Een prachtbedrijf hoeft niet per se in een stad of groot dorp te zitten. Kijk naar Lutje Potje van Jeroen van der Schaaf en Lisanne van der Bijl.
Vanuit hun boerderij ruim 1 kilometer buiten Saaxumhuizen timmeren ze aan de weg met hun alom bekende babyhuisjes. Of lutjepotjes zoals ze elders in het land genoemd worden, waar ze waarschijnlijk geen weet hebben van de Groningse betekenis van lutje potje: baby.
Het is de boerderij waar Piet en Ikie Veldman tot 2011 hun fruitbedrijf Den Horn hadden. De prachtige rij perenbomen langs de oprit naar de boerderij aan de Hornsterweg herinnert aan die tijd.
Alles wordt getest, tot in het extreme
Jeroen (33) doet deze januaridag de administratie en routeplanning in de kantoorunit annex kantine op het erf. Zijn partner Lisanne (33) is in het voorhuis met hun kinderen Roos (3) en Stef (bijna 1). In de werkplaats verven twee medewerkers babyhuisjes die teruggekomen zijn van verhuur.
´Twee jaar geleden hebben we Lutje Potje overgenomen van mijn ouders, Wim en Gerda. Zij namen het op hun beurt in 1997 over van Gert Ester en Riet Knuit uit Saaxumhuizen. Die waren er uit hobby mee begonnen, voor particulieren. Bij huis hadden ze weinig ruimte voor de babyhuisje zodat die bij ons in de schuur stonden aan de Saaxumhuizerweg. Zo is het balletje gaan rollen.´
Lutje Potje richt zich alleen op verhuur, voornamelijk aan kinderendagverblijven en op bescheiden schaal aan particulieren, in zowel Nederland als België.
´Wij hebben een mooie constructie bedacht waardoor de klanten altijd voorzien zijn van een goed onderhouden huisje. Elk jaar ruilen wij het om voor een opgeknapt exemplaar, aangepast aan de allernieuwste eisen. De regels en controle door de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit zijn streng. Voortdurend worden de regels aangepast. Alles wordt getest, tot in het extreme: de luchtcirculatie, de verf, de wieltjes, de sluiting, noem maar op. Het product is in de loop der jaren steeds veiliger geworden.´
Huisarts Jitze Posthumus bedacht het
De oorsprong van het babyhuisje ligt in Eenrum. Huisarts Jitze Posthumus (1895-1963) bedacht het. Voor de uitvoering tekende timmerman Fokko van Til uit Mensingeweer. ´Slapen in de frisse buitenlucht is gezonder. Baby´s slapen langer en krijgen meer vitamine D binnen. Door de wieltjes zijn de hokjes makkelijk te verplaatsen. Een raamhor houdt de insecten buiten. De kleur is wit vanwege de hygiëne en om warmte af te stoten. De voorkant heeft blauwe accenten omdat uit onderzoek is gebleken dat daar minder snel insecten op afkomen.´
Jeroen en Lisanne beschikken over het prototype, schaal 1:3, met begeleidende uitleg. ´We kwamen het tegen op Marktplaats. Iemand in Friesland bood het te koop aan.´ Tussen het eerste babyhokje uit 1930 en het meeste recente zit een groot verschil. ´Het is compleet anders dan vroeger, de maatvoering, de sluiting, het dak, het gaas.´
Zeven parttimers werken in hun bedrijf. ´Met zijn allen doen we het onderhoud aan de babyhuisjes en produceren we nieuwe exemplaren. De medewerkers hebben een afstand tot de arbeidsmarkt, zoals dat in het vakjargon heet. Daar merk je niks van. Voor iedereen is er een passende activiteit te bedenken in onze minifabriek. Bouwen, verven, zagen. Zo krijgen de mensen de mogelijkheid om zich hier te ontwikkelen. Iedereen is hier gelijk en ons motto is: wees jezelf. We zijn één familie en we houden rekening met elkaar en passen op elkaar. Dat is belangrijk om de kwaliteit van ons product hoog te houden.´
De gemeente Het Hogeland riep de onderneming in 2019 uit tot ´Sociaal betrokken ondernemer van het jaar´. Het bewijs, een certificaat, hangt in de kantoorunit. Jeroen en Lisanne zijn terecht trots op deze uitverkiezing.
Dankzij Posthumus en Van Til waren babyhuisjes in Noord-Groningen een vertrouwd gezicht. ´Dat is allang niet meer zo. Je ziet ze hier minder vaak dan vroeger, maar dankzij internet heeft het babyhuisje zich als een olievlek vesrpreid over het land.´
´De particulieren aan wie we verhuren, zitten ook verspreid over het land. Maar er zijn ook gebiedjes waar je ze amper ziet, waar mensen resoluut zeggen: ik laat mijn kind niet slapen in een konijnenhok, punt! Graag zou ik hun willen laten zien hoe baby´s er heerlijk in kunnen slapen.´
Gemiddeld twee tot drie dagen per week rijdt Jeroen – al dan niet met medewerker Joost – een route langs kinderdagverblijven en particulieren. Over twee dagen zijn ze in Friesland en Overijssel. ´Maximaal 45 stuks kunnen we meenemen in onze bestelbus met aanhanger.´
Maar waarom geen verkoop? ´Onze sticker staat op de huisjes, wij staan garant voor de kwaliteit. Die kunnen we niet garanderen als particulieren een huisje van ons kopen en er jaren geen onderhoud aan plegen.´