Een eigen restaurant, dat was de grote wens van de 18-jarige Marrissa de Jong. ´Als je dochter wat wil, probeer je haar te helpen´, zegt haar moeder Mariska.
Samen runnen de Niekerkers sinds half februari restaurant/ijssalon de Boeter Zoutkamp aan de haven in het vissersdorp.
Eigenaar mag Marrissa zich officieel niet noemen, daarvoor is ze nog te jong. Mariska (38): ´Je mag bijna alles op haar leeftijd, maar helaas niet eigenaar zijn van een bedrijf waar alcohol geschonken wordt.´
´We moeten wachten tot Marrissa 21 is. Dat neemt niet weg dat ze nu al alle werkzaamheden verricht, zoals de bestellingen doen, de werkroosters maken en het personeel aansturen.´
Marrissa werkte vier jaar lang bij hun overburen, restaurant ZK86. ´Vier jaar geleden zei ik al dat ik later mijn eigen restaurant wilde. Ik heb mijn havo-diploma gehaald en een vervolgstudie zag ik niet zitten.´
´Dit kwam mooi op mijn pad. Collega´s zeiden vorig jaar dat Babette Croeze wilde stoppen en dat de Boeter net wat voor mij was. Die kans moest ik grijpen.´
Na contact met Rienk Jan van der Ploeg van Rousant Vastgoed was de zaak snel beklonken. Een drie maanden durende verbouwing volgde. ´We wilden een neutrale uitstraling omdat ons restaurant voor iedereen toegankelijk moet zijn. Op onze lunch- en dinerkaart staan simpele maar heerlijke gerechten.´
Mariska had nul horeca-ervaring. Met mensen omgaan, is ze wel gewend. Ze heeft een oliebollenkraam waarmee ze ´s winters in Grootegast staat. Daarmee stoppen doet ze zeker niet.
´Ik kom uit een kermisfamilie. Mijn man Jacco en ik hebben elkaar op de kermis leren kennen. We stonden naast elkaar in Nietap, hij met een spookhuis, ik met een horlogegrijper. Rond 2005 hebben we onze attracties verkocht.’
´Jacco heeft een bestratingsbedrijf en helpt ´s avonds en in de weekenden mee in het restaurant. We hebben een vaste medewerker en een pool van oproepkrachten. Elke dag zijn we gemiddeld met zeven mensen in touw.´
Het restaurant met ijssalon en terras loopt volgens moeder en dochter boven verwachting goed. Maar Marrissa´s droom houdt niet op in Zoutkamp.
´Over een jaar of tien zou ik graag een restaurant willen in Oostenrijk of Spanje. Of het haalbaar is, is een tweede. Misschien zeggen we over vijf jaar wel: nooit meer een restaurant. Maar tot dusverre bevalt het ons hartstikke goed.´
