Bedrijvigheid alom woensdagmorgen op het terrein van Watersportvereniging Onderdendam, waar een aantal bootbezitters onderhoud plegen aan hun vaartuig. Ben Deekens schuurt de roefraampjes van zijn Castor, een varend monument uit 1925. ´Zaterdags is het hier pas echt druk.´
´De Castor is een bakdekkruiser met koffer, 9,5 meter lang. Als we gaan slapen, duiken we dus echt de koffer in. We (Ben en zijn vrouw Stien) hebben hem 42 jaar geleden gekocht. Sinds 1999 ligt de boot in Onderdendam.´
De Ten Boerster is lid van de Oude Glorie, een vereniging van booteigenaren met als doel het behoud van authentieke historische motorjachten van vóór 1945. ´We hebben 120 leden, hoofdzakelijk afkomstig uit Nederland maar er zijn ook enkele Belgen bij. Eens in de vijf jaar komen we bij elkaar, afgelopen zomer was er een lustrumbijeenkomst in Leeuwarden. De vereniging vergrijst. Jongeren hebben helaas weinig belangstelling voor varend erfgoed.´
Tijdens de lenteachtige februaridagen is de oud-buschauffeur begonnen met het jaarlijkse onderhoud. ´Daar gaan heel wat uren in zitten. Nu helemaal omdat ik vorig seizoen een verkeerde houtbeits heb gebruikt. Dat was mij helaas geadviseerd. Alles moet eraf en opnieuw gelakt worden om de boot weer in originele staat te krijgen´, vertelt Ben, terwijl hij de schuurmachine pakt. Voor het mahoniehout waar hij met de machine niet bij kan, ligt de verfkrabber klaar. De onderkant van de Castor zit al in de nieuwe lak.
Koop een boot, werk je dood. Dat gezegde gaat voor ons niet op
´Koop een boot, werk je dood, zeggen ze. Dat gaat voor ons niet op. Wij beschouwen het als een hobby. Lekker bezig zijn in weer en wind. En in de zomermaanden het water op voor kortere en langere tochten. We gaan altijd naar nautische evenementen in Lemmer en Meppel en zijn dan een paar weken van huis. Maar we varen wel minder dan vroeger. Toen waren we vaak drie, vier maanden weg.´
Ben is 74 jaar en merkt dat het onderhoud hem zwaarder afgaat naarmate hij ouder wordt. ´Soms moet ik even rusten, maar dat is niet erg. Ik heb verder geen haast.´
´Vorig jaar ben ik bij een klus van de boot gevallen, op het asfalt. Waarschijnlijk ben ik uitgegleden, was het dek glad door vorst. In het ziekenhuis kwam ik weer bij bewustzijn. Gelukkig heb ik er niets aan overgehouden. Ik had zelfs niet eens een hersenschudding.´
Voorlopig moet Ben nog even door met klussen. Nog tot 20 april kan hij overal makkelijk bij. Die zaterdag laat Poort Hoogkerk met een kraan de boten één voor één in het water, als start van een nieuw vaarseizoen.
