Moi! Archieven - Pagina 96 van 103 -

Henk voelt zich op zijn trike zo vrij als een vogel

Henk met zijn trike en tentje op het ijsbaanterrein in Adorp.

Henk Broekema is met zijn trike een vertrouwde gast in Adorp, tijdens het kermisweekend. Zaterdagmorgen zit hij aan zijn ontbijt nadat hij zijn overburen heeft voorzien van vers gezette koffie.

´Het is één grote familie, alleen wordt die steeds kleiner door ziekte en ouderdom´, zegt de 73-jarige Pekelder. ´Vroeger stond het hier vol met trikers.´

Vrijdag is hij net als de andere negen trikers gearriveerd. Een feestavond in de tent volgde en vanmiddag staat een toertocht over 80 kilometer op het programma. In de loop van de ochtend zullen nog tal van trikers arriveren, voorspelt hij. Vanavond is het weer tijd voor feest en zondag volgt het afscheid.

Ton op de teller, reden voor Henk om een groot tuinfeest te geven

Lees verder “Henk voelt zich op zijn trike zo vrij als een vogel”

Op naar de Sint-Pietersberg, op naar een nieuw leven

GARNWERD Mark de Vries oogt vrolijk en ontspannen in Garnwerd, waar hij even een terrasje heeft opgezocht. Dat wil hij zo houden dankzij een nieuwe start in zijn leven. Problemen heeft-ie genoeg gehad.

´Mijn vader heeft mij naar Pieterburen gebracht. Ik loop het Pieterpad en neem daarvoor alle tijd. Mijn tentje zet ik neer op plekken die mij bevallen. Zie wel of ik weggestuurd word. Af en toe vraag ik bij willekeurige mensen om water.´

De 29-jarige Mark, afkomstig uit een dorpje in de buurt van Joure, nam een rigoureus besluit. ´Ik was tien jaar lasser bij een metaalbedrijf. Elke dag in het donker, in de hitte werken, zonder vooruitzicht op verbetering. Mijn leven bestond uit niets anders. Daar weggaan was de enige uitweg uit de misère.´

´Tijdens het wandelen hoop ik inspiratie op te doen voor een nieuwe start in mijn leven. Mijn bedoeling is om na het Pieterpad direct door te gaan, naar Rome of Santiago de Compostella. Lopend of liftend, ik zie wel.´

De terrasbezoekers kijken verwonderd op

Lees verder “Op naar de Sint-Pietersberg, op naar een nieuw leven”

Bliksemschichten zonder donder

DEN ANDEL Vier mannen brengen met een emmer tot 200 graden verhitte thermoverf aan op de Andelsterweg, tussen Rasquert en Den Andel.

´De verf is 3 millimeter dik en is binnen 2 à 3 minuten afgekoeld. Dan kan het verkeer er al overheen. We brengen bliksemschichten aan, een voorwaarschuwing voor de drempel´, legt Jakob de Jonge van Viamark uit. Het bedrijf uit Emmen werkt voor Reflectielijnen Van Velsen.

Lees verder “Bliksemschichten zonder donder”

Een middagje zweten op ‘de mooiste trekker ooit’

Jan-Dirk bij zijn trekker met stropers. Op de achtergrond laadt Robert Venema de stropakken op een wagen.

In de 1455XL – ´in mijn ogen de mooiste trekker ooit´ – perst Jan-Dirk Veltman (57) uit Warffum strobalen bij Tinallinge. Koel is het niet in de cabine bij deze zomerse temperaturen.

´Een airco ontbreekt, gelukkig kunnen de raampjes open´, zegt Jan-Dirk, nadat hij de gehoorbeschermers heeft afgedaan. ´De trekker is gebouwd in 1982. Hij is simpel, degelijk en ijzersterk, met 145 pk´s. De 1455XL wordt ook veel gebruikt bij trekkertrek. Het is mooi om ermee te werken.´

Het stro is erg droog en sprok

Lees verder “Een middagje zweten op ‘de mooiste trekker ooit’”

Bijzonder, een Vietnamese toerfietser op het Hogeland

UITHUIZEN Wu Dynh (35) fietst de Noordzeeroute en heeft Uithuizen bereikt. Een zeldzaamheid, een Vietnamese toerfietser op het Hogeland.

Met zijn fiets is hij een uitzondering in zijn land. ‘In de tijd dat mijn vader en moeder jong waren, fietsten veel mensen. Inmiddels heeft bijna iedereen een motor, scooter of auto. Op mijn toertochten ben ik nog nooit een Aziatische fietser tegengekomen.’

Lees verder “Bijzonder, een Vietnamese toerfietser op het Hogeland”

Lezen, puzzelen en een praatje maken met wandelaars

Jantje puzzelt, op de achtergrond kater Loekie. Ze heeft ook nog drie kippen en drie parkieten.

DEN ANDEL Lezen en puzzelen zijn haar grote hobby´s. Zaterdagmiddag zit Jantje Sikkema (74) heerlijk relaxed met een puzzelboekje in haar hand voor haar huis aan De Streekweg in Den Andel.

´Dit is met deze warmte een heerlijke plek om te zitten, lekker in de schaduw van de bomen en een beetje in de wind. Je hebt hier veel bekijks, er komen veel fietsers en wandelaars langs, vaak mensen die de Pronkjewailtocht doen. Soms komt het tot een praatje´, aldus Jantje, die er al 48 jaar woont.

Ik begin de dag meestal met de twee sudoku´s in de krant

Lees verder “Lezen, puzzelen en een praatje maken met wandelaars”

Het wekelijkse tochtje van zeilfietser Harmen naar Fluitekruid

Harmen haalt maximaal 65 kilometer per uur op zijn zeilfiets, zonder te trappen. Maar dan moet alles meezitten. Doorgaans fietst hij in een kalm tempo.

Zeilfietsen, je ziet ze niet veel. Harmen van Calcar (50) uit Kloosterburen heeft er eentje. Hij is er vrijdagmorgen mee op weg naar natuurvoedingswinkel Fluitekruid in Winsum.

Vaste prik tijdens het wekelijkse ritje is een rustpauze op het laatste bankje voor de Schouwerzijlsterweg. Even een rokertje doen op deze mooie plek. Wat filosoferen over het leven.

Harmen is aanhanger van de energetica. Het leven is in zijn ogen een kosmisch experiment. Vraagt zich af of de natuur waar we nu even van genieten er daadwerkelijk is. Of wijzelf überhaupt wel bestaan.

Van scholen moet hij helemaal niks hebben. ´Daar leren ze je alleen onzin, wat door de leraren verkondigd wordt als waarheid. En wat de meesten voor zoete koek slikken. Ik werd dan ook al snel van de lagere school naar de lomschool gestuurd, ze konden niks met me.´

Had je die mevrouw van dat bureau eens moeten horen toen ik haar aan de lijn had!

Lees verder “Het wekelijkse tochtje van zeilfietser Harmen naar Fluitekruid”

Boeren in spe zijn er vroeg bij in Sauwerd

En of de jongens goed samenwerken! Links Jochem, rechts Thys.

De broers Thys (9) en Jochem (7) Poelma zijn vrijdagochtend iets na zevenen al hard aan het werk in Sauwerd. Met een emmer halen ze water uit de sloot voor hun moestuintjes.

Het is een aandoenlijk gezicht, de twee bezige bijen langs de Provincialeweg. De oudste: ´Papa en mama vroegen ons om water uit de sloot te halen, want kraanwater mag je niet meer gebruiken voor de tuin. Dit water kan net zo goed, is misschien zelfs beter.´

Thys belandt tot kniehoogte in de sloot: Twee kletspoten, niks aan te doen

Lees verder “Boeren in spe zijn er vroeg bij in Sauwerd”

Sjoerd met maatje Nicky achterop naar de markt in Leens

Sjoerd met Nicky bij de kaasboer. Maaike Koree helpt hem.

Sjoerd van Wijk (78) uit Ezinge is woensdagmorgen op weg naar Leens, naar de weekmarkt. Doet-ie bijna elke week. Het is een mooi gezicht hem te zien fietsen met achterop jack russell Nicky.

´Zij is mijn maatje, zou niet weten wat ik zonder haar moest. Ze is met haar 11 jaar al aardig op leeftijd. Soms zeg ik: eigenlijk zou het beste zijn als we tegelijk gaan, dan hoeven we elkaar in elk geval niet te missen.´

´Ik ben al veertig jaar alleen en dan is een hondje een kostbaar bezit. Nicky is ontzettend lief naar mensen toe, maar van de meeste honden moet ze niets hebben.´

Soms heeft-ie twee jack russells in huis. De buren, die hij al veertig jaar als zijn beste vrienden beschouwt, hebben er ook eentje. Sjoerd past op hem als ze even weg zijn. ´Anders blaft hij de hele tijd. Zodra die bij mij is, gaat hij in mijn stoel zitten en hoor je hem niet meer. Ja, dan ben ik wel even mijn plekje kwijt.´

Nicky zit los in de houten mand achter op de fiets. Dat is niet voor niets. ´In het begin zat ze vast aan een riem. Ze is er toen een keer uitgesprongen en bleef hangen aan de riem. Ik kon haar net op tijd vastpakken. Sindsdien zit ze los. Het bijzondere is dat ze het daarna nooit meer geprobeerd heeft.´

De Ezinger heeft drie vaste adresjes op de markt. ´Ik ga naar de poelier voor kip, naar de kaasboer voor kaas en koop altijd twee zoute haringen bij de visboer.´

Mijn dochter Rina zei tegen Sjoerd: moet je eens zien, daar hangt opa

Lees verder “Sjoerd met maatje Nicky achterop naar de markt in Leens”

Confetti en knuffelen in de vroege ochtend

Sanne, Marco, Jeanine, Frank, Lois, Nick en Bouke.

GARNWERD Wat is er woensdagmorgen om half acht aan de hand in Garnwerd? Jongeren staan bij de brug, de straat is bezaaid met confetti. ´Normaal komen we tegen deze tijd thuis.´

De groep heeft zojuist Peter Vergeer uitgezwaaid. Hij vertrekt naar Nieuw-Zeeland voor een drie maanden durende stage bij een veehouder.

Er is even flink geknuffeld en toen is Peter verder gereden

Sanne: ´Gisteravond hebben we een spandoek gemaakt met de tekst ´Peter gaat wéér grenzen over´ en vanmorgen hebben we ons hier om kwart over zeven verzameld. We gaan hem toch erg missen.´ Die andere grenzen gaat-ie over op feestjes, verklaart Frank lachend.

Toen Peter arriveerde lieten zijn dorpsgenoten een partij confettikanonnen afgaan. De veehouder in opleiding reageerde verrast. Sanne: ´Er is even flink geknuffeld en toen is Peter verder gereden.´

De confetti blijft achter op straat. Marco stapt in zijn autootje om later terug te keren met twee bezems. Samen ruimen ze de boel op en daarna gaat iedereen naar huis. ´Eerst nog een paar uurtjes slapen.´