Auteur: De Fietser

Nooit meer door de blubber

In regenachtige periodes was het eeuwenoude ossenpad om de wierde van Tinallinge soms nauwelijks begaanbaar voor wandelaars en fietsers (wat trouwens wel weer z´n charme had).

Dat is verleden tijd. Het westelijk deel werd jaren geleden al voorzien van betonverharding, de afgelopen week was het oostelijk deel aan de beurt. Op de foto vult een kraanmachinist het splinternieuwe pad aan met grond.

Het nieuwe pad, aangelegd door Ad Nooren uit Garnwerd.
De Toalroute loopt langs het ossenpad.

Orca, het pareltje van Wietse (83) langs de Trekweg

De maren, kanalen, meren, rivieren en zee lonken. Wietse Jager (83) maakt samen met zijn kleinzoon Damian Gerritsen (´hij was toch vrij van school, kan hij mij mooi even helpen´) de Orca schoon, als voorbereiding op het nieuwe vaarseizoen.

De 16 meter Orca is een pareltje in het Hunsingokanaal langs de Trekweg in Ulrum, tegenover de woning van Wietse.

´De boot is zo´n 125 jaar oud, van 1896 of 1897. Het was eerst een Duits vrachtscheepje dat in de havens van Wilhelmshaven, Bremen en Hamburg werd gebruikt en later op de Duitse binnenwateren voer. De oorspronkelijke dieselmotor is vervangen. Deze heeft met 28 pk het dubbele vermogen.´

Een beetje lenigheid is wel vereist.

Al 49 jaar is de Orca zijn eigendom. Wietse heeft haar voor sloop behoed. ´De eigenaar was met meerdere boten onderweg naar de sloperij in Amsterdam en liep op de Eems aan de grond. Ik was daar op een werkschip aan het werk. De eigenaar raakte gewond aan zijn hand.´

´We hebben hem eerst en later zijn bootjes naar Delfzijl gebracht. Vervolgens kocht ik deze boot van hem. Het was toen nog een open boot, twee jaar ben ik bezig geweest om er een complete opbouw op te maken.´

Binnenkort gaat de Orca naar de werf op Lauwersoog, waar ze schoongespoten en geborsteld wordt en Wietse haar verft. Daarna begint de echte pret voor hem, maandenlang varen door de provincies, op binnenwateren en als het even kan ook op de Waddenzee.

´Varen zit in mijn bloed, ik heb altijd gevaren. Mijn vrouw ging ook altijd mee op de Orca, maar zij is alweer negen jaar geleden overleden.´

Het interieur is oud, zegt Wietse. Het zonnepaneel op het dek is nog het meest moderne. ´Daar draaien de verlichting, koelkast en tv op als ik in de haven lig. Ik wilde geen hulpmotor voor stroom, dat maakt zo´n lawaai.´

Ramen wassen, het wekelijkse klusje van Anne

Anne Kolkman maakt de ramen schoon van grand café De Pool aan de Molenstraat in Eenrum.

Het is haar vaste klus op zondag. ´Het verkeer en de zeewind maken de ramen snel vet. Ik houd niet van vieze ramen.´ Water met een scheutje azijn werkt perfect, zegt ze. ´Daarmee krijg je vlekkeloze en gladde ramen. Mijn oma voegde ook altijd een ui aan het water toe, dat trucje heb ik niet overgenomen.´

Vier dagen voor de opening kwam de lockdown

Lees verder “Ramen wassen, het wekelijkse klusje van Anne”

Toch nog een beetje feest in Mensingeweer

De stoet begint aan de optocht door het dorp. Ter geruststelling: trombonist John ziet de geparkeerde aanhanger op tijd.

Weinig activiteiten natuurlijk dit jaar op Bevrijdingsdag vanwege dat vermaledijde virus. Riemke, Robertine en Rita wilden deze bijzondere dag toch niet onopgemerkt voorbij laten gaan en organiseerden op het laatste moment een Bevrijdingsparade.

De 3RS van Mensingeweer riepen dinsdag de kinderen in het dorp op om hun fiets, skelter of step te versieren en mee te doen.

Lees verder “Toch nog een beetje feest in Mensingeweer”

Gratis te stelen!

´Deze tv is hier gratis te stelen!´ staat op de originele verpakking van een tv langs de kant van de weg.

Het lijkt alsof particulieren steeds vaker gratis spullen aanbieden voor hun huis, niet alleen goederen maar ook etenswaar. Een kleine greep uit het aanbod van de afgelopen twee jaar in deze regio.

Kersverse ridder Lub staat met de poten in de klei

Welgeteld 88 kaarsrechte rijen liggen evenwijdig aan de Oosterweg in Den Andel. Vijf daarvan – in totaal 450 strekkende meter – huurt Lub Snijder, die zaterdag met hulp van goede kennis Joke Klompien 80 kilo poters in de ruggen laat verdwijnen.

Lub (´mijn opa heette Lubbertje, dat wilden mijn ouders mij niet aandoen´) heeft een bijzondere week achter de rug. Maandag verraste burgemeester Henk Jan Bolding hem met een telefoontje. Het had Zijne Majesteit de Koning behaagd hem te benoemen tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

Lees verder “Kersverse ridder Lub staat met de poten in de klei”