´Welkom in mijn wildernis, kijk om je heen en geniet!´
De verrassende en originele begroeting past Jeroen Dreves, bewoner van een van de woonarken op Schifpot, de buurtschap tussen Garnwerd en Feerwerd.
De plek waar Jeroen (51) in zijn element is. ´Al googelend kwam ik de ark tegen op Funda nadat mijn vrouw en ik eind 2011 uit elkaar gingen. De eerste keer dat ik hier de steiger opliep, voelde ik me helemaal zen. Ik dacht: dit is mijn plekje wel.´
´Heerlijk in de middle of nowhere en toch sta je binnen een kwartier in het centrum van de stad, Winsum of Zuidhorn. Zomers gaat de schuifpui open en neem ik een duik in het Aduarderdiep.´
De woonark heeft hij eigenhandig uitgebreid. ´Tijdens een verveelmoment heb ik een baksteen gepakt en door het oude raam gegooid. Zo dwong ik mezelf om de boel aan te pakken en er iets moois van te maken. Via Marktplaats had ik een schuifpui op de kop getikt. De ark heb ik 1,5 meter uitgebreid. En zo woon je een beetje alternatief, maar met alles erop en eraan.´
Jeroen heeft jaren voor de klas gestaan als leerkracht, zowel op de basisschool als het vmbo. Het beviel hem steeds minder.
´Alles gebeurt tegenwoordig digitaal, er is geen ruk meer aan om les te geven. ´s Morgens om half negen halen de leerlingen de iPad tevoorschijn en ´s middags half drie gaat-ie de kast in. De interactie met kinderen vind ik juist leuk. De kans wordt steeds kleiner dat ik weer voor de klas kom te staan. De organisatie wordt steeds knellender, je mag steeds minder.´
Dus verdient hij zijn brood met het enquêteren van reizigers op stations – in opdracht van NS en ProRail – en met de verkoop van pannenkoeken vanuit zijn foodtruck. Beide doet-ie met alle liefde en zichtbaar plezier.
Een omgebouwde Volkswagen T3 dient als foodtruck. ´Hij komt uit 1985 en rijdt als een klokkie. Dit is mijn derde foodtruck, de oude gaf vorig jaar de geest in Polen, toen ik hulpgoederen bracht naar Oekraïne. Dat heb ik vijf keer gedaan. Vorig jaar heb ik ook pannenkoeken verkocht waarvan de opbrengst bestemd is voor Oekraïne.´
´Kijk, ik vind geld niet belangrijk. Genieten van het leven, daar gaat het om. Ik woon hier goedkoop en als ik met mijn enquêtewerk en pannenkoekenverkoop een keer op vakantie kan, ben ik tevreden. Ik vind het veel belangrijker dat mensen plezier hebben.´
´Op het Bevrijdingsfestival in Stad kreeg ik ook weer te horen dat ik te goedkoop ben. Maar ik heb liever dat een gezin met drie kinderen voor een tientje bij mij kan eten dan dat ik de hoofdprijs vraag voor een pannenkoek.´
Hij verkoopt op festivals in binnen- en buitenland. Maar ook bij de jaarlijkse hardloopwedstrijd in Feerwerd (De Dikke Tien Runn) is hij present. Een beetje mond-tot-mondreclame voor zijn foodtruck is immers mooi meegenomen.
´Binnenkort sta ik op een VW-treffen in Dordrecht. Voor terminaal zieke kinderen is er een rondrit. Zij krijgen na afloop allemaal een gratis pannenkoek. Dáár beleef ik plezier aan!´
Zingend en met grappen en grollen probeert de in Dokkum geboren en getogen pannenkoekenbakker publiek te trekken.
´Ik combineer het bakken altijd met wat straattheater. De tijd doden door op mijn smartphone te loeren tot er een keer een klant verschijnt, is niet mijn stijl. Je moet ervoor zorgen dat je aandacht krijgt.´
