Lekker op de boot bij Leens, daar heeft de NAM niks over te zeggen

Rita met Quincy.

LEENS Al 32 jaar liggen Berend (65) en Rita (59) Knol uit ´t Zandt van mei tot eind oktober met hun boot bij Leenstertillen, de buurtschap ten zuiden van Leens. ´Het is hier rustig en mooi, bovendien kunnen we hier de auto kwijt. Dat is handig in verband met ons werk.´

Rita is even alleen met Quincy, de bijna anderhalf jaar oude Cavalier King Charles Spaniël. Op deze plek voelen zij zich thuis, zegt zij. ´Deze plek past ons. Als ´s avonds de zon ondergaat, is het hier in één woord geweldig.´

´We hebben hier niets met de bevingsellende te maken. Dat maakt het verblijf hier extra aangenaam. Ons thuisgevoel in ´t Zandt is ons ontnomen. Ons huis wordt gesloopt. Wanneer dat gebeurt en waar wij komen te wonen, is onbekend. Al tweeënhalf jaar leven wij in onzekerheid. Wat we wel weten, is dat de woningstichting de huur verdubbelt omdat wij scheefhuurders zijn. We gaan naar 860 euro per maand. Scheefhuurders… Berend is er geboren, woont er zijn hele leven lang al.´

Het gekke is dat we geen grammetje bevingsschade hebben. Ons huis heeft de oorlog overleefd

Lees verder “Lekker op de boot bij Leens, daar heeft de NAM niks over te zeggen”

Zeilend vrachtschip uit 1905 nachtje in Zoutkamp

Schipper Paul heeft zojuist aangemeerd, op de achtergrond stapt het reisgezelschap van boord.

Paul Wijk is zojuist de buitenhaven van Zoutkamp binnengevaren met de zeilklipper Nova Cura. ´We zijn vanmorgen met een gezelschap van twaalf westerlingen vertrokken uit Dokkum.´

´Morgen gaan we naar Lauwersoog en daarna zijn we twee dagen op Schiermonnikoog. Vrijdag keren we terug naar Friesland´, zegt de schipper, die sinds april samen met zijn partner Judith de Bruijn eigenaar is van het zeilende vrachtschip uit 1905.

Ze zeilen onder het motto ´u vraagt, wij varen´ op de Friese meren, het IJsselmeer en de Waddenzee. ´Wij houden van het water, de wind en de tijd die er vrijkomt om elkaar echt te ontmoeten´, schrijven de twee zeilliefhebbers op hun site.

Paul is naar eigen zeggen schipper, psycholoog, socioloog, meteoroloog en kok ineen. ´´s Morgens verzorgen we het ontbijt en deze midweek serveren we twee keer een warme maaltijd. Voor de overige diners zoeken we ter plaatse een restaurant.´ Paul runt het schip deze reis met matroos Yvette. ´Judith had andere verplichtingen.´

De Nova Cura heeft in de zomermaanden geen vaste uitvalsbasis. ´Begin oktober varen we naar de stad, in de wintermaanden ligt de zeilklipper aan de Lage der Aa en heeft dan de functie van hotelschip.´

www.klippernovacura.nl

Het zeilend vrachtschip in de buitenhaven van Zoutkamp.

Plezier voor jong en oud

Druk was het zaterdag vanaf het eind van de middag op het Boogplein, op de picknick (Foods & Drinks) en filmavond van Promotie Winsum.  Tijdens het eten en drinken konden liefhebbers kijken naar de familiefilm Mees Kees. De trampolines waren populair en op het heuveltje leefde jong en oud zich uit.

Iedereen kijkt naar rechts, maar hier heeft dichter Fritzi gewoond!

Ina, Marthe en Arie voor het huis met z´n bijzondere geschiedenis.

´Dit is het meest bijzondere huis van de Burgemeester Brouwerstraat. De meeste wandelaars en fietsers kijken naar rechts, dat is zo jammer. Hier heeft Fritzi 35 jaar gewoond, Frederike Martine ten Harmsen van der Beek. Zij was een van de beste Nederlandstalige dichters van de 20ste eeuw.´

Even een fotootje maken van het smalste straatje van Nederland dat voor auto´s toegankelijk is, leidt tot een gesprek over Fritzi. Ina Nienhuis (66) is in de ban geraakt van de dichter nadat zij en haar man Arie (69) het huisje in 2013 kochten. ´Ze was zo uniek, het gaat mijn verstand te boven. Haar woorden raken mij.´

In 2006 verhuisde Fritzi naar een verpleeghuis, waar zij drie jaar later op 81-jarige leeftijd overleed. Toen Arie en Ina het huisje kochten was het behoorlijk in verval geraakt. Ina: ´Anderhalf jaar ben ik hier elke dag bezig geweest om de boel op te knappen, op den duur samen met timmerlieden en onze dochters Marthe en Maria. Niemand wist ervan, ik wilde hier geen bezoek, het is zo speciaal hier te zijn. Het geeft een enorme rust. Kijk nou eens naar deze prachtige straat.´

Remco Campert, Simon Carmiggelt, Gerard Reve, noem maar op. Hier in de bijkeuken zaten ze

Lees verder “Iedereen kijkt naar rechts, maar hier heeft dichter Fritzi gewoond!”

Op één poot staande lepelaars maken het vogelaar Sieds lastig

Sieds kijkt geconcentreerd door de telescoop. De waarnemingen noteert hij.

Vlak bij vogelkijkhut Jaap Deensgat tuurt Sieds Boersma (71) door een telescoop. Hij is speciaal voor de lepelaar naar het Lauwersmeergebied gekomen.

Zo´n 200 meter verderop zitten 22 lepelaars. Sieds probeert de kleurringen af te lezen die sommige vogels om beide poten hebben. Alleen door de combinatie is de identiteit te achterhalen. ´Zes vogels zijn geringd, maar daarvan heb ik maar drie kunnen aflezen. De andere drie vogels stonden op één poot.´

Ik vermoed dat ze van Schiermonnikoog komen. Het was een uitstekend broedjaar

Plotseling vliegt het gezelschap op. ´Ze zijn vast ergens van geschrokken, van een roofvogel of zo. Hopelijk keren ze terug.´ En dat doen ze. Wat nog mooier is voor man uit Stiens is dat hij nu ook de ontbrekende kleurringen kan noteren.

Lees verder “Op één poot staande lepelaars maken het vogelaar Sieds lastig”

Thomas heeft plezier in zijn werk, zelfs als het de hele dag regent

Thomas dicht met slib de gangen af. Aldrik kijkt toe, hij heeft zijn bijdrage al geleverd.

Aldrik Dijksterhuis (22) uit Roodeschool kan zich geen betere leermeester wensen. Muskusrattenvanger Thomas Rop (55) uit Uithuizen weet alles van zijn beroep en kan er bevlogen over vertellen. ´Een fantastisch, vrij en nuttig beroep.´

Samen staan ze in een sloot, even buiten Rottum. Met slib van de bodem dichten ze de gangen van een muskusrattenfamilie af.

Lees verder “Thomas heeft plezier in zijn werk, zelfs als het de hele dag regent”

En daar lag Miranda onderaan de trap, tussen de was en sporttas

Miranda kan slechts toezien hoe anderen zich in het zweet werken. Ze had anders in het team van Bosplan gespeeld.

BAFLO Met een sporttas én een volle wasmand de trap aflopen, is niet verstandig. Dat ondervond Miranda Muller-van der Muil (46). Ze viel van de zevende trede. ´Daar lag ik tussen het wasgoed en mijn sportspullen. Ik zou net naar de sportschool gaan.´

En daar zit Miranda negen dagen later met haar voet in het gips te kijken naar het stratenvolleybaltoernooi in de wijk Oosterhuisen in Baflo.

´Je doet er werkelijk alles aan om niet mee te hoeven doen´, grapt Egbert van der Veen in het voorbijgaan. ´Daar ben je mooi klaar mee´, geeft  Heidi Musschenga blijk van medeleven. Nee, aan aandacht geen gebrek. ´Ik krijg veel reacties. Zeggen ze: op een feest of après-ski ga jij altijd voorop en dan overkomt jou thuis iets.´

Je doet er werkelijk alles aan om niet mee te hoeven doen

Lees verder “En daar lag Miranda onderaan de trap, tussen de was en sporttas”