmen in de kerk´) en besloot spontaan zich aan te melden.

En zo zit Joël Mook (20) uit Zoutkamp deze zaterdagmiddag zingend in de Fabianus en Sebastianuskerk in Eenrum. Zichzelf begeleidend, eerst op piano, even later op gitaar. Ten overstaan van twee luisteraars: Esther, zijn moeder, en de schrijver van dit stukje.

Lees verder “Joël grijpt zijn kans en galmt in de kerk”

Dorpsgidsenpraam is weer om door een ringetje te halen

Vanaf links: Bert Hop, Mike Schulz (achteraan met gestreepte muts), Anne Wieringa, Jos van der Molen en Eddy van Dijken.

Ze hebben de afgelopen weken flink hun best gedaan. De vrijwilligers van dorpsgidsenpraam d´Olle Delf in Winsum hebben hun vaartuig strak in de verf gezet.

Op camping Marenland waren de vrijwilligers (schippers, techneuten en gidsen) enkele dagdelen in wisselende samenstelling zoet met schuren en verven. De binnenkant moet nog afgewerkt worden, maar dat kan ook nog als de praam in het water ligt.

Lees verder “Dorpsgidsenpraam is weer om door een ringetje te halen”

Theo wisselt de boerderijtjes om: ‘Ze hebben wel wat te lijden’

Een goed moment voor een dergelijke klus, dacht Theo Poelma.

Op een zondagnamiddag in maart vervangt de akkerbouwer uit Wierhuizen (bij Pieterburen) de prachtige verkoopkraam naast bloemisterij De Dageraad in Baflo. ´Ze staan in weer en wind en hebben wel wat te lijden.´

Lees verder “Theo wisselt de boerderijtjes om: ‘Ze hebben wel wat te lijden’”

Dick: ‘Liever leuke dingen doen dan dat ze achter het scherm zitten’

Ze hebben het samen gefikst op deze zonnige vrijdagmiddag in maart, onder toeziend oog van Dick Dekker. Het vlot is klaar, de jongens kunnen niet wachten om het te testen.

De jonge bouwers tillen hun vaartuig naar het Winsumerdiep, een afstand van nog geen 30 meter vanaf het huis van Dick. Gejuich klinkt op als het vlot blijft drijven en stabiel blijkt.

Lees verder “Dick: ‘Liever leuke dingen doen dan dat ze achter het scherm zitten’”

Met Erwin in een prachtige oude schoolbus door Het Hogeland

Een hobby. Een betaalde hobby. Zo noemt Erwin Hollaar de busonderneming die hij sinds driekwart jaar naast zijn rijschool heeft. ´Groepsreizen, dagtochten, bruiloften, vrijwel alles is in overleg mogelijk.´

Voor met name de ritten in Het Hogeland kocht de Winsumer een prachtige oude schoolbus met 36 zitplaatsen. ´Ik heb hem pas twee weken. De eerste boekingen voor bruiloften zijn al binnen.´

Lees verder “Met Erwin in een prachtige oude schoolbus door Het Hogeland”