Categorie: Moi!

Genieten van het uitzicht en het gekraak en gepiep van de molen

Egbert (links) en Jakob.

Stil is het deze zondagochtend in Mensingeweer, alleen bij molen Hollands Welvaart heerst bedrijvigheid. Vrijwillig molenaars Egbert Pol en Jakob Slob hebben een makkie, het is fris voor de tijd van het jaar en (nog) niet druk. Ook binnen, in koffie- en theeschenkerij In de Malle Molen, kunnen de vrijwilligers rustig aan doen.

Egbert en Jakob hebben, zoals dat in molenaarstaal heet, geen zeilen voorgelegd vanwege de stevige wind. De molen draait op toeristische snelheid, aldus Jakob.

Ze leerden het vak van de meester, Derk Jan Tinga uit Winsum. De molenaar met de minste ervaring, de 71-jarige Jakob, is elke zondag op de molen te vinden. Egbert (56), al ruim twee decennia molenaar naast zijn dagelijkse werk als eigenaar van de winkel Electro World Pol in Winsum, draait volgens een rooster. ´Bezoekers die erom vragen, leiden wij rond´, zegt Jakob.

Lees verder “Genieten van het uitzicht en het gekraak en gepiep van de molen”

Eigenwijze leghennen bezorgen Bart extra werk

Bart bij de lopende band.

Bart Thybaut heeft het druk vandaag (20 april). De werkzaamheden in de kippenschuur gaan gewoon door, ook tijdens een open dag.

In buurtschap Rodeschool, onder de rook van Bedum maar op grondgebied van Middelstum, heeft de kippenboer en akkerbouwer zijn bedrijf. ´Mijn vrouw Lia en ik hebben een maatschap die per 1 mei uitbreidt met onze kinderen Marc, Maria en Raisa.´

Bleke dooiers niet populair

Lees verder “Eigenwijze leghennen bezorgen Bart extra werk”

Wat doen die Drentse heideschapen op de Groninger klei?

Vijf Drentse heideschapen in een weiland tussen Winsum en Onderdendam. Voorbijgangers grijpen vaak naar de smartphone of fototoestel, want op het Hogeland zijn deze dieren echt wel een bijzonderheid.

Reinder Hamming (57) houdt ze, schapendrijven met zijn twee bordercollies is zijn grote hobby waarover hij met enthousiasme vertelt. ´Deze schapen zijn zeer geschikt voor drijven. Ze lopen makkelijk en schieten niet in de stress. En als je zoals ik elke dag met ze wilt trainen, kun je ze het beste bij huis hebben. En maak je niet ongerust, op klei kunnen ze goed leven.´

Kijk die lady´s eens! Er hoeft maar een drup te vallen en ze schieten al onderdak

Lees verder “Wat doen die Drentse heideschapen op de Groninger klei?”

Kor Berghuis: boer, raadslid, hobbyfotograaf en trotse opa

Met een gangetje van 3 kilometer per uur freest Kor Berghuis aardappelruggen op een perceel land bij het gehucht Nijenklooster, tussen Wehe-den Hoorn en Kloosterburen. Zijn broer Peter volgt op enige afstand met de pootmachine.

Samen vormen ze maatschap Berghuis, een bedrijf met 90 hectare grond en 27.000 kippen. Behalve aardappelen verbouwen ze suikerbieten, uien en wintertarwe.

Tot 1 januari hield Kor geregeld kantoor in de cabine

Relaxed zit de 60-jarige Kor in de cabine. ´Alles gaat automatisch en precies, via gps. Vier ruggen per keer met een lengte van 300 meter. Vlak voor de sloot geeft-ie een signaal. Vroeger was je geconcentreerd bezig en had je het aan het einde van de dag wel gehad, nu valt het reuze mee. Je kunt genieten van de omgeving. Kijk eens naar die meeuwen. Reeën lopen hier ook veel rond.´

Tot 1 januari hield Kor geregeld kantoor in de cabine. Tot de gemeentelijke herindeling was hij wethouder van De Marne, nu is hij raadslid voor het CDA van de nieuwe gemeente Het Hogeland. Hij pakt zijn mobiel. ´Kijk, zo zat ik dan. Mailtjes beantwoorden, telefoontjes plegen. Dat kan met gps.´

Het was met ingang van dit jaar wel even wennen, geeft hij toe. ´Op 2 januari was de containerramp met het vrachtschip MSC Zoe. Mensen belden mij, vooral vissers. Automatisch ging ik allerlei zaken regelen. Tot ik me realiseerde dat ik er helemaal niet meer over ging. Ik heb direct de telefoon gepakt en burgemeester Bolding gebeld.´

Kor in de cabine van zijn John Deere.
Lees verder “Kor Berghuis: boer, raadslid, hobbyfotograaf en trotse opa”

Voetbalkantine foetsie

Slopers van De Weert uit Spijk maken korte metten met de kantine en kleedruimten van voetbalvereniging Winsum op sportpark Schilligeham. De kantine, decennialang in gebruik bij vv Hunsingo, is al met de grond gelijk gemaakt, de rest volgt binnen enkele uren.

Supervrijwilliger Leendert Slagter is een van de mensen die vrijdagmorgen naar de werkzaamheden kijken. ´Daar heb ik heel wat uren doorgebracht, vele feesten gevierd en flink wat bier gedronken´, zegt hij. ´Ook hielp ik mee als mijn opa er kaart- en sjoelavonden organiseerde.´

Aan de andere kant kijkt hij ook uit naar de nog te bouwen nieuwe kantine: ´Ook daar gaan we er een gezellige boel van maken.´

Op de plek van het clubgebouw komt de weg over Winsum West, het sportcomplex in wording. Er komen drie nieuwe voetbalvelden, een clubonderkomen met kleedgelegenheid en nieuwe infrastructuur. Hoofduitvoerder is Krinkels BV.

Voor het eerst weer vers gras ruiken, is voor Philip een mooi moment

De eerste keer maaien, de eerste snede van het land halen. Melkveehouder Philip Elsinga geniet ervan. ´Het is altijd een mooi moment om weer vers gras te ruiken. De eerste snede levert ook het meest voedzame gras op, zeer eiwitrijk.´

Philip (48), geboren en getogen op zijn boerderij aan de Voslaan ten zuidoosten van Winsum, beleeft het jaarlijks hoogtepuntje op tweede paasdag. De nieuwe maaier beleeft ook nog eens zijn vuurdoop, dat maakt deze dag extra bijzonder.

Eind april maaien is al aan de vroege kant

Lees verder “Voor het eerst weer vers gras ruiken, is voor Philip een mooi moment”

Onkruid wieden bij de kerk is voor Gerhard zeker geen straf

Met zijn knieën op een kunstmestzak met een kussentje erin en een emmer voor zich wiedt Gerhard Retsema op een maandagmorgen in zijn uppie onkruid in de tuin van de Sebastiaankerk in Warffum. ´Ik vind het heerlijk om bezig te zijn. Lekker buiten zijn en iets nuttigs doen.´

De oud-schooldirecteur heeft thuis ook een behoorlijke bloementuin, maar zijn wederhelft heeft hem verboden nog langer onkruid te wieden in de borders. ´Zij kijkt na afloop in de emmer en zegt dan: die had je moeten laten staan en die mag je niet plukken. Nee, van planten heb ik weinig verstand. En dat is wel gek, want mijn vader was bloemist en tuinman. Ik heb er weinig van geërfd.´

Bij de kerk op de wierde kan hij zijn gang gaan. Gerhard is doordeweeks de enige tuinman en beheert daarnaast verenigingsgebouw Pro Rege. Op acht zaterdagen per jaar zijn ze met een clubje van vijf vrijwilligers actief. ´Er moet veel snoei- en opruimwerk gebeuren. Elke keer is de aanhanger na afloop vol.´

Van planten heb ik weinig verstand. En dat is wel gek, want mijn vader was bloemist en tuinman

Lees verder “Onkruid wieden bij de kerk is voor Gerhard zeker geen straf”

Douwe en Robert, de makers van de beroemde Eenrumer klompen

  • Het begint met wilgenhout. Robert met de kettingzaag.

Klompen maken, Eenrumer klompen. Douwe (79) en Robert (55) van der Meulen zijn woensdagmorgen bezig met wat ze al jaren doen in navolging van hun (voor)ouders Douwe en Jetze. ´Dit verveelt nooit´, zegt Douwe in de werkplaats, ´maar het is natuurlijk ook ons werk.´

De grootvader van Douwe begon de klompenmakerij en 119 jaar later is het nog altijd een springlevend bedrijf. ´Tot 1920 was het puur handwerk, daarna kwamen de machines. Wat dat betreft is het werk er steeds eenvoudiger op geworden. In de jaren zeventig hebben we het bedrijf uitgebreid met een schoenmodezaak.´

Vader en zoon – beiden geduldig van aard, een onmisbare eigenschap voor dit ambacht – maken de klompen van wilgenhout, veelal afkomstig uit het Noorden. ´Het is licht en taai hout. Daarmee maken we het onszelf moeilijk, maar het levert de beste kwaliteit klompen op´, vertelt Douwe.

Vader en zoon zijn geduldig van aard, een onmisbare eigenschap voor dit ambacht

Lees verder “Douwe en Robert, de makers van de beroemde Eenrumer klompen”

Drukte bij het voetbalveld op een woensdagochtend

IJsbrand van dakdekkersbedrijf Medema. Links Hans Zwakenberg van Man & Mach.

Voor een woensdagochtend is het ongebruikelijk druk op het sportpark in Kloosterburen. Vrijwilligers verrichten onderhoud op en rond de voetbalvelden en de kantine krijgt een nieuw dak.

Dakdekkersbedrijf Medema voert die laatste klus uit. Eigenaar IJsbrand Medema, al dertig jaar dakdekker, kijkt om elf uur goedkeurend toe hoe de door hem ingehuurde vakmensen – overwegend Friezen – nieuwe platen aanbrengen. ´Het gaat sneller dan verwacht. We zijn om half acht begonnen en het dak ligt bijna vol. Het is straks nog een kwestie van afwerken. We gebruiken platen van Falk, die zijn sterk isolerend´, zegt IJsbrand, die in Molenrij woont en dus een thuiswedstrijd speelt.

Lees verder “Drukte bij het voetbalveld op een woensdagochtend”