Categorie: Moi!

WEHE-DEN HOORN De paraplu beschermt de medewerkers van netbeheerder Enexis woensdagmorgen tegen de miezerregen, van de zomer deed-ie bijna alle dagen dienst als parasol.

Lees verder “Samen onder de paraplu”

´T ZANDT Een fraai gezicht, de nieuwe gebinten bij een woning tussen Zijldijk en ´t Zandt. En die heerlijke houtgeur! Harry Aalberts (67) bouwt er een klassieke Groninger boerenschuur. Hij neemt de gebinten en dakconstructie voor zijn rekening. De bewoner doet later zelf de muren en het dak.

Hout, het is Harry zijn grote liefde. Het is niet voor niets dat hij al in 1978 in Leermens zijn bedrijf Aalberts Hout begon. Op zijn website (zie linkje onderaan) blijkt dat het bouwen van boerenschuren slechts een klein onderdeel is van zijn activiteiten.

´Hout is het duurzaamste bouwmateriaal. En Groninger boerenschuren zijn cultureel erfgoed, ze horen bij het Hogeland, zoals kerken en wierden.´

Lees verder “Harry houdt van hout en klassieke Groninger boerenschuur”

Dirk Jan Binnema besteedt zijn zaterdag nuttig. Hij oogst uien op het land van zijn ouders tussen Eenrum en Broek. De 16-jarige scholier, die de akkerbouwopleiding doet aan AOC Terra in Groningen, heeft er plezier in.

´Door de droogte en hitte van de afgelopen zomer zijn de uien wat minder dik dan anders, maar we mogen niet klagen. Het oogsten gaat lekker. Ze blijven een weekje liggen zodat de groene stengels afsterven en het mooie uien worden.´

De Eenrumer is om acht uur begonnen met zijn klus. ´Tot ongeveer vijf uur ben ik nog bezig. Dan heb ik 7 hectare gedaan.´

Het leed voor fietsers, voetgangers, scootmobilisten, hardlopers en andere gebruikers is bijna voorbij.

Lees verder “Van hobbelig naar een biljartlaken in Warffumerbos”

Waarschijnlijk het meest mediagenieke varkensbedrijf van het Hogeland is te vinden in de polder bij Uithuizermeeden. Edwin (47) en Petra Spa (41) runnen daar Waddenvarkens. Varkens in Nood gaf vijf sterren voor de diervriendelijke en duurzame manier waarop ze hun dieren houden.

Druk, druk, druk. Edwin en Petra draaien ieder tachtig uur per week. ´In december wel honderd´, vertelt Edwin. ´Dan staan we tot de feestdagen op tal van kerstmarkten en fairs. Nou, dan kun je ons wegdragen als het eenmaal kerst is. Maar we vinden een eigen bedrijf heerlijk. En van hard werken word je niet ongelukkig. Het bedrijf is tegelijkertijd onze hobby.´

Extra druk was het de laatste tijd na een lovend artikel in de Volkskrant. Petra: ´De online bestellingen stroomden binnen, vooral uit Noord- en Zuid-Holland. Het waren er zoveel dat het voor ons voordeliger was het vlees zelf te bezorgen. Dus ik met de bestelbus op pad. Een vrouw die opendeed, riep direct haar man erbij: ´kijk, de boerin komt helemaal voor ons uit Groningen´.´

Lees verder “Edwin en Petra van Waddenvarkens: Hard werken maakt niet ongelukkig”

De tijd van de bolchrysanten is weer aangebroken. Dat betekent hard werken voor de familie Verdonk in Usquert. Deze middag zijn André (55) en zijn neef Vincent (23) druk aan het oogsten.

Ze laden aan de Westerhornseweg twee wagens vol met bolchrysanten. André: ´We hebben ze in zes kleuren, maar eigenlijk maakt de kleur niet eens heel veel uit. De grootste verkopen het hardst.´

In april zijn de potjes met stekjes, afkomstig uit Brazilië, de grond in gegaan. De langdurige droogte is de boordevol bloemknopjes zittende planten niet aan te zien. ´We hebben veel moeten beregenen. Gelukkig kwam daar geen verbod op. De kwaliteit van de bolchrysanten is uitstekend, zelfs nog beter dan vorig jaar.´

Weinig kwekers kiezen voor de volle grond

Lees verder “Bolchrysanten, de grootste zijn het gewildst”

In de best wel felle najaarszon schilderen Kees Danhof uit Eenrum (55) en Willem Huizinga (49) uit Uithuizermeeden dinsdagochtend de kozijnen van een woning aan de Hoofdstraat in Mensingeweer. ´Dit is nog ouderwets vakmanschap´, vindt Kees.

´Ik ben eigenlijk bij toeval in dit vak gerold. In de vakantie hielp ik een schilder. Dat beviel me goed, ik had er wel aanleg voor. Ik wist trouwens ook niet wat ik anders had moeten doen. Het is een goede keus gebleken.´

De geboren en getogen Bafloër meent dat het beknibbelen op het technisch onderwijs het vak geen goed heeft gedaan. ´Goed opgeleide schilders zie ik eigenlijk alleen maar onder generatiegenoten.´

Ik krieg kop oarig deur helster hin van t joar

Lees verder “Vakmanschap in de najaarszon”