Op een van de mooiste plekjes van het Hogeland – Noordpolderzijl – is Tessa Slager bezig het terras van café ´t Zielhoes op te fleuren met planten. ´Het moet straks wel gezellig zijn.´
Met straks bedoelt Tessa vanaf 1 juni, als de horeca weer onder voorwaarden open mag. ´Mijn partner Safet en ik zijn nog aan het uitzoeken hoe we het allemaal moeten doen, want het is best een lastig verhaal. We zijn geen echt restaurant, de mensen kunnen bij ons alleen bestellen van een kleine kaart. De meeste komen hier voor een kop koffie en iets lekkers. Maar we moeten wel werken met reserveringen. Ik zie op dit moment best wel beren op de weg, maar we hebben nog anderhalve week om uit te zoeken wat het beste is.´
´Afstand houden is iets raars in de horeca, evenals niet gastvrij kunnen zijn. We hebben sinds enkele weken een luikje waar mensen terechtkunnen voor ijs, koffie, thee en iets erbij. Als ze naar de wc willen, moeten we nee verkopen. Dat is naar en niet onze stijl. Het kan trouwens best zijn dat we het luikje voorlopig handhaven. Ook dat moeten we nog even zien.´
´Tja, en dan het financiële verhaal. We bouwen normaal in deze tijd een buffer op om de winter door te komen. Dat gebeurt vanwege de coronacrisis nu niet, dat is best wel spannend. De afgelopen weken zijn we vooral bezig geweest met schoonmaken en achterstallige klusjes waar je normaal geen tijd voor hebt.´
Mijn oma belt regelmatig om te vragen hoe de zaken gaan
Tessa (36) is al twaalf jaar uitbater van ´t Zielhoes, de eerste vijf jaar op afstand, vanaf Schiermonnikoog waar ze woonde en werkte. ´Het café is al 41 jaar in de familie. Mijn moeder, Joke, nam het in 1996 van mijn opa Siert (van Warners) over. Sinds mijn moeder in 2008 plotseling overleed, pas 46 jaar oud, doe ik het. Eerder dan de bedoeling was, maar zo is het helaas nu eenmaal gelopen. Mijn oma toont zich nog altijd erg betrokken bij ´t Zielhoes. Ze belt regelmatig om te vragen hoe de zaken gaan.´
Haar werk bevalt Tessa uitstekend. ´Het is hartstikke leuk, echt! Dat merk ik de laatste weken vooral, de mensen mis je gewoon. We beleven altijd veel plezier aan de contacten. Dat die zijn weggevallen, is heel raar.´