Een beetje avontuur in Roodehaan

Eddy steekt het carbid af, Niek kijkt toe.

Carbidschieters laten buurtschap Roodehaan op oudejaarsdag op zijn grondvesten schudden.

Het epicentrum is aan het Reitdiep, achter het huis van de familie Jutte. Eddy Jutte (41) en Niek Kreeft (21) houden tegen vier uur voor de laatste keer de brandende fakkel tegen de melkbus en dan is het na vijf uur geknal gedaan met de pret.

Met zijn allen op zoek naar het deksel van de melkbus, dat elke keer tientallen meters wordt weggeschoten.

´We moeten toch maar een nieuwe melkbus kopen´, zegt Eddy. ´In het voorjaar of in de zomer, anders ben je zo 100 euro kwijt. Misschien moeten we een boer even lief aankijken.´

Daar is Niek het helemaal mee eens. Hij is diegene die na elke knal de ontstane gaten in de roestige melkbus dicht met kit.

´Het is de eerste keer dat wij hier carbidschieten´, zegt Eddy. ´Vroeger heb ik het wel veel gedaan, in Oldehove. Mooi toch, een beetje avontuur? Zeker nu vuurwerk niet is toegestaan.´

Niek dicht na elke knal de gaten in de roestige bus af.
Om vier uur zit het knalfestijn erop. Niek en Eddy ruimen de boel op.

Iets wat dit jaar níet in de soep loopt, dankzij Janet

Janet verkoopt diverse soorten biologische soep, gangbare maar ook bijzondere, zoals pindasoep. Voor haar soepen maakt ze gebruiken bijzondere kruiden.

Ze zat niet bij de pakken neer toen de opdrachten voor haar cateringbedrijf Gekruid & Geroerd door corona ineens wegvielen en vaartochten op de Waddenzee met klipper de Najade (anno 1897) abrupt stopten. Janet Frieling (58) begon met de verkoop van boerderij-ijs. Na de zomer kwam er biologische soep voor in de plaats.

Een bordje langs de Hoofdstraat in Houwerzijl verwijst naar de ´soepautomaat´ van Janet. ´Ik noem het de soepautomaat, hoewel dat het feitelijk niet is. Ik raakte geïnspireerd in een oud dorpje in het oosten van Duitsland waar nog zo´n ouderwetse kauwgomballenautomaat aan de muur hing. Bij mij is geen snoep maar soep te krijgen.´

Lees verder “Iets wat dit jaar níet in de soep loopt, dankzij Janet”

Marga laat kinderen en volwassenen speuren in Eenrum

Marga voor haar huis aan De Vennen 18, het startpunt van de kerstspeurtocht. De formulieren liggen in het (nacht)kastje.

Een prachtig initiatief van Marga Diephuis-van Bolhuis. Voor de tweede keer dit jaar heeft ze een speurtocht uitgezet in haar woonplaats Eenrum. En opnieuw is het een daverend succes. ´Ook ouderen vinden het geweldig, ze kijken door de speurtocht met andere ogen naar hun eigen dorp.´

De eerste speurtocht was in het voorjaar. Corona had zich gemeld in Nederland en de scholen gingen op slot. Marga (44): ´Mensen vroegen me direct al om dit nog eens te organiseren. De kerstvakantie is daar een mooie periode voor, zeker nu we in een lockdown zitten. Iedereen wil graag naar buiten en iets doen, eventueel met visite. Dit is een mooie manier om meer over het dorp te leren.´

Lees verder “Marga laat kinderen en volwassenen speuren in Eenrum”

Moi zeggen, de huizen en zonsondergang; Arinda geniet op het Hogeland

Arinda in de ´kerk´ van kunstenaar Meschac Gaba op begraafplaats Wierhuizen, bij Pieterburen.

Indonesië of het Hogeland, een wereld van verschil. Dat merkt ook Arinda Dwi Lestari (23). Zeven weken logeert ze bij haar vriend Joes Vos (22) in Winsum. Voor het eerst van haar leven in het buitenland.

´Ik heb veel over Nederland gelezen, foto´s bekeken en met Google maps krijg je een goed beeld van hoe de dorpen en het landschap eruitzien´, zegt ze in vloeiend Engels, een dag voor haar vertrek naar huis.

Lees verder “Moi zeggen, de huizen en zonsondergang; Arinda geniet op het Hogeland”

Tico Top: ontbijten, fietsen, koffiedrinken en dan houtsnijden

Tico bij het portret van zijn kleindochter Jane. Zij was toen 5 jaar, inmiddels is ze 9.

Voor Tico Top begint de dag met een vast ritueel: ontbijten, fietsen, koffiedrinken, werken. De vermaarde houtkunstenaar uit Kruisweg is inmiddels 74 jaar, maar de beitels erbij neergooien is er niet bij. ´Dit is mijn leven. Als ik stop wat moet ik dan doen? Aly voor de voeten lopen en ergeren? Nee, ik werk zolang het kan.´

Na het ontbijt stapt Tico elke dag op zijn e-bike. De vrouw met wie hij 50 jaar getrouwd is, is niet zo van fietsen en wandelt liever dagelijks met de overbuurvrouw. Voor Tico geen enkel probleem, hij vindt het heerlijk om in zijn uppie zijn ronde te maken.

´Vroeger moest ik om acht uur in de werkplaats zijn, nu zit ik om acht uur op de fiets. Alleen als het regent blijf ik thuis. Ik heb vier routes. De wind bepaalt de route. Eerst er tegenin… anders kom ik niet meer thuis.´

Lees verder “Tico Top: ontbijten, fietsen, koffiedrinken en dan houtsnijden”

Jan & Tjaaktje beleven hun 45ste kerst als slager in Baflo

Tjaaktje doet vooral de administratie en springt bij in de zaak.

De donkere dagen voor kerst zijn voor slagers de drukste periode van het jaar. Bij Slager Bos & Co is dat niet anders. Maar Jan en Tjaaktje Bos zijn het gewend. Ze beleven hun 45ste kerst en oud & nieuw als slager in Baflo. ´Toen we op 6 september 1976 begonnen, waren er landelijk 9500 zelfstandige slagerijen. Nu zijn het er nog tegen de 2000. De rest is verdwenen.´

Jan (72) en Tjaaktje (68) zijn de jongsten niet meer, maar stoppen is er niet bij. Jan: ´Ik heb er nog zoveel lol in, dat is zó belangrijk. Eigenlijk zou ik de hele tent nog weleens willen verbouwen, zoveel plezier beleef ik hier. En dan maakt het niet uit hoe oud je bent.´

Lees verder “Jan & Tjaaktje beleven hun 45ste kerst als slager in Baflo”

Dierenarts Hendrik ergert zich mateloos aan blikafval

Hendrik Boerhave (50) en zijn zoon Arne (10) rasteren op een zondagmorgen een deel van een weiland af bij Warfhuizen. Daar komen hun zes schapen te lopen. ´We doen nog een stukje bij het talud naar beneden, het stroom komt erop en dan kunnen we de schapen verhuizen.´

´We rasteren dit deel af om te voorkomen dat er honden tussen de schapen komen. Want dan heb je de poppen aan het dansen. Laatst zijn bij een kameraad van mij nog schapen gebeten. Daar word je als schapenhouder niet blij van.´

Lees verder “Dierenarts Hendrik ergert zich mateloos aan blikafval”

Waar Peter stil van wordt? Van overvliegende vogels!

Door zijn verrekijker tuurt Peter Kruijt (62) uit Sauwerd over het grasland bij Garnwerd. Hij telt vogels.

Normaal gesproken was Peter waarschijnlijk al thuis geweest. Zijn nieuwe fiets staat 2 kilometer verderop, met een ketting vastgeketend aan een boom. ´Hij stond op de standaard in de berm. Plotseling viel die om. Lekke achterband. Ik ben nu op weg naar huis om mijn auto met fietsendrager op te halen.´ Balen? ´Nee hoor, het is geen straf om door dit prachtige gebied te lopen.´

Lees verder “Waar Peter stil van wordt? Van overvliegende vogels!”

Henk, chef oud papier bij de muziekvereniging

Dagelijks – uitgezonderd zondag – is Henk Buist (73) zo´n anderhalf uur te vinden in een van de twee papiercontainers van de christelijke muziekvereniging Excelsior. ´En dan moet ik niet te netjes kijken, anders zou ik hier minstens twee uur zoet zijn.´

In zijn blauwe overall maakt Henk in de container op het bedrijventerrein aan de Hogeweg in Baflo het gebrachte karton en papier klein en plat en stapelt het netjes op.

Deze heeft pech, het adres staat op de doos

Lees verder “Henk, chef oud papier bij de muziekvereniging”