Geen trekkers met aanhangers meer die huis aan huis gaan. Ulrumers kunnen tegenwoordig iedere laatste zaterdag van de maand hun oudpapier kwijt op Louten. Vrijwilligers nemen het in ontvangst en stapelen het netjes op in de container.
Deze mistige decemberochtend moeten drie Valkema´s – Hans, Anko en Anita – en Marijn van der Wiel flink aan de bak. En dan hebben ze ook nog hulp van de 5,5-jarige Noud, de kleinzoon van Anko en Anita.
Ze bieden de service van acht tot twaalf. De laatste twee uur is het een komen en gaan van auto´s.
Het is vooral ook een sociaal gebeuren. Iedereen kent elkaar bij naam en er wordt gegrapt en gedold. Hans blijkt er een meester in. Als hij van een dorpsgenoot een doos aanneemt met een paar strootjes aan de buitenkant: ´Zo, knien dood?´
Zijn schoonzus Anita (54) is de kartrekker van de inzameling. ´Het is niet moeilijk om aan vrijwilligers te komen, toevallig is het vandaag op Marijn na allemaal familie. Ik vraag mensen één keer, zodat de samenstelling elke keer anders is. Dit werkt goed, algemene oproepjes leveren zelden iets op.´
´Mevrouw Lammers-Nagel organiseerde de inzameling 40 jaar lang en is ermee gestopt. Met trekkers en karren haalden ze het oudpapier op. De opbrengst was voor de Leprastichting.´
Anita nam de inzameling met hulp van vrijwilligers in juli over. Ze doet het op haar manier. ´We gaan niet meer door het dorp. Dat kost geld en je krijgt er de mensen niet meer voor.´
´Gelukkig mogen we gebruikmaken van het terrein van de familie Oosterheerd. Gisteren konden bedrijven hun oudpapier en karton brengen en vanmorgen kan iedereen hier terecht. Door de dozen aan te nemen, houden we controle en blijft de boel netjes.´
De opbrengst gaat nu naar de Schatkoamer, een verzamelcentrum van foto´s, ansichtkaarten, krantenknipsels en allerhande voorwerpen uit de vroegere gemeente De Marne. Ook daarvan is Anita de kartrekker.
´We zaten eerst in de voormalige basisschool. Sinds september huren we een ruimte bij fysiotherapeut Gerrit Wijers aan de Leerweg. De opbrengst van het oudpapier gebruiken we voor de huur.´
Tegen twaalven wordt het rustiger. Voordat Anita de container sluit, vertelt ze over haar opmerkelijke carrièreswitch van anderhalf jaar geleden: van medewerker in de psychiatrie naar buschauffeur bij Qbuzz.
´Dit kwam op mijn pad en daar ben ik ontzettend blij mee. Op een open dag van Oosterpoort Rijopleidingen mocht ik een stukje een vrachtauto en een bus besturen. Ik wist niet hoe snel ik uit de vrachtauto moest komen. Bij de bus was het anders. Ik ging zitten en reed weg. Het voelde zó goed!´
´De instructeur zei: Zoals jij de bochten neemt… Het is of je al jaren op de bus zit. En ik had toen nog niet eens mijn busrijbewijs.´