Wat kan een mens genieten van een hobby! Kijk naar Herman Rinket. Het plezier spat ervan af. Bij vrijwel elke hardloopwedstrijd in deze regio verschijnt de vriendelijke Lopster, met zijn Canon in aanslag.
De lopers kunnen zijn foto´s downloaden. Gratis en voor niets. Zij kennen hem (´Moi Herman!´ en ´Moiii-je´) en andersom (´Daar heb je onze rennende kippenboer´ en ´Hou vol Gerben!´).
Op de eerste dag van oktober is Herman present in Uithuizermeeden, tijdens de Eemsmondloop, georganiseerd door de Eemsmondrunners.
´Angst, spanning en sensatie. Voor hen hoor, niet voor mij´, zegt hij vlak voor het startsein. Kort daarvoor heeft hij groepsfoto´s gemaakt van de deelnemende Eemsmondrunners en Artemissers (Winsum).
Nadat de meute vertrokken is, zoekt Herman een rustig plekje langs de spoorlijn, een halve kilometer verderop. ´Ik houd er niet van om bij groepjes toeschouwers te staan. Hier kun je de lopers mooi zien aankomen. Ik probeer elk jaar een ander standpunt te kiezen.´
´De vorige keer liep hier iemand met een heel grote hond langs het spoor terwijl de lopers langskwamen. Nog nooit heb ik iemand zo zien zweten om een hond in bedwang te houden.´
Tja, was is er leuk aan om foto´s te maken en die vervolgens gratis ter beschikking te stellen?
´Het is een kwestie van lol die de mensen eraan beleven. Het sociale aspect is voor ons erg belangrijk. Jeannet (Bakema, zijn hardlopende vrouw) en ik worden bij veel dingen betrokken. We gaan bijvoorbeeld elk jaar met Artemis mee naar Schiermonnikoog. De saamhorigheid is groot. Een hardloopevenement is goed voor een dorp. Als zo´n wedstrijd eenmaal verdwijnt, dan is het voorgoed.´
De foto´s zet de 66-jarige Lopster ICT-ondernemer in de loop van het weekend online. ´Sommige foto´s worden 10.000 keer bekeken. Leuk natuurlijk. Of 500 keer, van een wedstrijd waar misschien nog geen veertig mensen aan meededen. Mijn top is boven de 40.000. Dat was tijdens een gewone loop, waar mensen aan meededen die de aandacht trokken. Mijn foto´s worden veel gedownload, vooral door de deelnemers die na de helft komen.´
Na de helft? ´De lopers die geen enkele kans hebben om te winnen en écht alleen voor het plezier meedoen. Die laten ´s maandags trots op het werk hun foto zien. Kijk eens wat ik afgelopen weekend heb gedaan!´
Alle lopers zijn inmiddels gepasseerd, de fotograaf wandelt terug om voor het station de 10 kilometer-lopers voor de tweede keer op te wachten.
Geen loper ontsnapt aan zijn lens, dat is het streven. ´De foto´s moeten complimenteus zijn. Ik selecteer voordat ze online komen. Als iemand onvoordelig op een foto staat, publiceer ik die niet.´
´Ik weet waar ik op moet letten, van die kleinigheidjes. Van lopers die veel met de ogen knipperen, moet ik extra foto´s maken. Een van de mannen draagt altijd een pet. Hem probeer ik te pakken op het moment dat hij iets omhoog kijkt.´
En Jeannet? ´Zij ziet zichzelf het liefst zwevend op de foto, de voeten los van de grond. Dus dan probeer ik dat.´
´Ergens in de jaren negentig ben ik hiermee begonnen. Beroepsfotografen sloegen een slaatje uit hardloopwedstrijden. Ze vroegen 15 tot 20 gulden voor een foto.´
Peter Modderman, de helaas overleden organisator van het loopcircuit, vond dat commerciële gedoe niets. Hij regelde een groepje fotografen die hun foto´s gratis ter beschikking stelden. Ik ben de laatste der Mohikanen.´
´Jeannet is begonnen met hardlopen toen ik al fotografeerde. We zijn belachelijk lang samen. Op de boot naar Schotland hebben we elkaar leren kennen, dat was in 1985. We waren op weg naar een gemeenschappelijke hobby: rugby.´
´Hardlopen heb ik alleen gedaan als onderdeel van die sport. Tot ongeveer mijn 55ste heb ik actief gerugbyd. In het begin heel fanatiek en op den duur afgezakt naar de veteranen. Morgen ga ik weer naar Rugbyclub Groningen om foto´s te maken van een of meerdere wedstrijden. Daarvoor vragen ze mij. Ik doe buiten mijn bedrijf om niets in opdracht, alleen op verzoek. Er moeten altijd kennissen bij betrokken zijn of mensen die ik aardig vind. Zo ben ik ook huisfotograaf bij Groningen Atletiek.´
´Het fotograferen verveelt nooit, ik haal er veel voldoening uit. En ze vragen mij nog steeds. Voor elke hardloopwedstrijden krijg ik wel vier, vijf telefoontjes. Herman, ga je daar en daar naartoe? Herman, kom je zaterdag ook?´
Eén loper botste een keer bij het afsnijden van de route pardoes tegen hem aan. Dringend advies van Herman: niet doen! ´Het liep gelukkig goed af. De volgende keer gaat zo iemand om me heen. Mensen lopen niet graag tegen een rugby´er op. Fietsers in de stad hebben dat trouwens ook: die komen erachter dat sommigen mensen erg stevig op hun benen staan.´
De zon is verdwenen achter donkere wolken. De eerste druppels vallen. Herman wandelt rustig terug naar de finish om de prijsuitreiking vast te leggen.
´De finish zelf is meestal niet interessant. Er zijn uitzonderingen, zoals bij de Halve Marathon Haren. Daar zitten in het laatste deel verhogingen waardoor de laatste deelnemers vaak uitgeteld maar voldaan over de finish komen.´
