Pieter, een ´heel rare´ hardloper met twee viervoeters

In de polder boven Pieterburen en Westernieland is Pieter Hemminga op een woensdagochtend in februari aan het hardlopen. Zijn enthousiaste honden Scotch en Bucca doen met hem mee.

´Woensdag is mijn vaste vrije dag´, vertelt de fysio-, manueel- en runningtherapeut uit Rasquert, werkzaam in de praktijk van Hans Aalders in Winsum. ´In de winter loop ik twee, drie keer per week, in de zomer nog iets vaker.´

Nooit aangesloten geweest bij een atletiekvereniging of deelgenomen aan wedstrijden. Tijd en snelheid boeien hem niet. ´Ik ben een heel rare hardloper. Ik loop maar wat. Voor mij is het ter ontspanning, om mijn hoofd leeg te maken. En het is een goed middel om mijn conditie op peil te houden. Als therapeut moet je wel een beetje sportief zijn. Toch?´

´Als ik een bijzondere vogel zie, stop ik om te kijken. Drie jaar geleden zaten hier allemaal kraanvogels. Daar ga ik even rustig voor zitten.´

Pieter (58) kiest vanwege de honden die los naast hem lopen altijd voor rondjes in de omgeving waar weinig verkeer en bebouwing is. ´Die zijn hier wel. Abelstok, ´t Stort, Eenrumerbos, Warffumerbos. We wonen hier zó mooi op het Hogeland, we hebben zoveel ruimte.´

Rechts fieldspaniël Scotch, 11 jaar oud. Zij heeft een ontsteking aan haar oog. Links cockerspaniël Bucca (4).

´De honden gaan mee als ze zin hebben. Als ik mijn hardloopkleren aandoe, komen ze er normaal gesproken enthousiast aan. Zo niet, dan laat ik één of beide thuis.´

´Ze lopen naast me, altijd aan de kant waar de wind vandaan komt. Ze vinden het heerlijk. Als we weer thuis zijn, zijn ze uitgeteld, niet uitgeput. Na een tijdje willen ze er graag weer uit.´