Finisterre, de sfeervolle B&B van Ernst en Marijke in Saaxumhuizen

Twee keer belde Omroep MAX. Of ze wilden meedoen aan het tv-programma Bed & Breakfast. Hebben Ernst (*) en Marijke Kuitert-van Lievenoogen netjes voor bedankt. ´Dat gezeur om een ontbrekend spijkertje willen we niet. Alhoewel we van collega´s die eraan meededen weten dat ze het een geweldige week vonden.´

Dat de programmamakers bij Ernst (77) en Marijke (73) uitkwamen, is geen toeval. Hun B&B Finisterre in de Dorpsstraat in Saaxumhuizen mag er zijn. Alleen al vanwege het fraaie mediterraanse uiterlijk zou je er willen logeren: wit met blauwe kozijnen en deuren. Sinds maart weer strak in de lak.

De prachtige oude brievenbus van Saaxumhuizen.

En aan de muur een originele brievenbus, die PostNL vijf dagen in de week leegt. Marijke: ´De dorpsbewoners hebben zich vroeger met succes sterk gemaakt voor het behoud van de bus. Anders was hier ook zo´n standaardbus gekomen.´

Bij het huis hoort een prachtige tuin, een mooi extraatje voor de gasten. Die zijn er nu even niet. Vanwege privé-omstandigheden is de B&B voorlopig gesloten. ´In het najaar of volgend seizoen kunnen mensen hier waarschijnlijk weer terecht. We missen de reuring wel.´

Deze ´kas´ was eerst onderdeel van het benzinestation van de Shell op vliegveld Eelde, waar Marijke haar vader werkte. Vandaar de naam Shellter.

Ernst en Marijke vielen dertig jaar geleden als een blok voor het historische pand. ´We woonden in Eenrum en wilden graag vrij wonen, in een boerderijtje of zo. Ik weet het nog goed, op een zondagavond zag ik de advertentie in de krant. We reden direct naar Saaxumhuizen, dat kenden we van de jaarlijkse boekenmarkt. We stonden voor het huis in donker en waren direct verkocht. Dit was het!´

Finisterre noemden ze hun huis, het einde van de wereld. En de naam verwijst naar het Spaanse Kaap Finisterre (in de buurt van Santiago de Compostela) en Marijkes passie voor de Spaanse taal. Zij doceerde Spaans en tolkt nog altijd. ´Toen wij dit huis kochten was dit voor ons het eindpunt van een zoektocht. Bovendien zitten we vlak bij de dijk, zeg maar bijna het einde van de wereld.´

Tot 1953 was het pand van Ernst en Marijke een bakkerij. Ruchti was de laatste bakker in het pand. Daarna had de familie Van Land er nog enkele jaren een kruidenierszaak. De oudste gegevens van het pand dateren van 1770.

Met de B&B begonnen ze in 2000. Ze reageerden op een oproep van Stichting Pronkkamer, waarbij ze vanaf het begin zijn aangesloten. Na een flinke verbouwing door Ernst, ook om aan de strenge eisen te voldoen, konden ze de eerste gasten verwelkomen. In 2007 breidden ze uit met een tweede kamer, op de eerste verdieping.

Intussen is Finisterre twee keer genomineerd voor beste B&B van Stichting Pronkkamer. Beide keren grepen ze net naast de hoofdprijs. Maar eervol was de nominatie zeker, aldus Ernst en Marijke.

´Vanaf het begin loopt het goed. In de zomermaanden zijn we goed bezet en in de wintermaanden is het rustig. Dat kwam ons altijd goed uit, want dan konden we in die periode met onze camper verre buitenlandse reizen maken. Ernst werkte bij de Rijksgebouwendienst en kon op zijn zestigste met pensioen.´

´2020 was een druk jaar. Vanwege de coronacrisis kwamen vooral Nederlanders, terwijl de helft van onze gasten normaal uit Duitsland komt. We hadden slechts één kamer open om te kunnen voldoen aan de afstandsregel. De tweede kamer was alleen beschikbaar als alle gasten bij elkaar hoorden.´

Een voormalige bakkerij aan de Dorpsstraat. Deze tekst van Ede Staal mag dan natuurlijk niet ontbreken.

´De reacties van de gasten zijn lovend. Sommige komen hier al vanaf het begin en zijn dierbare vrienden geworden. Twee gasten zijn zelfs in het kerkje van Saaxumhuizen getrouwd en hebben bij ons de huwelijksnacht doorgebracht.´

´De naam die we onze B&B gegeven hebben, genereert ook gasten. Mensen die de pelgrimsroute gelopen hebben, een vrouw die boeken schreef over Finisterre en een professor die onderzoek deed naar pelgrimsroutes hebben bij ons gelogeerd.´

Naast en achter Finisterre ligt een prachtige tuin.

Bijzonderheden maken ze uiteraard ook mee. Bijvoorbeeld het echtpaar dat ´s ochtends niet bij het ontbijt verscheen en met de noorderzon vertrokken leek. Oplichters? Nee.

´De vrouw belde in de loop van de dag vanuit het UMCG. Haar man had laat op de avond ernstige hartklachten gekregen. Direct hadden ze 112 gebeld. Wij zaten in de woonkamer en hebben er niks van gemerkt. De ambulance heeft zelfs geruime tijd met de zwaailichten aan voor ons huis gestaan.´

(*) Ernst is zondag 23 mei 2021, een kleine week na het gesprek, overleden.
Op verzoek van Marijke is dit verhaal ongewijzigd gepubliceerd.

De gasten ontbijten in de voormalige winkel. Ernst en Marijke serveren een uitgebreid ontbijt, met verse producten uit eigen streek. Marijke: ´Het eerste wat mensen vaak doen bij het ontbijt is een foto maken.´
De slaapkamer boven.
De kamer op de begane grond. Overal in huis hebben Ernst en Marijke foto´s en schilderijen hangen, onder anderen van hun inmiddels overleden dorpsgenoten Bob van Veen en Mar Vedder.

Tussen het verbouwen door aan de wandel met Jamie en Faya

Anouk (met Faya) en Ben (met Jamie) even buiten Onderdendam.

Beide hondjes hebben ze gered, zoals Anouk Kuipers het noemt. Samen met haar vriend Ben Hut laat ze even buiten Onderdendam Jamie en Faya uit.

´Jamies baasje had nog een hondje en kon niet meer voor beide zorgen. Met het baasje van Faya spraken we soms even in het plantsoen in Groningen. Zij vroeg of wij haar hondje wilden hebben. Nou, kom maar, dat is goed. Jamie hebben we twee jaar, Faya één jaar.´

Lees verder “Tussen het verbouwen door aan de wandel met Jamie en Faya”

Arendsnest en ´t Opslag: twee namen, één woning

Reinder voor zijn woning aan de Singelweg in Sauwerd.

Aan het haventje van Sauwerd staat een huis met twee namen: Arendsnest en ´t Opslag. Reinder en Marjan van der Veen-Schaap koesteren hun plek al meer dan dertig jaar.

Marjan zelfs al langer, want het is haar ouderlijk huis. Vader Arend bedacht de naam Arendsnest. En met een van de kuikens uit dat nest trouwde Reinder dus.

Lees verder “Arendsnest en ´t Opslag: twee namen, één woning”

Vijf vijftigers rennen en kletsen de kilo´s eraf

Vanaf links: Hilma, Eilana, Maria, Ilona en Esther.

Je kunt ze geregeld zien zwoegen in de buurt van hun dorp, vijf vrouwen uit Winsum die hun hardloopschoenen hebben ondergebonden om gezamenlijk kilometers te maken. Deze lenteavond is het clubje compleet.

De jongste (Ilona Stoepker) is net 50, de oudste (Maria Luimstra) is van het excellente bouwjaar 1964. Hilma Hammenga, Esther Oosterhof en Eilana Maring zijn de andere vijftigers.

Het was Maria die in het voorjaar van 2020 de stoute schoenen aantrok. ´In de strijd tegen de coronakilo´s en om meer te bewegen´, vertelt ze. Buurvrouw Ilona sloot zich direct bij haar aan en later volgden Hilma, Eilana en Esther. Want samen sporten motiveert en is wel zo gezellig. Zeker als je onderweg kletst alsof het een verjaardagsfeestje betreft.

En de kilo´s vliegen er inderdaad af. Ilona: ´Ieder van ons is minimaal 10 kilo kwijtgeraakt. Bij ons vind je geen coronakilo´s.´

Plotseling klinkt het: Ik ben fier op u Maria!

Twee avonden in de week en op zondagochtend stippelen de Runnerbuufs, zoals ze zich noemen, een route uit in de buurt. Zo lopen ze deze avond een rondje Tinallinge, een afstand van pak ´m beet 8 kilometer. Doen ze een klein uurtje over. Hun langste rondje tot dusverre is 13 kilometer. Ze zijn van plan om af en toe mee te doen aan hardloopwedstrijden, zodra die weer mogen.

Er is niveauverschil, zodra de onderlinge afstand te groot wordt, rennen de koplopers terug om zich bij de rest aan te sluiten.

De vijf vrouwen uit Winsum bij Abbeweer.

Maria heeft, zegt ze zelf, Evy op de rug. Dat wil zeggen, ze heeft de app van hardloopgoeroe Evy geïnstalleerd op haar smartphone die zich in haar achterzak bevindt.

En zo kan het gebeuren dat de Vlaamse geregeld het woord neemt met vooral statistische informatie. Plotseling klinkt het: Ik ben fier op u Maria!
De anderen doen zeker niet onder voor Maria, maar dat weet Evy weer niet.

Maar dan komt Evy met een leuk weetje. Hardlopen is goed voor je seksleven, klinkt het vlak voor Abbeweer.
Geroezemoes en gegiechel.

De loop zit erop. Nog even een fotootje op de brug in de woonwijk. Het is de dames opgevallen dat hun route achteraf opvallend vaak de vorm vertoont van het mannelijk geslachtsdeel. ´Laatst hebben we zelfs een heel erge piemel gelopen´, lacht Hilma. ´Laat maar eens zien Maria.´

Maria toont het kaartje op haar smartphone.
Mwah, het is misschien net wat je wílt zien.
Zou Evy dan toch gelijk hebben?

Het verrassende gokpaleisje van handige Hilbrand

Hilbrand met zijn 25 centimeter hoge Amerikaanse fruitmachine uit de jaren 30. Lekker compact zodat de barman het apparaat snel kon verstoppen.

Het huis van Hilbrand Buikema in Winsum zit vol verrassingen. In zijn huiskamer en hal pronken onder meer oude speelautomaten, uit de jaren 1930-1970 en hoofdzakelijk van buitenlandse afkomst. ´Ik heb verder niets met gokken, in het casino zul je mij niet vinden. Maar deze apparaten vind ik fantastisch. De één verzamelt dit, de ander dat. Ik vind het belangrijk dat dit soort machines behouden blijven.´

Hilbrand (55) speelt er geregeld op, dan pakt hij ´s avonds muntjes en gaat ze één voor één bij langs. ´Het is belangrijk voor het behoud dat ze blijven draaien.´ Lachend: ´Het principe is me wel duidelijk geworden. Er gaat meer geld in dan eruit komt. Gelukkig is het mijn eigen geld.´

Alles in een apparaat heeft een functie

Lees verder “Het verrassende gokpaleisje van handige Hilbrand”

Drone volgt autotester Rutger

Rutger wacht in de auto tot zijn cameraman klaar is.

Een drone volgt op enige afstand een luxe auto bij de buurtschap Oldenzijl, ten westen van Winsum.

Rutger Middendorp test een MG EHS plug-in hybride. De cameraman die hem vergezelt, maakt opnames met de drone.

Rutger woont in Winsum en is de meest noordelijke blogger van mediaplatform Bright, onderdeel van RTL Nieuws. Hij schrijft vooral reviews van duurzame auto´s.

Lees verder “Drone volgt autotester Rutger”