Een en al rust en stilte heerst er rond de middeleeuwse kerk in Den Andel. In die prachtige entourage wordt gewerkt, door een schilder met de rijmende naam Ties de Vries.
Het houtwerk van de kerk en vrijstaande toren krijgt een nieuw jasje, zowel buiten als binnen. Buitenom een combinatie van donkergroen en monumentengeel. Zoals het was voordat de tand des tijds er vat op kreeg.
´De kleurencombinatie past mooi in het geheel, met de oude stenen en muurankers´, zegt de schilder uit Wehe-den Hoorn. Zo´n 250 uur werk zit er naar verwachting in. En daar is geen minuut bij dat Ties de kwast met tegenzin hanteert.
Wat krijgen we nou?! Gaat Jon Gardella tegenwoordig door het leven als groenkunstenaar?
Op een zaterdagmiddag snoeit Jon (73) de buxussen voor de voormalige basisschool waarin hij sinds 1986 zijn atelier heeft en sinds 1989 woont. De Garnwerder geniet nationaal en internationaal bekendheid door zijn monumentale bronzen beelden.
Meer dan genoeg aanspraak heeft Harm Heethuis als hij aan het vissen is. Dat is niet zo vreemd als je in het bezit bent van een Volkswagen T2B uit 1977.
Harm is er zuinig op, maar tijdens oldtimerritten mag iedereen die dat graag wil even plaatsnemen in zijn busje. ´Er komen geen hekken omheen met een bordje Niet aankomen.´
Diva op de met kroos bedekte Eenrumermaar. Harm, Bix en Denny staan. Thea en Anneke schuilen onder de overkapping voor de regen.
De vlet Diva gaat zaterdag de winterstalling in. Traditioneel halen de eigenaren, een vriendenclubje, tijdens de laatste tocht van het seizoen zwerfafval uit het water.
Vlak voor vertrek bepalen Denny en Thea Pelupessy, Harm en Anneke Post, en Bix Jacobse woensdagochtend waar ze de lunch zullen nuttigen. Ze zijn er snel uit omdat slechts een beperkt aantal horecazaken open is en varen via Schouwerzijl vanwege een stremming niet kan. Het wordt Abrahams Mosterdmakerij & Restaurant in Eenrum. Daarmee ligt de route vast: Winsum-Eenrum vice versa.
Louwrens Haaima verkocht vorig jaar zijn vrijstaande woning in Zandeweer om kleiner te gaan wonen. Niet in een huis, maar op zijn boot Breehorn. En waarschijnlijk vanaf komend voorjaar in een camper. Leve de vrijheid!
In jachthaven Hunzegat in Zoutkamp brengt Louwrens de meeste tijd van het jaar door. Een mooie uitvalsbasis, vlak bij het Lauwersmeer en het Reitdiep. Een kamer in villa Zuiderhorn in Warffum houdt hij aan als vast (post)adres.
Mensen in het Reitdiepdal met verrekijkers, dat moeten vogelaars zijn. Of er een bijzondere vogel gespot is? Ja, jonge zwanen, is het verrassende antwoord.
Het gezelschap natuurliefhebbers bij Hekkum staat op het punt het land in te trekken om zwanen te ringen.
Ben the Banjoman heeft een korte pauze ingelast, na anderhalf uur rondhobbelen door het centrum van Winsum met countrymuziek en Nederlandstalige meezingers.
Tegen 1 uur bezet hij de meterkast op de hoek van de Onderdendamsterweg/Schoolstraat, zijn werkattributen – een paard en banjo – naast zich. In de hand een fles appel-vlierbessensap. ´Heerlijk, de kaasboer gaf me deze delicatesse toen ik voor zijn Kaas-Notenhuysch speelde.´
Huib uit Epe gaat schuil achter Ben the Banjoman, zijn zelfbedachte creatie waarmee hij in het hele land optreedt en zijn brood verdient. Al sinds zijn middelbareschooltijd en dat is voor de veertiger een flink aantal jaren geleden.
´Het blijft leuk om mensen in een leuke stemming te brengen. Daar krijg je zelf een positief gevoel van. De reacties zijn vrijwel altijd positief. Grapjes worden ook uitgehaald. Dan schuiven bezoekers het paard een suikerklontje tussen de tanden bijvoorbeeld. Kinderen geven hem geregeld een aai over de neus, maar vaak kijken ze eerst even de kat uit de boom.´
Ben the Banjoman hobbelde er wel rond. The show must go on hè!
Covers zingt de Veluwenaar, zichzelf begeleidend op de banjo. Na de optredendip vorig jaar – corona immers – is hij weer steeds vaker te vinden in winkelcentra en op braderieën en markten.
´Soms is het best vermoeiend als je grote speeloppervlakte moet bestrijken en vele kilometers aflegt. Dat voel je echt wel aan het eind van de middag.´
Winsum is voor hem geen onbekend terrein, Promotie Winsum nodigde hem al vaker uit. ´De grootste ronde door het dorp heb ik al gehad, straks speel ik nog op het bedrijventerrein. Rond een uur of drie zit mijn optreden erop.´
Het weer is perfect voor hem, droog en niet te warm. ´Ik was twee jaar geleden op een braderie waar vanwege de hitte – het was bijna 40 graden – nauwelijks meer bezoekers rondliepen. Maar Ben the Banjoman hobbelde er wel rond. The show must go on hè!´
Tijdens het vertellen is hij erg enthousiast. Het is bijna niet voor te stellen dat dezelfde Remon Franssen (60) stilletjes uren zoet is met de bouw van kerken. Modelbouw welteverstaan.
´Ik ben niet de rustigste man ter wereld. Zeker als ik passie voor iets heb, kan ik wel eens druk overkomen. Dan moet de emotie eruit! Mensen denken dat ik thuis de hele dag als een gek door het huis ren. Dat is niet zo. Wel ren ik drie keer per week een rondje om het dorp.´
´Het is uit nood geboren´, zegt Jos Wismans (67). Samen met zijn kleinzoon Jitse Tunnissen (17) loopt Jos het Pieterpad met een flinke wandelkar. Met daarin onder meer een zijn kampeeruitrusting, kleding en levensmiddelen.
´In 2015 ben ik van de ladder gevallen. Ik was bezig met de belettering op de gevel van het kinderdagverblijf waar ik als conciërge werkte. Daarna heb ik nooit meer kunnen werken.´
