Een fietsende vrouw met twee fietstassen waaruit twee nieuwsgierige kopjes steken. Francien Taselaar laat in Den Andel haar honden Bo en Dax uit.
´Ze met de fiets meenemen is wel zo handig. In het dorp lopen ze los en zodra we de drukke weg naderen, stop ik ze in de fietstas. Ze weten niet beter, zijn eraan gewend. Dit is handiger dan ze aan een riem doen. Hij slaapt nu, maar meestal is mijn zoontje van 1 ook mee.´
Lees “Nieuwsgierige kopjes steken uit Franciens fietstassen” verder
Bezoekers van zijn galerie kunnen denken dat er werk van meerdere kunstenaars hangt. Dat is niet zo, alle olieverfschilderijen zijn door hem gemaakt. De onderwerpkeuze van schilder Edwin Grissen (49) is divers.
De werken hangen in zijn Galerie de Winkel aan de Achterweg in Onderdendam. Een voor de hand liggende naam voor zijn galerie.
´Dit pand heeft een rijke historie van winkels en detailhandel. In 2004 hebben mijn vriendin en ik het huis gekocht van de familie Koster, die hadden er ooit een supermarkt. Eerder zaten er een kapsalon en tabakszaak in.´
Lees “Schilderijen en brommers kieken in galerie van Edwin” verder
Timmeren is de grote hobby van Bart Prins. Met het eindproduct – voornamelijk vogelhuisjes, maar ook decoratie voor in huis – staat hij op markten.
Met zijn handel van resthout is hij deze zaterdag (23 oktober) te vinden op de herfstmarkt bij d´Olle Spar in Ulrum. De volgende dag wacht de Waddenmarkt in Pieterburen.
´Ik ben mijn hele leven al met hout bezig. Voor verjaardagen van kinderen maakte ik vroeger al speelgoed van hout. Ze hebben het er nog weleens over. Pa, we kregen vroeger altijd houten speelgoed. Ja, reageer ik dan, daar is toch niks mis mee? Vinden zij trouwens ook hoor.´
Waar veel vogels zijn, is het voor de mens ook goed toeven
Het bezoeken van markten is van de laatste jaren. ´Ik heb 33 jaar bij Hamminga Bouw- en Tuinmarkt in Uithuizen gewerkt. Twee jaar voor mijn pensioen begon ik me af te vragen wat ik moest gaan doen als het eenmaal zover was. Ik heb een schat van een vrouw maar de hele dagen bij elkaar zitten, dat was misschien toch niet zo´n goed idee.´
´We laten elkaar in onze hobby´s vrij, Janny mag graag met vriendinnen leuke dingen doen, ik houd van timmeren. Zij vindt het leuk dat ik dit doe, maar zal mij niet vergezellen.´
Of de gekraagde roodstaart hier wel voorkomt, vraagt een bezoeker. De Winsumer heeft speciaal voor deze vogel een hokje gemaakt, zo blijkt uit het kaartje dat hij erbij heeft gezet. ´Hier niet heel veel, in bosrijk gebied daarentegen wel´, reageert Bart.
Vogelhuisjes mag hij graag maken. ´De vogelstand loopt sterk terug, vooral door de enorme teruggang van de hoeveelheid insecten. Bedenk: waar veel vogels zijn, is het voor de mens ook goed toeven. In mijn tuin had ik 25 jaar lang een of meer nestjes van koolmezen. Dit jaar voor het eerst bleven de kastjes leeg. Dat is toch een teken aan de wand.´
Dan begrijp jij wel dat stilzitten er niet bij is
De voorraad voor de kerstmarkten die binnenkort weer beginnen heeft Bart al klaar. Bart wijst naar een waxinelichthouder met hartjes. ´Voor kerst maak ik dan exemplaren met sterretjes. En natuurlijk verkoop ik veel houten kerstboompjes.´
Zijn aanhangwagen (van Hamminga) is bijna volgeladen. ´Dit is nog maar de helft van mijn voorraad. Alles wat ik verkoop, vul ik aan. In een goed jaar verkoop ik een paar honderd vogelhuisjes. Dan begrijp jij wel dat stilzitten er niet bij is.´
Het is herfst, bomen verliezen hun blad. Ferdy (12) en Bjorn (11) weten daar wel raad mee.
De Bernhardlaan in Baflo is bezaaid met blad. Tijd voor een grap, besluiten de vrienden: voorbijgangers aan het schrikken maken. Past mooi in halloweentijd.
Lees “Het bladmonster van de Bernhardlaan” verder
Genieten van de omgeving is voor ultraloper Danny Kuipers een wezenlijk onderdeel van zijn hobby. Dus: geen oogkleppen op en de oordopjes blijven thuis.
´Tijdens lange afstanden word je één met de natuur. Dat is belangrijk. Hardlopen is een medicijn om mij staande te houden in het leven´, zegt hij op het fietspad tussen Onderdendam en zijn woonplaats Winsum.
Lees “Ultraloper Danny: 800 meter rennen, 200 meter wandelen” verder
Cor Hospers is akkerbouwer te Ulrum en vrijwilliger bij het Nationaal Bus Museum in Hoogezand.
Deze maandagochtend is Cor (64) met de 41 jaar oude GADO-bus van het busmuseum in Warffum. Zijn passagiers: kinderen van cbs De Piramiden uit Winsum die les krijgen in KunstKerk Hogeland.
Lees “Cor, eindelijk chauffeur (nota bene van een GADO-bus)” verder
Een en al rust en stilte heerst er rond de middeleeuwse kerk in Den Andel. In die prachtige entourage wordt gewerkt, door een schilder met de rijmende naam Ties de Vries.
Het houtwerk van de kerk en vrijstaande toren krijgt een nieuw jasje, zowel buiten als binnen. Buitenom een combinatie van donkergroen en monumentengeel. Zoals het was voordat de tand des tijds er vat op kreeg.
´De kleurencombinatie past mooi in het geheel, met de oude stenen en muurankers´, zegt de schilder uit Wehe-den Hoorn. Zo´n 250 uur werk zit er naar verwachting in. En daar is geen minuut bij dat Ties de kwast met tegenzin hanteert.
Lees “Nóóit hanteert schilder Ties de verfkwast met tegenzin” verder
Wat krijgen we nou?! Gaat Jon Gardella tegenwoordig door het leven als groenkunstenaar?
Op een zaterdagmiddag snoeit Jon (73) de buxussen voor de voormalige basisschool waarin hij sinds 1986 zijn atelier heeft en sinds 1989 woont. De Garnwerder geniet nationaal en internationaal bekendheid door zijn monumentale bronzen beelden.
Lees “Jon, van beeldhouwer naar groenkunstenaar?” verder
Roadbear Studios heet het IT-bedrijf van René Diekstra en Vita van der Lijke. Want: hij – geboren negatieveling – ziet overal beren op de weg. Zij – een positivo – ziet altijd kansen en mogelijkheden. En samen helpen ze opdrachtgevers beren te omzeilen.
Een ideale mix dus. René (42) en Vita (36) wonen sinds 2008 aan de Molenweg in Oudeschip. Einde van de wereld? Integendeel. ´Dit is het begin´, vinden René (achterneef van de gelijknamige psycholoog) en Vita (dochter van troubadour Hans van der Lijke).
Met Roadbear Studios bouwen ze websites, ontwikkelen applicaties, huisstijlen en logo´s en maken video´s en muziek. En ook hier vullen ze elkaar perfect aan. Zij doet de vormgeving, hij is zeg maar de computernerd. ´Iedereen adviseerde ons in het begin om ons te specialiseren. We dachten: ze hebben gelijk, maar wij worden daar beiden niet heel erg gelukkig van.´
´Ons bedrijf loopt goed. We waren tijdens de eerste lockdown even bang dat de boel in zou storten, maar het gaat alleen maar bergopwaarts.´
Hoe ze in Oudeschip zijn beland? ´We woonden in de stad Groningen en wilden beiden graag een muziekstudio. We zochten naar een plek waar dat financieel mogelijk was met in het achterhoofd dat we in principe van één salaris moeten kunnen leven. Het is Oudeschip geworden. We waren hier nooit eerder geweest. Een heerlijk rustig dorp.´
René: ´Wij vinden dit een ideale plek, mooi aan een doodlopend straatje. We hebben een flinke tuin, recht tegenover ons is de speeltuin. Achter de dijk heb je een strandje, je pakt makkelijk de boot naar Borkum en in 20 minuten ben je via de Eemshavenweg in Groningen. Mijn ouders in Warffum doen er langer over om in de stad te komen. Het verbaast ons als mensen niet van Oudeschip houden. Ook onze kinderen voelen zich hier thuis. Ofschoon het praktischer zou zijn om elders te wonen. Onze dochter van 12 zit in Groningen op school, onze zoon van 6 in Middelstum.´
Hallo, hallo, wie ben jij?
Met de oprukkende Eemshaven zijn ze niet blij. Toch willen ze het positief zien. Vita: ´De uitbreiding kunnen we waarschijnlijk niet tegenhouden. Dan moet je er het beste van maken. In samenspraak ervoor zorgen dat er geen zware industrie komt en dat het dorp ervan profiteert.´
In de studio achter hun huis werken ze aan de tweede album van RD (de initialen van René, op zijn Engels uitgesproken). ´Elke dag besteden we het eerste uur aan ons nieuwe album. Dat hebben we afgesproken omdat je voor een klant hard aan de bak gaat, maar je dat voor jezelf minder snel doet. Op deze manier dwingen wij onszelf.´
´Hallo, hallo, wie ben jij?´ klinkt plots een heldere kinderstem. We hebben een beller. Het blijkt Vita´s smartphone. René heeft een ringtone gemaakt van het zinnetje dat hun toen 2-jarige dochter sprak.
Het eerste album van RD – Sum of its parts – verscheen in 2019. Een instrumentale plaat, een mengeling van diverse muziekstijlen als rock en jazz. De verkoop van cd´s en albums hield niet over, maar via Spotify werden de nummers toch 10.000 keer gestreamd. Kassa, zou je zeggen. Het leverde hun welgeteld 2,70 euro op.
Vita: ´Toetsenist Coen Molenaar stelde voor om er met de hele band één patatje van te gaan kopen, zonder mayonaise. Ach, wij zien dit als exposure. Een bassist uit Spanje kwam zelfs met het verzoek om bladmuziek. Toch een leuk idee dat er nu in dat land iemand zit te studeren op onze nummers.´
Voor het nieuwe album hebben ze inmiddels zes nummers geschreven. Op 1 en 2 november zijn de eerste opnames in Studio Het Atelier in Weiteveen onder leiding van Frans Vollink, tevens de bassist. Niels Voskuil (drums) en toetsenist Coen zijn eveneens opnieuw van de partij. René speelt de gitaarpartijen in en Vita neemt de zang voor haar rekening. Ze denken dat het nog wel tot eind 2022 kan duren voordat het album verschijnt.
René is een veelzijdig muzikant. Gitaar (akoestisch, bas, elektrisch) is zijn specialiteit. Toetsen en drums doet-ie ook, maar naar eigen zeggen op bescheiden niveau.
´Ik heb nog drie jaar gitaarles gegeven in Oudeschip. Maar ik verloor het plezier erin. Je hebt vier categorieën: leerlingen zonder talent en met discipline, met talent en zonder discipline en die zonder en met beide vaardigheden. Die laatste groep is zeldzaam, misschien 1 procent van de leerlingen.´
Meer dan genoeg aanspraak heeft Harm Heethuis als hij aan het vissen is. Dat is niet zo vreemd als je in het bezit bent van een Volkswagen T2B uit 1977.
Harm is er zuinig op, maar tijdens oldtimerritten mag iedereen die dat graag wil even plaatsnemen in zijn busje. ´Er komen geen hekken omheen met een bordje Niet aankomen.´
Lees “Harm, man met machtig mooi VW-busje” verder