De Zaak is verhuisd. Peter: ‘Er stond wel wat aan de Noorderstraat’

Peter Woddema met Lambert Medendorp voor de loods. Lambert, vorig jaar gestopt als garnalenvisser, is een van zijn helpers.

Dat was een flinke klus! Peter Woddema heeft zijn antiek- en curiosawinkel De Zaak verhuisd van de Noorderstraat in Ulrum naar zijn loods aan Haarlanden 3a, even buiten het dorp. Dat onderkomen had hij al in gebruik als opslagruimte.

´In één weekend zijn we verhuisd. Dankzij de hulp van familie en kameraden is het gelukt. Sinds vorige week kunnen de klanten hier terecht. Vanmorgen (22 oktober) hebben we de schuurtjes met een hoogwerker weggehaald achter de winkel aan de Noorderstraat. Aan dat pand moest veel gebeuren, bovendien was het voor de helft van mij.´

Help, mijn man heeft een hobby!

Lees verder “De Zaak is verhuisd. Peter: ‘Er stond wel wat aan de Noorderstraat’”

Wachten, vangen, meten & tellen

Rechts de tellers, links de drie beroepsvissers. De man met groene pet is Hendrik Koops van het waterschap.

Drukte bij de werkplaats van waterschap Noorderzijlvest in Onderdendam. Het vismonitoringsteam is op deze najaarsdag in touw.

Dat ploegje bestaat uit beroepsvissers, vrijwilligers van de Hengelsportfederatie Groningen Drenthe en een medewerker van het waterschap.

De vaste beroepsvissers zijn Mans Vos, Johannes Veenstra en Gaele Postma. Laatstgenoemde heeft vandaag een vervanger: zijn neef en naamgenoot. ´Ik ben beroepsvisser geweest bij mijn oom. Tegenwoordig werk ik bij Philips in Drachten. In ploegendienst, vandaar dat ik hier overdag kan zijn´, vertelt Gaele, evenals zijn oom Zoutkamper.

Lees verder “Wachten, vangen, meten & tellen”

Pieterpadfietser Patrick neemt zijn zonnepanelen mee

Een bakfiets met twee zonnepanelen valt op. Merkt ook Patrick Swanenberg (46) uit Gassel, bij Cuijk. Aanspraak genoeg in september tijdens zijn ronde door Nederland, zoals bij buurtschap Hekkum.

De panelen zijn niet bedoeld voor zijn elektrische fiets, zoals velen ten onrechte denken. ´Ik heb diabetes, type 1. Op warme dagen wordt de insuline te heet. Daarom heb ik een koelkastje in mijn bakfiets. De kleinste koeler die er te krijgen is. De panelen wekken de stroom daarvoor op.´

´Je merkt het pas na twee dagen dat insuline niet werkt. Dat moet je voorkomen. Dit biedt mij de zekerheid dat de insuline altijd op de juiste temperatuur is.´

Vorig jaar liep de Brabander het Pieterpad met dezelfde panelen op een loopkar, die hij net als de bak zelf maakte.

Hij volgt dit jaar zoveel mogelijk het Fietserpad, het Pieterpad voor fietsers. ´Ik ben in Cuyk begonnen. Ik overnacht op natuurcampings. De kampeerspullen heb ik bij me. Ik kom nu van Noordlaren en mijn reisbestemming vandaag is Schiermonnikoog.´

´Ik maak een kleine tussenstop in Mensingeweer bij mensen bij wie ik vorig jaar in de tuin mocht kamperen. Even gedag zeggen. Daarna fiets ik naar de dijk achter Pieterburen. Als ik de dijk blijf volgen, kom ik vanzelf in Lauwersoog terecht.´

Hoe de reis er na Schiermonnikoog uitziet, weet hij nog niet. ´Het was mijn bedoeling om alle Waddeneilanden te bezoeken, maar dat wordt hem waarschijnlijk niet. Ik zie wel hoe mijn terugreis eruitziet.´

Suikerziekte bepaalt al ruim twintig jaar voor een belangrijk deel zijn leven. ´Het sloopt je langzaam, je lichaam lijdt eronder. Ik laat mij er echter niet door afremmen. Maar 24/7 ben je er eigenlijk mee bezig: eet ik genoeg, te weinig, wat eet ik, vergeet de insuline niet. In Australië ging het een keer mis toen de insuline te heet was geworden.´

Patrick geniet van zijn tochten die hij als medicijn beschouwt om staande te blijven. ´Ze halen je uit de dagelijkse sleur, dat is belangrijk.´

Bert & Jacqueline van B&B Hoogholtje: Geen moment spijt van impulsief besluit

´Deze plek is uniek. Als je het bruggetje opstapt, kom je in een andere wereld. Je bent op jezelf en hebt met niemand wat te maken. Het is hier een en al rust.´

Bert (53) en Jacqueline Helmholt (52) kochten in mei 2020 de woning van hun vrienden Bob Assenberg en Conny Rietema, inclusief B&B Hoogholtje.

Lees verder “Bert & Jacqueline van B&B Hoogholtje: Geen moment spijt van impulsief besluit”

Klaas Brouwer: Aan alle goede dingen komt een eind

Klaas Brouwer (66) stopt als horecaondernemer. In 1988 nam hij discotheek Pub 69 over van Koen Hartlief, 4 jaar later kwam De Hoogte erbij. Met de Pub stopte Klaas op 1 januari 2014, exact 9 jaar later trekt hij de deur van het zalencentrum definitief achter zich dicht. ´Erg? Nee, aan alle goede dingen komt een eind.´

Deze maandagmorgen zet Klaas met medewerker Janny Vogel de boel klaar voor een bijeenkomst van Albert Heijn. ´Er is hier altijd wel wat te doen. Veel mensen hebben daar geen idee van.´

Lees verder “Klaas Brouwer: Aan alle goede dingen komt een eind”

Het plezier spat ervan af bij (sport)fotograaf Herman

Wachten op de lopers.

Wat kan een mens genieten van een hobby! Kijk naar Herman Rinket. Het plezier spat ervan af. Bij vrijwel elke hardloopwedstrijd in deze regio verschijnt de vriendelijke Lopster, met zijn Canon in aanslag.

De lopers kunnen zijn foto´s downloaden. Gratis en voor niets. Zij kennen hem (´Moi Herman!´ en ´Moiii-je´) en andersom (´Daar heb je onze rennende kippenboer´ en ´Hou vol Gerben!´).

Lees verder “Het plezier spat ervan af bij (sport)fotograaf Herman”

Dames in de wei houden Roelf, John en Jan in de gaten

Roelf bedient de kraan, op de brug John en links Jan. Uiterst rechts een deel van de oude brug.

Aan belangstelling geen gebrek voor Roelf Beukema, John de Graaf en Jan Nikkels. Een kudde koeien in de wei volgt nieuwsgierig hun werkzaamheden.

De dames zien dat de drie op een mooie najaarsdag in september een nieuwe fiets- en voetgangersbrug plaatsen over de Oude Ae, tussen Winsum en Bedum.

Eerder vervingen ze al de brug die 400 meter zuidwaarts ligt. De twee bruggen hadden overduidelijk hun beste tijd gehad. Reden voor de eigenaar, gemeente Het Hogeland, om ze te vervangen.

Roelf, directeur van Beukema Grondwerken BV uit Onderdendam, bedient de kraan. Zijn medewerker John en Roelfs buurman Jan zorgen ervoor dat de brug precies op de goede plek komt en werken hem verder af.

Fietsers en voetgangers kunnen er inmiddels gebruik van maken.

Varen en drummen, dáár wordt Marco gelukkig van

´Wat anderen hebben met een camper of caravan, heb ik met mijn boot. Het liefst ga ik een nachtje of langer ermee weg. Hengeltje mee, gitaartje mee. ´s Avonds lampjes en de radio aan. Dáár word ik gelukkig van.´

Marco Datema uit Baflo ligt op een zondagmorgen in september met zijn plezierboot Drammer – een Placom 650 uit 1978 – bij gemaal Abelstok, dik 800 meter ten westen van Mensingeweer.

De gordijntjes zijn gesloten, Marco lijkt nog in diepe rust terwijl de middag nadert. Een grap uithalen? Op de boot tikken en met diepe stem zeggen: De havenmeester, ik kom het liggeld innen. Of Politie, politie, wakker worden!

Lees verder “Varen en drummen, dáár wordt Marco gelukkig van”