Kiona Stel was op slag verliefd toen ze op huizensite Funda Op Stee ontdekte. Ze zag zich er al wonen. Partner Pop Wijbenga had er niet veel oren naar. Hij wilde liever een huis met grond en schuren zodat hij wat te doen had. Oké dan, als de voormalige camping aan de overzijde van het Hunsingokanaal erbij inbegrepen was…
Nu zijn Pop (51) en Kiona (48) alweer negen jaar eigenaar van camping de Leenstertillen en Op Stee, de voormalige directeurswoning van stoomzuivelfabriek De Marne (die draaide van 1892 tot 1915).
´Ik werk offshore en zat ergens bij Schotland toen Kiona belde. Het huis was van ons. Ik zei eerst: maar dat is niet de afspraak. Bleek ze de voormalige camping die dus niet bij het huis hoorde inderdaad óók aangeschaft te hebben. Ons huis in Zoutkamp zette ze direct te koop. Binnen twee dagen was het weg. Toen ik opnieuw aan het werk was, regelde ze zelf het klussen en de verhuizing.´
´Ach´, zegt Kiona, ´we zijn zo impulsief als we lang zijn.´
Staatsbosbeheer had het terrein al jaren eerder afgestoten. De watersportvereniging deed het onderhoud.
´Voordat we gasten konden ontvangen, was groot onderhoud noodzakelijk. Mede vanwege de essentaksterfte moesten we veel bomen rooien. Wateraansluitingen ontbraken en er was geen elektriciteit. De stroom op de camping betrekken we van ons eigen huis.´
Het terrein was dusdanig ontoegankelijk dat de eerste gasten meteen vast kwamen te zitten. Het waren twee Belgen die met grote campers het terrein opreden.
Pop: ´Ik naar loonbedrijf Bremer in Ulrum toe. Of ik een trekker kon lenen. In zijn schuur stond een Fordson Dexta uit 1957 van boer Koning. Hij zei: neem maar mee, op voorwaarde dat je hem koopt als het je lukt de campers los te trekken. Met de Fordson was dat een fluitje van het cent. Wij de trekker dus kopen, alhoewel we inmiddels bijna al ons spaargeld in de camping hadden gestopt. Maar het bleek een goede investering. De trekker bewijst nog altijd zijn dienst.´
´We hebben maar direct de boel grondig aangepakt. Drainage aangebracht, het groen gefatsoeneerd zodat er meer zon op de velden kon komen en later een rondweggetje over het campingterrein aangelegd.´
Pop had nog nooit een kettingzaag in handen
gehad. Filmpjes op YouTube hielpen hem op weg. Kiona: ´De zaag doet het prima, zei hij, er liggen al een paar bomen plat. Had hij dat ding uitgeprobeerd op prachtige fruitbomen in onze tuin. Oud-burgemeester Siertsema van Leens had ze nog geplant, van haar hebben we het huis gekocht.´
Pop is geboren en getogen in Zoutkamp. Zijn vader had er café De Zeearend. Kiona haar wortels liggen in Eelde. ´In 2017 zijn we op de camping getrouwd. De hele ceremonie met aansluitend het feest hielden we op ons terrein.´
De eerste jaren hanteerden ze vrije tarieven voor hun kleinschalige camping met twintig plaatsen. Omdat er toch vaak misbruik van gemaakt werd, zijn Pop en Kiona daarmee gestopt.
´Helaas, want het systeem van vrije tarieven spreekt ons aan. Je biedt mensen die het minder breed hebben de kans om van je prachtige camping gebruik te maken.´
Sinds dit jaar is camping de Leenstertillen weer een natuurkampeerterrein. Dat betekent onder meer dat natuurlijk beheer plaatsvindt en naast de kampeermiddelen geen auto´s mogen staan.
´De gasten weten wat ze kunnen verwachten. Hier kom je voor rust en stilte. Versterkte muziek buiten is niet toegestaan. In het begin lieten we iedereen toe, ook groepen. Dat doen we niet meer.´
Kiona: ´Breekpunt was een groep die het erg bont maakte. De hele nacht draaiden ze harde muziek. Van mijn verzoek om te dimmen, trokken ze zich niks aan. Kom er lekker bij zitten Kiona, neem ook een biertje, bralden ze.´
´Hun megazwembad lieten ze vollopen met water. Vlak voor hun vertrek sneden ze het ding kapot. Het water liep over het terrein, de stukken plastic stopten ze in grijze en groene containers. Dat was geen fijn weekend. Twee dagen later klaagden gasten over stank. Bleek dat de groep overgebleven barbecuevlees in de bosjes had gesmeten.´
Voor kinderen zijn er geen voorzieningen. ´Meestal verwijzen we gezinnen met kinderen net als groepen door naar campings in de buurt. Maar voor kinderen die gebaat zijn bij rust, zoals kinderen met autisme, is deze camping juist weer heel geschikt. En voor scoutingkinderen is het ook ideaal.´
´De bezetting is wisselend en hangt sterk af van het weer. Komend weekend (23-24 juni) zitten we vol, net als met Hemelvaart en Pinksteren. Doordeweeks is het nu nog rustig. De gasten komen uit binnen- en buitenland. Vaak reageren ze verbaasd als ze het terrein opkomen. Een oase van rust, een verborgen pareltje, dat soort complimenten horen we voorbijkomen.´
´Het beeld dat mensen hebben van Groningen klopt vaak niet. De gastvrijheid verrast ze. Belgen die een lekke band kregen op het erf van een boer waren bang dat ze weggestuurd zouden worden. Maar deze boer hielp ze direct met het plakken van de fietsband.´
Plannen zijn er in overvloed. Het bos naast de camping willen ze in de toekomst graag overnemen van Staatsbosbeheer om de mogelijkheid van kamperen in het bos mogelijk te maken. ´We hebben nu een sanitaire ruimte met twee douches en twee toiletten. Onze grote wens is een nieuw toiletgebouw dat toegankelijk is voor invaliden.´
´Komende winter planten we heggen, bosjes en bomen om het geheel nog speelser te maken. We willen een kruidentuin aanleggen en struiken om wildplukken mogelijk te maken.´
Spijt dat ze zijn begonnen aan dit avontuur? Geen moment! Kiona: ´Elke keer als we het terrein oplopen denken we: wat heerlijk. De knop gaat hier om, dit is voor ons ook genieten. Er lopen reetjes, we zien af en toe een ijsvogeltje. Laatst belde een verontruste gast ´s nachts omdat zij een vreemd geluid hoorde. Ik ernaartoe. Bleek het een reetje te zijn dat aan de tent knabbelde.´
Pop: ´Maar je wordt wel geleefd door de camping. We zijn geopend van april tot oktober en dan begint het terreinonderhoud, met hulp van familie. We zijn altijd met de camping of met ons werk bezig.´
Kiona lachend: ´Als ik tegen hem zeg: lieverd, ik zat te denken… Dan weet Pop genoeg, die weet dat-ie snel in actie moet komen.´
Gezamenlijk op vakantie gaan is er niet bij. ´In de winter zou een optie zijn, maar dan komt het er niet van. We zijn dit voorjaar een weekend naar Vlieland geweest en daarvoor… Onze huwelijksreis denk ik? Drie dagen varen in het Lauwersmeergebied.´