Marten kijkt uit naar de 25ste verjaardag van eetcafé-bar Eendrum

Door een grappige vergissing heet zijn eetcafé-bar Eendrum en geen Eenrum. Marten van Esch (63) kan er nog altijd om lachen. Zijn nering heeft er zeker niet onder te lijden. Op 28 juni bestaat Eendrum op de kop af 25 jaar.

Marten, geboren en getogen in het Westerkwartier, was eerder al twee jaar eigenaar van de horecazaak aan de Raadhuisstraat.

Marten met een foto van café Vitters. Bij een renovatie in 2014 zijn de oude balken weer tevoorschijn gehaald.

´In 1996 heb ik café Vitters overgenomen. Ik had mijn cafetaria aan de Van Ruysdaelstraat in Groningen net verkocht. Een drukke zaak, maar na tien jaar was ik er wel klaar mee. Met mijn vader reed ik op een zondagmiddag rond op het Hogeland, waar ik nog nooit geweest was. We zagen dat café Vitters leegstond. Een week later hebben we weer gekeken. Uiteindelijk heb ik het gekocht van de familie Vitters.´

´De naam heb ik veranderd in café De Marne. Ik wilde zes dagen in de week open zijn. Helaas was de klandizie er niet naar. Het was moeilijk om de loop er doordeweeks in te krijgen. Dat werkte ontmoedigend. Na twee jaar heb ik de zaak verkocht. Ik ben naar Leek verhuisd en heb mijn eerdere werk als kelner, barman en in de catering opgepakt.´

´Mijn opvolgers begonnen in januari en gaven er in september al de brui aan. Een jaar later – op 28 juni 2000 – werd het pand na een faillissement geveild bij café Bulthuis. Ik besloot het terug te kopen. In het weekend wilde ik dan open zijn en de andere dagen in de catering werken. Zo is het gekomen. Van lieverlee is de donderdag erbij gekomen en ben ik met de catering gestopt.´

Maar hoe zit het nu met de naam? ´De Kamer van Koophandel adviseerde om die te veranderen. Haast was geboden. Ik pakte een oude landkaart uit achttienhonderd-en-nog-wat met zo´n oud en bijna onleesbaar handschrift. Het dorp Eenrum ontcijferde ik als Eendrum. Dat moet het maar worden, dacht ik.´

Een prachtige muurschildering van kunstenaar Jelmer Dijkstra siert de achterwand. ´Jelmer is wekenlang bezig geweest om het dorpsgezicht van Eenrum vast te leggen. Mensen reageren er altijd enthousiast op.´

´Al snel na de opening zei een bezoeker dat die naam niet klopte. We pakten de oude landkaart erbij met een vergrootglas. Toen pas zag ik dat de naam van het dorp gewoon Eenrum was. Door een misverstand ben ik dus aan de naam gekomen. Iedereen was er gelukkig snel aan gewend.´

´Eendrum is een gezellig eetcafé. Het pand oogt van de buitenkant als een bar, maar je kunt hier best wel een lekker hapje eten. Kijk maar naar de menukaart. Daarnaast is de combinatie café en cafetaria perfect.´

Er is veel veranderd in de afgelopen 25 jaar, zegt Marten. ´Vroeger ging je ook naar de kroeg om nieuwtjes te horen. Door de sociale media is dat niet meer nodig. Iedereen weet alles van elkaar. Het aantal horecazaken in het dorp is afgenomen. En we hebben de invoering van het rookverbod (2008) en het optrekken van de leeftijdsgrens voor alcohol naar 18 jaar (2014) meegemaakt.´

´Maar ik heb beslist geen klagen over de klandizie. De aanloop is naar wens. We organiseren geregeld een pubquiz of klaverjasavond. Sjoelclub Centraal speelt hier één keer in de twee weken op de maandagavond. De sjoelers kwamen hier terecht toen café Centraal stopte. Onze kelnerrace (met gevulde glazen op een dienblad een hindernisparcours afleggen) tijdens de Eenrumer kermis is een succesnummer.´

Marten gaat met hulp van zijn medewerkers rustig door met zijn bedrijf. ´Ik voel me vitaal. Ik ga twee keer in de week naar de sportschool en wandel veel. En wat zeker niet onbelangrijk is: het plezier in het werk is er nog altijd.´

Het programma voor de 25ste verjaardag op zaterdag 28 juni is nog niet helemaal rond. ´Het wordt een feestelijke dag, met in elk geval ´s middags een borreluurtje en ´s avonds livemuziek. Ik kijk ernaar uit.´

Joël grijpt zijn kans en galmt in de kerk

Hij raakte direct enthousiast bij het lezen van het krantenberichtje (´Galmen in de kerk´) en besloot spontaan zich aan te melden.

En zo zit Joël Mook (20) uit Zoutkamp deze zaterdagmiddag zingend in de Fabianus en Sebastianuskerk in Eenrum. Zichzelf begeleidend, eerst op piano, even later op gitaar. Ten overstaan van twee luisteraars: Esther, zijn moeder, en de schrijver van dit stukje.

Lees verder “Joël grijpt zijn kans en galmt in de kerk”

Dorpsgidsenpraam is weer om door een ringetje te halen

Vanaf links: Bert Hop, Mike Schulz (achteraan met gestreepte muts), Anne Wieringa, Jos van der Molen en Eddy van Dijken.

Ze hebben de afgelopen weken flink hun best gedaan. De vrijwilligers van dorpsgidsenpraam d´Olle Delf in Winsum hebben hun vaartuig strak in de verf gezet.

Op camping Marenland waren de vrijwilligers (schippers, techneuten en gidsen) enkele dagdelen in wisselende samenstelling zoet met schuren en verven. De binnenkant moet nog afgewerkt worden, maar dat kan ook nog als de praam in het water ligt.

Lees verder “Dorpsgidsenpraam is weer om door een ringetje te halen”

Theo wisselt de boerderijtjes om: ‘Ze hebben wel wat te lijden’

Een goed moment voor een dergelijke klus, dacht Theo Poelma.

Op een zondagnamiddag in maart vervangt de akkerbouwer uit Wierhuizen (bij Pieterburen) de prachtige verkoopkraam naast bloemisterij De Dageraad in Baflo. ´Ze staan in weer en wind en hebben wel wat te lijden.´

Lees verder “Theo wisselt de boerderijtjes om: ‘Ze hebben wel wat te lijden’”

Dick: ‘Liever leuke dingen doen dan dat ze achter het scherm zitten’

Ze hebben het samen gefikst op deze zonnige vrijdagmiddag in maart, onder toeziend oog van Dick Dekker. Het vlot is klaar, de jongens kunnen niet wachten om het te testen.

De jonge bouwers tillen hun vaartuig naar het Winsumerdiep, een afstand van nog geen 30 meter vanaf het huis van Dick. Gejuich klinkt op als het vlot blijft drijven en stabiel blijkt.

Lees verder “Dick: ‘Liever leuke dingen doen dan dat ze achter het scherm zitten’”

Met Erwin in een prachtige oude schoolbus door Het Hogeland

Een hobby. Een betaalde hobby. Zo noemt Erwin Hollaar de busonderneming die hij sinds driekwart jaar naast zijn rijschool heeft. ´Groepsreizen, dagtochten, bruiloften, vrijwel alles is in overleg mogelijk.´

Voor met name de ritten in Het Hogeland kocht de Winsumer een prachtige oude schoolbus met 36 zitplaatsen. ´Ik heb hem pas twee weken. De eerste boekingen voor bruiloften zijn al binnen.´

Lees verder “Met Erwin in een prachtige oude schoolbus door Het Hogeland”

Noor wist het zeker na 25 verhuizingen: ‘Eenrum is de plek waar ik thuishoor’

Vrolijk, vriendelijk en sociaal. Zo kun je beeldend kunstenaar Noor Agter omschrijven. ´Ik heb zo´n ontzettend leuk en enerverend leven gehad, ik zou het zo weer overdoen. Ik kan intens gelukkig zijn.´

´Het enige minpunt is mijn angst voor oorlog, met al die nare ontwikkelingen in de wereld.´

Lees verder “Noor wist het zeker na 25 verhuizingen: ‘Eenrum is de plek waar ik thuishoor’”

Polly & Raúl gaan voor lekker en eerlijk plattelandseten

Finnegan, Polly en Raúl.

Polly Brante en Raúl Henriquez zijn half februari met hulp van hun zoon Finnegan begonnen aan hun tweede seizoen in tuincafé Bertje Jens in Pieterburen.

Begin 2024 namen zij het roer over van Nelske Elzer en Mark Morse. Het tuincafé is te vinden naast de Petruskerk en Domies Toen.

Lees verder “Polly & Raúl gaan voor lekker en eerlijk plattelandseten”

Vakvrouw Yvonne is blij en opgelucht: Peter Jan neemt het stokje van haar over

Peter Jan & Yvonne.

Het ambacht van restaurator dreigt in rap tempo te verdwijnen. Yvonne Nijlunsing (Den Andel) is daarom blij en opgelucht dat Peter Jan Brouwer (Groningen) het stokje van haar overneemt.

Yvonne met haar leermeester, de in 1994 overleden Hero Mulder.

De bedoeling is dat hij over niet al te lange tijd haar bedrijf voortzet.

Al driekwart jaar is hij bijna dagelijks te vinden in haar werkplaats op de Oude Dijk in Den Andel. Daar leert zij hem de fijne kneepjes van het vak.

Lees verder “Vakvrouw Yvonne is blij en opgelucht: Peter Jan neemt het stokje van haar over”