Zelden zo´n relaxte en vrolijke hondenuitlater meegemaakt. Donald Boers (62) wandelt door Vierhuizen met Bibi en Boefje, moeder en zoon. De jack russells zijn van Astrid, Donalds vriendin die in Amersfoort woont met wie hij een lat-relatie heeft.
´Ik maak me niet druk. Je kunt je overal druk om maken. Je moet relaxed door het leven gaan.´
Na een rondje door het dorp maar even een kop koffie drinken bij de geboren en getogen Amsterdammer met een Nederlandse moeder en Surinaamse vader.
Donald kan de hele dag naar muziek luisteren en ondertussen wat op zijn computer rommelen of andere dingen doen. ´Mijn muzikale interesse is breed. Ik houd van alles wat goed gemaakt is. Ik vind het een beperkte gedachte als je zegt dat je bijvoorbeeld alleen van soul of hardrock houdt.´
Even zoeken op YouTube. Dan schalt Het dorp van Wim Sonneveld door de woonkamer. Donald zingt luidkeels mee. Hij legt zijn hand op zijn hart: ´Ik voel het echt hier.´
Donald, man, wat doe jij nu in het gekke Noorden? Kom terug!
Donald mag dolgraag in Vierhuizen wonen, het dorp waar hij zes jaar geleden neerstreek, na avonturen in binnen- en buitenland. ´Deze woning van Wierden en Borgen kwam vrij. Moet je het uitzicht eens zien! Ik was nog nooit in Vierhuizen geweest.´
´Vrienden in Amsterdam zeggen weleens tegen mij: Donald, man, wat doe jij nu in het gekke Noorden? Kom terug! Nee, ik vind het hier heerlijk, voel me hier relaxed. Een van mijn beste vrienden vroeg mij zelfs laatst of ik hier geen huisje voor hem kon regelen.´
Hij voelt zich volledig geaccepteerd in Vierhuizen. Oké, in het begin was er wat argwaan, wie was toch die donkere nieuweling? ´Ja, er is zelfs een inval geweest. Ik kwam thuis van boodschappen doen en zag allemaal busjes van politie en Enexis staan. Tientallen mensen liepen er rond. De ladder stond al tegen het huis, via het dakraam wilden ze naar binnen.´
´Een boomlange rechercheur kwam naar me toe. Ze waren getipt, anoniem, dat ik een wietkwekerij zou hebben. Dat klopt meneer, zei ik, loopt u maar even mee. Wij naar mijn slaapkamer. Dit is mijn wietkwekerij zei ik, wijzend naar mijn vier stekjes. Niks aan de hand dus. Ja, ik houd van een jointje en kweek een paar plantjes. Helaas waren ze wettelijk verplicht mijn plantjes mee te nemen.´
Belichter en cameraman is Donald geweest. Ook had hij samen met een vriend jarenlang een bedrijf in sponsorbemiddeling. ´Wij zorgden ervoor dat festivals als Pinkpop en Parkpop betaald kregen door bedrijven, hun sponsors.´
´Ik ben ermee gestopt toen ik mijn toenmalige vriendin Grietje leerde kennen. Hans en Grietje… mijn volledige naam is Donald Richard Hans. We hebben vanaf 1998 gereisd. Eerst woonden we negen jaar op Cyprus, daarna twee jaar in Griekenland. We verdienden ons geld met het bouwen van websites. In Griekenland zijn we uit elkaar gegroeid. Ik heb daarna nog even in Spanje gewoond, tot al mijn verdiende geld op was.´
En toen? Donald begint hard te lachen. ´Toen heb ik mijn moeder gebeld en haar vriendelijk gevraagd of ze een ticket naar Nederland voor mij wilde betalen. Ik heb een tijdje bij haar gewoond en ontmoette al snel Astrid.´
Donald laat een nummer van Frank Boeijen horen. ´Geweldige artiest, goede teksten. Heb zelfs een keer koffie bij hem gedronken. Ik werkte tijdelijk bij een bedrijf dat bushokjes onderhoudt. Een collega kende hem goed en zei toen we in Nijmegen waren: weet je wat wij gaan doen? We gaan een kop koffie doen bij Frank. Hartstikke leuk, die Frank is een toffe gast!´
´Een van mijn favorieten, iemand die ik ook persoonlijk goed ken, is Huub van der Lubbe. Dat stamt nog uit de tijd dat ik belichter en cameraman was. Hupie is een goede vriend, als ik in Amsterdam ben probeer ik hem als het even kan op te zoeken. Hij speelde vroeger met De Dijk één keer in de maand gratis in het Vondelpark. Altijd was het er druk, ook als het regende. Als Huub niet op hoefde treden, ging hij met zijn zoontje tussen het publiek op de tribune zitten en kijken naar andere bands. Hij is zo´n sociale mens. Jammer dat De Dijk gestopt is.´
Donald schraapt zijn keel en zingt nog luider dan Huub het nummer Groot hart.
Maar hoe is Donald in Vierhuizen terechtgekomen? ´Met Astrid heb ik een tijd in Amersfoort gewoond. Daarna zijn we gaan rondtoeren en kwamen in Pieterburen terecht. Van de toenmalige beheerders van camping Boetn Toen mochten we een jaar in een oude caravan wonen. Daarna heb ik bijna vijf jaar op de bovenverdieping bij Hans Piraat in Wehe-den Hoorn gewoond, tot ik hiernaartoe kon verhuizen.´
Tijd voor een nieuwe zoektocht op YouTube. Donald komt met Foto van vroeger van Rob de Nijs. Als Rob en hij uitgezongen zijn: ´Dit nummer is zó mooi! Dit raakt me. Rob de Nijs heb ik altijd goed gevonden. Ik ben geboren in de Zaanstraat in Amsterdam. Ertegenover was een speeltuin met een gebouw waarin Rob altijd oefende. Ik zag hem altijd wel lopen.´
De Vierhuizer is afgekeurd na een hartaanval in 2019. ´Ik voelde mij niet lekker en heel moe. Van het infarct zelf heb ik niets gemerkt. In het ziekenhuis bleek dat ik het had gehad. Oorzaak? Roken! Daarmee ben ik begonnen toen ik 12, 13 was, heel gewoon in die tijd. Jammer, ik hield erg van werken. Maar ja, als het niet meer gaat, dan gaat het niet meer.´
Muziek draait-ie dus ook om de dag door te komen. ´Ik ben bezig een speciaal muziekkamertje in te richten. Daar komen mijn installatie en 3000 tot 4000 lp´s te staan. Vinyl ja, hallo… Ik ga toch zeker geen cd´s opzetten?!´
Surinaamse muziek zal hij niet snel draaien. ´Thuis deden we dat nooit. Ook mijn broers en zussen niet. Ik heb acht (half)zussen en zes (half)broers. Mijn vader was zeg maar een drukbezet man. Met de meeste oudere broers en zussen heb ik nog veel contact.´
Met broer Lesley misschien wel het meest. ´Lieve Lesley en ik appen en bellen veel. Hij was bassist in de band Trafassi, die in de jaren tachtig hits had als Wasmasjien en Lollypop.´
In no time heeft Donald hun grootste hit te pakken. En dan barst het feest los in huize Boers:
´Kleine wasjes, grote wasjes,
Doe ze in je, wasmasjien
Laat maar lekker draaien
Steeds meer in de, wasmasjien´
´Dit nummer heb ik misschien wel een miljoen keer gehoord. Wij gingen als broers en zussen vaak naar hun concerten, toch zeker vijf, zes keer per jaar. Dat verveelde nooit, bovendien stonden er altijd kraampjes met heerlijke roti. Trafassi bestaat nog steeds, zanger Edgar Burgos is doorgegaan.´
Dit of volgend jaar wil Donald op vakantie naar Suriname. ´Ik ben er één keer geweest, in de jaren negentig. We hebben daar nog veel familie wonen.´
Bespeelt Donald zelf een instrument? ´Bas en slaggitaar, vroeger heb ik heel kort in een bandje gezeten. Ik doe er maar weinig mee. Een jongen in het dorp heeft laatst een drumstelletje gekocht, misschien kunnen we een bandje beginnen in Vierhuizen.´