Zijn voornamen – Robin Gerard – dienen als bedrijfsnaam voor zijn galerie/winkel in antiek, curiosa, ethnografica en kunst. ´Hanterink kennen ze niet over de grens, zo komt het internationaal logischer over.´
Robin (53) woont ruim 20 jaar aan de Wilhelminastraat in Leens. Dit is zijn derde adres in deze straat.
´Eerst woonde ik met mijn inmiddels ex op nummer 3 in een huurhuis. Op nummer 10, waar eerst slager Moes zat, hadden we een kunstgalerie. Na de scheiding was dat pand te groot voor mij alleen.´
´Met de mensen die hier woonden heb ik geruild. Zij zijn op nummer 10 een B&B begonnen. Ik heb in dit pand, waar vroeger buurtsuper Centra zat, eerst wat aangerommeld met westers antiek. Uiteindelijk is dat ontaard in tribale kunst, afkomstig van stammen.´
´Mijn voorkeur ligt bij West-Afrikaanse stammen en dan specifiek hun beleving van spirituele zaken, de vodun. Zij geloven dat alles een ziel heeft en geven dat vorm met beelden en maskers, grotendeels gemaakt van hout. Zelf geloof ik trouwens niet per se in iets.´
Moderne schilderkunst treft men ook bij Robin aan. ´Vooral expressionistische kunst combineert mooi met tribale kunst. Dat is niet nieuw hoor. Kunstenaars als Picasso lieten zich al inspireren door Afrikaanse maskers en beelden.´
Ook opvallend: een vitrine met eeuwenoude voorwerpen, met vondsten uit buurt zoals kanonskogels uit de Tachtigjarige Oorlog uit Zoutkamp.
Een vriend van hem, Brian Twint, wakkerde bij hem de liefde aan voor de tribale kunst. ´Brian was een lieve, energieke man. Hij had een galerie en groothandel in Deventer, Rootz.´
Het wrange toeval wil dat Brian twee dagen voor het gesprek is overleden, pas 48 jaar oud. Hij was al langere tijd ziek.
Robin laat een rouwkaart zien met voorop een foto van een fietsende man, met in de mand aan het stuur Afrikaanse kunst en op de achtergrond een molen. ´Een mooi contrast, overzeese kunst met een Hollandse molen. Brian reisde de hele wereld rond. Hij stond aan de basis van alles wat ik nu doe. Hij heeft mij een keer meegenomen naar Marrakesh, het handelscentrum van Noord-Afrika. Dit jaar ga ik voor de vierde keer naar Marokko en kom ik hopelijk wederom terug met mooie spullen.´
Verder betrekt Robin de tribale kunst van liefhebbers uit Nederland. ´Ik ken inmiddels veel mensen en ben aangesloten bij een vereniging waar echte liefhebbers uit Nederland en België bij zijn aangesloten.´
Beneden de grote rivieren is de belangstelling voor tribale kunst groter dan in het Noorden, merkt Robin. ´Het is rustig in mijn winkeltje, maar ik heb ook andere verkoopkanalen. Ik heb net een stolpje op de foto gezet, dat plaats ik vanmiddag op veilingsite Catawiki. Bovendien heb ik nog geen 200 meter verderop in Het Winkelhuis een apart afdelinkje dat meer gericht is op vrouwen met geurtjes, kleurtjes, klankschalen en Boeddhabeelden.´
Robin is een van de deelnemende ondernemers aan de Noord Groninger Antiek en Curiosa Route. ´Mensen als Piet Lanting in Bedum en Erik Boerma in Uithuizen zijn daar dertig jaar geleden mee begonnen. De route kun je altijd doen. We hebben de openingstijden daarvoor op elkaar afgestemd. Het is een leuke club, ik leer veel van mijn collega´s.´
Even terug naar zijn achternaam, Hanterink. Een echte Twentse naam. ´We zijn hier ruim 20 jaar geleden naartoe verhuisd omdat we in Twente niks meer te zoeken hadden. We zaten allebei zonder werk. We woonden in Almelo en waren wel klaar met het stadse leven. Misschien waren de stoplichten (grap van cabaretier Herman Finkers) inderdaad het leukste daar. We wilden rust in ons leven. In Leens zijn we getrouwd, hebben we kinderen gekregen en zijn we gescheiden.´
Eerder verscheen op mijnhogeland.nl:
De mannenhuishouding van Robin en Browny
mijnhogeland.nl/2021/05/01/r
