Straatmuzikant Angel Petrov speelt zijn deuntjes in de Hoofdstraat Winsum. Weinig passanten, karige opbrengst, op deze miezerige maandagochtend in december. Nog geen 2 euro aan muntgeld ligt er in zijn kartonnen doosje. Het loon van twee uur werken.
Willem, Corrie en Lisa wonen vlak buiten de Reitdiepdijk, in Klein Garnwerd, per 1 januari onderdeel van Het Hogeland.
Nog vijftien dagen en dan vormt het Reitdiep de grens tussen de gemeenten Westerkwartier en Het Hogeland. De dorpen Garnwerd, Feerwerd en Ezinge, en gehuchten als Aduarderzijl en Oostum, vallen dan onder gemeente Westerkwartier. Nu is dat nog Winsum.
Willem en Corrie van Dijken maakt het ´helemaal niks´ uit. Ze wonen met dochter Lisa nog geen 100 meter ten oosten van de Reitdiepbrug, in Klein Garnwerd. ´Bij ons leeft het niet. We mochten in 2016 ook niet meedoen aan de volksraadpleging omdat Klein Garnwerd sowieso onder Het Hogeland zou vallen. We hadden er geen invloed op. Dan verdiep je je er ook verder niet in.´
Grappen worden gemaakt: Jullie horen er straks niet meer bij
Beiden vinden hun emplooi in Garnwerd, Corrie bij restaurant Garnwerd aan Zee en Willem bij aannemersbedrijf Ad Nooren. ´Misschien komen we straks wel in aanmerking voor een reiskostenvergoeding omdat we buiten de gemeente komen te wonen´, grapt Corrie.
Voor het eerst sinds drie maanden is Carel weer op het sportpark van FC LEO. Prachtig vindt hij het pannaveldje, dat hij nog niet eerder heeft gezien.
LEENS ´Wat heeft me dat pijn gedaan. Zó erg! Gelukkig gaat het nu een stuk beter.´
Carel Bloemhoff zal de datum nooit vergeten: 9 september 2018. Als toeschouwer bij de voetbalwedstrijd Kloosterburen-Eenrum gaat hij plotseling onderuit en is een paar minuten buiten westen. Met de ambulance wordt hij naar het ziekenhuis gebracht. Na drie dagen mag Carel naar huis en volgt een moeizaam herstel. ´Je bent er wel een poosje zoet mee´, voorspelden de artsen al.
De 85-jarige Leenster heeft nog altijd pijn aan zijn schouder en nek, maar dit is te doen. ´Twee keer per week ga ik naar fysiotherapeut, voor massage en oefeningen op de apparaten. In maart hoop ik weer het heertje te zijn, dan ben ik ook geopereerd aan staar en zie ik weer scherp.´
Luit dacht dat ik een grap maakte, zei hij later: Ik heb je zelfs nog een por gegeven
De gewonde man wordt geholpen in de hulppost in Pieterburen. Het gaat er tijdens de oefening levensecht aan toe.
Niemand in Pieterburen kan het bijna ontgaan als dinsdag rond het middaguur een imposant Boxer-pantservoertuig van Defensie over de Hoofdstraat rijdt en afslaat naar de grote parkeerplaats in het dorp. Het geluid is van honderden meters afstand hoorbaar. Aan boord twee oefengewonden die worden behandeld in een zojuist ingerichte hulppost.
Een van de gewonden is er ernstig aan toe. De arts, twee verpleegkundigen en enkele helpers ontfermen zich over hen. Daarna zullen de twee met de militaire ziekenauto overgebracht worden naar Zoutkamp, waar bij de kazerne een noodhospitaal is ingericht.
´Heerlijk de hele dag in de buitenlucht werken. Lekker gezond! En met mannen.´ Grondwerker Tessa de Vries (23) heeft het naar haar zin bij Oege de Jong, het bedrijf dat opdracht van Rodin Broadband glasvezel voor snel internet aanlegt op het Hogeland.
Donderdag is Tessa met haar mannelijke collega´s aan het werk naast de Provinciale weg bij Mensingeweer, daarna gaan ze richting Winsum. In Lauwersoog was eerder dit jaar de start. In totaal leggen ze 320 kilometer kabel.
´Wat verliefd zijn jullie!´, riepen twee jonge vrouwen. ´Gezellig, dat zie je zo niet vaak meer´, merkte een oudere vrouw op. Gelte en Willy Drent lopen vaak hand in hand of gearmd door Winsum. ´Pure noodzaak´, zegt Willy, ´hoewel we natuurlijk nog altijd gek op elkaar zijn.´
Gelte verloor in januari 2017 een groot deel van zijn gezichtsvermogen en geheugen. Dit gebeurde na een herseninfarct, enkele uren later gevolgd door een hersenbloeding.
´Wekenlang zag ik niets. Na een week ziekenhuis en zes weken verpleeghuis kwam thuis het licht langzaam terug. Inmiddels zie ik op korte afstand slecht en in de verte goed. Het is alsof ik door een koker kijk. Ik kan geen afstanden inschatten. Op zich zijn mijn ogen goed en schort het aan de verwerking in de hersenen.´
Het gaat steeds beter, ondanks de vele hindernissen
Remt, altijd in trainingspak en met nordic walking-stokken, bij Baflo.
WARFFUM Wie zich in de buitenlucht begeeft, loopt grote kans Remt Buikema tegen het lijf te lopen. Want de 83-jarige wandelaar/fietser uit Warffum is een kilometervreter. Vrijwel elke dag trekt hij erop uit.
´Meestal drinken we ´s morgens om tien uur koffie en vertrekt Remt met een paar boterhammen op zak om ´s middag om drie, vier uur terug te komen´, vertelt echtgenote Reina (79). Zij vindt het best. ´Toen hij nog werkte, was hij overdag ook niet thuis. Ik houd van lezen en korte wandelingen en fietstochtjes in de buurt.´
Remt: ´Eigenlijk ben ik net een hond. Pas als ik eruit ben geweest, word ik weer rustig.´ Reina lachend: ´Nou, heb ik even mazzel dat ik jou niet hoef uit te laten.´
Dat sportieve heeft altijd al in Remt gezeten. Hij voetbalde bij De Marne (Leens), Eenrum en Marcia (Baflo/Den Andel). Nadat hij stopte met voetballen, stortte hij zich op hardlopen en weer later op fietsen en wandelen.
Als je valt en je heup breekt, ben je verder van huis
Na de droge zomer en herfst laten de mollen zich langzamerhand weer zien. Mollenvanger Henk Franssens uit Bedum kan aan de bak.
Deze middag loopt de 65-jarige oud-veehouder de vallen af op het land van Peter Kruizenga in Rasquert. ´Twee weken geleden vroeg Peter of ik hem wilde helpen want hij kreeg steeds meer last van mollen. Dit is de tweede keer dat ik kom controleren. Elf heb ik hier inmiddels gevangen.´
Diederik wacht tot de weg weer modderig is. Een kwestie van minuten, want de twee kippers rijden af en aan.
Bieten rooien bij regenachtig weer betekent vieze, modderige wegen. De verantwoordelijke boer – in dit geval akkerbouwer Sloots uit Eenrum – is verplicht de weg direct schoon te maken. Diederik Havinga uit Eenrum is verantwoordelijk voor deze tweedaagse klus.
Johan Dam bestuurt maandagmorgen de bietenrooier op het perceel land langs de Andelsterweg, tussen Rasquert en Den Andel. Robin Datema en Henk Sloots brengen met kippers de oogst naar de opslagplaats aan de andere kant van de weg. Diederik maakt op de trekker met schuif en watertank bijna continu pakweg 300 meter weg schoon. Het water haalt hij uit de tochtsloot.
´Heerlijk de hele dag in de buitenlucht werken. Lekker gezond! En met mannen.´ Grondwerker Tessa de Vries (23) heeft het naar haar zin bij Oege de Jong, het bedrijf dat opdracht van Rodin Broadband glasvezel voor snel internet aanlegt op het Hogeland.
´Wat verliefd zijn jullie!´, riepen twee jonge vrouwen. ´Gezellig, dat zie je zo niet vaak meer´, merkte een oudere vrouw op. Gelte en Willy Drent lopen vaak hand in hand of gearmd door Winsum. ´Pure noodzaak´, zegt Willy, ´hoewel we natuurlijk nog altijd gek op elkaar zijn.´
Na de droge zomer en herfst laten de mollen zich langzamerhand weer zien. Mollenvanger Henk Franssens uit Bedum kan aan de bak.
Lees verder “Diederik, twee dagen schoonmaker van de Andelsterweg”
Symboliek ten top langs de Andelsterweg bij Rasquert.
