En daar lag Miranda onderaan de trap, tussen de was en sporttas

Miranda kan slechts toezien hoe anderen zich in het zweet werken. Ze had anders in het team van Bosplan gespeeld.

BAFLO Met een sporttas én een volle wasmand de trap aflopen, is niet verstandig. Dat ondervond Miranda Muller-van der Muil (46). Ze viel van de zevende trede. ´Daar lag ik tussen het wasgoed en mijn sportspullen. Ik zou net naar de sportschool gaan.´

En daar zit Miranda negen dagen later met haar voet in het gips te kijken naar het stratenvolleybaltoernooi in de wijk Oosterhuisen in Baflo.

´Je doet er werkelijk alles aan om niet mee te hoeven doen´, grapt Egbert van der Veen in het voorbijgaan. ´Daar ben je mooi klaar mee´, geeft  Heidi Musschenga blijk van medeleven. Nee, aan aandacht geen gebrek. ´Ik krijg veel reacties. Zeggen ze: op een feest of après-ski ga jij altijd voorop en dan overkomt jou thuis iets.´

Je doet er werkelijk alles aan om niet mee te hoeven doen

´Erger vind ik het dat ik mijn werk niet kan doen. Nog maar sinds oktober werk ik in de bediening bij restaurant ZK86 in Zoutkamp en dan is het vervelend dat je enkele weken bent uitgeschakeld.  Maandag en vandaag heb ik maar meegeholpen met strijken en de was opvouwen. Ik moet zeggen, ze leggen me daar echt in de watten.´

Inmiddels is haar echtgenoot naast haar komen zitten. Wijzend: ´En dat doen ook William en onze zoons Jorrit en Mathijs. Want je kunt bijna niks meer.´

Na de val kwam ze via de huisarts in het ziekenhuis terecht. Een gebroken middenvoetsbeentje, luidde de diagnose. ´Vier weken gips, zeiden ze. Dat wordt nog spannend, want wij gaan over een dikke twee weken naar Italië. Als het niet anders kan, moet het gips er daar maar af.´