Louwe Smit heeft zijn hart verpand aan de doedelzak. De Zoutkamper speelt bij The Clan MacBeth Pipe Band in Groningen. Op verzoek draaft hij als solist soms op bij een verjaardag, bruiloft of begrafenis.
Bij het spelen thuis – in de Prins Bernhardstraat -houdt hij zoveel mogelijk rekening met de buren. ´Een of meerdere liedjes spelen op de Schotse doedelzak is geen punt zolang je het niet midden in de nacht doet. Het is een ander verhaal als je er urenlang op oefent. Het instuderen van nummers doe je daarom op een oefenfluit, een practice chanter. Die produceert aanmerkelijk minder geluid dan een doedelzak.´
De sinds november gepensioneerd militair (60) vindt het ook fijn om op de dijk in het vissersdorp te spelen. ´Niet handig als je even ongestoord wil spelen, want je hebt veel aanspraak.´
Niet iedereen is trouwens gediend van het harde, snerpende geluid van de Schotse doedelzak. Lachend: ´Dat is precies waarom je iedereen er blij mee maakt. De één maak je blij als je begint te spelen, de ander als je stopt.´
Zijn vrouw Anita is niet bij het gesprek aanwezig. Zij volgt een cursus in The Kiltmaker´s Studio van Annette Plantinga in Blija. Want ook haar liefde voor de doedelzakwereld is groot.
´Anita heeft al een kilt voor zichzelf en voor mij gemaakt. Ze speelt bij The Clan MacBeth Pipe Band op de tenordrum. De doedelzak heeft ze geprobeerd. Dat was geen succes.´
´Waarom ik voor de doedelzak heb gekozen? Ik zeg meestal: in een vlaag van verstandsverbijstering. De muziek spreekt mij erg aan. In 2012 woonden we nog in Dronten en zocht ik een muzikale hobby naast het wandelen, hardlopen en fietsen. Mijn oog viel op een krantenadvertentie van de plaatselijke doedelzakband die nieuwe muzikanten zocht.´
Louwe kwam er al snel achter dat de doedelzak een ingewikkeld instrument is. ´Je leert eerst de beginselen op de oefenfluit. Na ongeveer anderhalf jaar lessen mag je op de doedelzak, maar dan kun je nog niet spelen. Al doende leer je. Het is zo moeilijk dat ik enkele keren heb overwogen om ermee te stoppen. Het duurt lang voordat je de blaastechniek een beetje onder de knie hebt.´
´En dan moet je er nog mee lopen en goed samenspelen. Je hebt geen standaardje met bladmuziek. Je moet alles uit je hoofd leren.´
In 2019 keerden Louwe en Anita terug naar het dorp waar hij geboren en getogen is. Op dat moment was Louwe lid van de City of Apeldoorn Pipes and Drums. Daar kwam de club in Groningen snel bij. ´De combinatie heb ik nog een tijd volgehouden, maar de afstand Zoutkamp-Apeldoorn bleek toch best groot.´
Een aantal keren zijn ze naar de World Pipe Band Championships in Glasgow geweest, het wereldkampioenschap voor doedelzakbands. ´Eén keer heb ik meegedaan, op de basdrum.´
Louwe heeft meer hobby´s. Zijn laatste functie in het leger was rijinstructeur. Dat trekt hij door in zijn burgerlijke leven. Twee dagen in week geeft hij autorijles bij verkeersschool Holmersma in Leek. ´Ik vind het leuk om met de jeugd op pad te gaan. De baan heb ik voor erbij en als hobby.´
Verder is Louwe vrijwilliger bij het Visserijmuseum Zoutkamp en volgde hij vorig jaar de cursus dorpsgids. ´Ik moet mijn eerste rondleiding in Zoutkamp nog geven.´
Tijdens het gesprek in huize Smit klinkt op de achtergrond Schotse en Ierse muziek. ´Ik ben zeer gecharmeerd van die landen en hun muziek. Maar ik draai niet alleen doedelzakmuziek hoor. Mijn muzieksmaak is breder. In de auto staat gewoon Tukker FM op.´