Koos en Abby Holwerda zijn al een tijdje flink aan het afbouwen. Uiterlijk 1 juli is het definitief gedaan met café Billeke de Beer in Zuurdijk.
´Je moet niet trekken aan een dood paard. We dachten dat het paard hongerig was toen we het kochten, maar het was al dood´, stelt Koos vast, zes jaar na de aankoop van de ooit populaire kroeg aan de Hoofdweg.
´Wij zagen toekomst voor het café, ook aan de hand van feedback die we kregen. Iedereen was enthousiast dat we het voortzetten. Als wij het niet gekocht hadden, was het toen al woonhuis geworden.´
Koos zat in die tijd even zonder werk. Met het café dacht het stel twee vliegen in één klap te slaan. Een gemeenschappelijke voorziening voor Zuurdijk laten voortbestaan en een bescheiden inkomen eraan overhouden.
´Wat je ermee verdient valt smerig tegen. Een café in stand houden in een dorpje van veertig woningen blijkt onmogelijk. Er een restaurant van maken, achten wij in Zuurdijk niet haalbaar.´
Koos (54) en Abby (59) hebben zeker geen spijt van hun café-avontuur. ´We zijn er een hele ervaring rijker door geworden. We hebben een heel leuke periode gehad. Vooral de contacten met mensen zullen we gaan missen. De sluiting is bij een aantal als een bom ingeslagen.´
´Maar we staan er dubbel in. Als ik om halfzes thuiskom van mijn werk, is het een kwestie van snel eten en het café openen. En dan heeft Abby alles al klaargezet. Straks hebben we die stress niet meer. Dan ga ik eerst lekker met de hondjes lopen, rustig eten en vervolgens hebben we de avond voor onszelf.´
De sluiting maakt het mogelijk voor Koos en Abby om beneden te gaan wonen. De bovenverdieping willen ze verhuren als vakantiewoning. Het karakteristieke pand knappen ze op. ´De kozijnen vervangen we. De lichtpaarse kleur van de buitengevel verdwijnt, dat wordt wit met een zwarte baan beneden. De kozijnen verven we wit met groen.´
De slijterij houden ze aan. Van het biljartgedeelte in het café maken ze een zaaltje dat ze verhuren voor bijvoorbeeld vergaderingen, feestjes en activiteiten. ´De twee biljarts verdwijnen. De bar komt er te staan en we plaatsen een keukentje. Het zaaltje krijgt een eigen ingang. Het dorp houdt zo een gemeenschappelijke ruimte, een minidorpshuis. Wij stellen de ruimte beschikbaar. De mensen moeten zelf zorgen voor de inkoop van drankjes en dergelijke.´
Verhuizen was voor hen geen optie. ´Dan verkoop je oudijzer en moet je elders goud weer kopen. Dat gaan we niet doen. Het bevalt ons hier prima.´
Straks heeft Koos alle tijd om de mankementjes aan zijn oude Landrover, een Discovery uit 2000, te verhelpen. En hij overweegt exclusieve meubeltjes van metaal te gaan maken en te verkopen. ´Een van de kinderen had laatst voor een hoop geld een tv-meubel gekocht. Dat had ik voor nog niet de helft van het bedrag kunnen maken.´
Koos werkt in de metaal, bij Metaalbewerking Noord in Roden. Abby is werkzaam bij De Twaalf Hoven in Winsum.
Officieel sluit Billeke de Beer op 1 juli. Waarschijnlijk stoppen Koos en Abby eerder.
´We zijn nu alleen nog woensdag open voor de biljartclub en tweewekelijks op donderdag voor de klaverjassers. Die competities eindigen in april. Op 25 mei is bij ons nog de finale van het Top-8 Masterstoernooi. We denken dat we na afloop van het biljarttoernooi de cafédeur voorgoed op slot draaien. Dan is het avontuur voorbij.´
Eerder verscheen op mijnhogeland.nl:
Koos & Abby willen Billeke de Beer laten bloeien als in zijn gouden jaren
mijnhogeland.nl/2019/03/17/9454/