Klokkenluiders blazen nieuw leven in een zaterdagse traditie

Een zwoegende Eric.

Dankzij de Klokkenluiders van Den Andel luidt de klok in het dorp elke zaterdagmiddag om vijf uur. Daarmee heeft het clubje enthousiaste vrijwilligers een oude traditie nieuw leven ingeblazen.

Marc de Groot, een van de zeven klokkenluiders: ´We luidden al de klok bij begrafenissen, met oud en nieuw en tijdens de kerkdienst die hier enkele keren per jaar gehouden wordt. Dat vonden we eigenlijk te weinig, we willen graag vaker en consistenter luiden.´

Lees verder “Klokkenluiders blazen nieuw leven in een zaterdagse traditie”

Fred & Sandra leven elk jaar toe naar Op Roakeldais

Ze zijn net terug van vijf weken buitenland met de camper en het volgende hoogtepunt van het jaar dient zich al aan voor Fred en Sandra Herkströter: Op Roakeldais. En dan te bedenken dat ze niet eens heel lang bij het dans- en muziekfestival in Warffum betrokken zijn.

Sandra bezocht het evenement tien jaar geleden voor het eerst, als wethouder (voor de SP) van de gemeente Eemsmond. ´We woonden in Warffum en daarvoor ook in Noord-Groningen, toch waren we nog nooit op het festival geweest. Het trok ons niet. Inmiddels zijn we liefhebbers.´

Lees verder “Fred & Sandra leven elk jaar toe naar Op Roakeldais”

De ijsbus van Peter & Sharona is genoemd naar kleine baas Daan

Peter Nieuman heeft er sinds kort een bezigheid bij: ijs verkopen. ´Het is als een geintje begonnen, maar het wordt nu wel erg serieus´, zegt de vrachtwagenchauffeur lachend.

Binnenkort verhuist hij uit Winsum, het dorp waar hij sinds zijn geboorte woont. De liefde brengt hem naar Leeuwarden. ´Ik heb 2,5 jaar geleden Sharona (Dalstra) leren kennen en het is dik aan. Zij woont op een woonwagenkamp.´

Lees verder “De ijsbus van Peter & Sharona is genoemd naar kleine baas Daan”

Een enthousiaste moestuinder met de bijnaam Koffiedi(c)k

´Koffiedi(c)k´ noemen collega-tuinders hem wel gekscherend. Elke week haalt Dick Sennema een emmer met koffiedik op van het gemeentehuis in Winsum voor zijn volkstuintje aan de Onderdendamsterweg.

´Twee vliegen in één klap. Koffieprut werkt goed tegen slakken en is een uitstekende meststof. De plantjes gedijen er goed op´, legt de gepensioneerd provincieambtenaar (78) uit.

Lees verder “Een enthousiaste moestuinder met de bijnaam Koffiedi(c)k”

Gijs aan de wandel met een beer van een hond

Gijs en Beer wandelen even buiten Warffum.

Hartstikke sociaal en rustig. Zo typeert Gijs Carli (77) uit Warffum zijn hond Beer (9). Een passende naam, want de 90 kilogram zware newfoundlander heeft veel weg van een kleine beer.

´Beer is onze zevende newfoundlander, een herplaatser. De eerste acht maanden waren voor hem een rottijd. Hij is teruggegaan naar de fokker en via hem bij ons gekomen. Het klikte direct. Bij de fokker dook hij direct enthousiast bij ons in de auto. We hebben hem nu acht jaar.´

´Eerst hadden we altijd pups. Als je op onze leeftijd bent, begin je daar niet meer aan. Je begint als zeventiger ook niet meer aan kinderen.´

Lees verder “Gijs aan de wandel met een beer van een hond”

Johan kreeg twee keer een hartstilstand: Elke dag is weer een feestje, maar het is niet elke dag feest

Johan trakteert Bietsj op een lekkernij.

Tweemaal kreeg Johan Staal (67), in een tijdsbestek van 19 maanden, een hartstilstand. ´Beide keren heb ik geluk gehad, het had de laatste dag van mijn leven kunnen zijn. Mijn uitgangspunt is daarom nu: elke dag is weer een feestje, maar het is niet elke dag feest.´

De pensionado/sportverslaggever uit Ezinge voelt zich kiplekker en sport veel. Deze maandagmiddag loopt hij met zijn Mechelse herder Bietsj zijn dagelijkse rondje Feerwerd. Aan niks is te zien dat zijn leven op 19 maart voor de tweede keer aan een zijden draadje hing.

Lees verder “Johan kreeg twee keer een hartstilstand: Elke dag is weer een feestje, maar het is niet elke dag feest”

Anny schildert graag mooie straatjes en kerken in deze regio

Je loopt best kans haar tegen te komen in deze contreien, zittend op een wit krukje en rustig schilderend. Anny Ligthart (68) uit Oosterwolde mag graag karakteristieke straatjes en kerken in Noord-Groningen vastleggen.

´Nederland is al genoeg verpest door de commercie, hier is nog karakteristieke bebouwing te vinden, net als in Noord-Friesland trouwens.´

Lees verder “Anny schildert graag mooie straatjes en kerken in deze regio”

Een vakantiedag niet getekend is voor Sybo (bijna) een dag niet geleefd

Sybo werkt met gewassen inkt, Oost-Indische inkt vermengd met water. ´De kleuren sepia en zwart vormen een mooie combinatie.´

Op het trapje naar een steiger bij Schaphalsterzijl zit een man geconcentreerd te tekenen. ´Ik ben docent tekenen op een middelbare school, maar dit is eigenlijk wat ik het liefste doe, naast zingen.´

Sybo Adema (61) heeft op deze zomerdag in 2023 zijn oog laten vallen op een bosje ten zuiden van het Winsumerdiep.

Lees verder “Een vakantiedag niet getekend is voor Sybo (bijna) een dag niet geleefd”

Voor Angelika kwam een droom uit met Tuin Engelwortel

Een droom kwam bijna 6 jaar geleden uit voor Angelika Lukas: een eigen tuin. In Gouda moest ze het doen met een groot dakterras, nu heeft ze aan de Dijksterweg 42 in Kleine Huisjes een sfeervolle tuin van 800 vierkante meter vol vaste en wilde planten: Tuin Engelwortel.

Een bijzondere naam, waarvoor een voor de hand liggende verklaring is. ´Engelwortel is een schermbloemige, mijn lievelingsplant. De Latijnse naam is Angelica (archangelica). Het is een 2- of 3-jarige plant en er staan er veel van in de tuin, helaas dit jaar geen bloeiende. Wel staat er een Portugese variant in bloei.´

Lees verder “Voor Angelika kwam een droom uit met Tuin Engelwortel”

Hendrik (90) pakt elke dag zijn krukken om te wandelen

Hendrik bij het keerpunt van zijn wandeling: het Ernstheemsterpad.

Elke dag wandelt Hendrik Gerbens (90) van buurtschap Lutke Saaxum naar het Ernstheemsterpad (ter hoogte van Eenrum) en terug. Niet achter een rollator, maar met krukken.

Gelukkig heeft de kwieke landbouwer in ruste niets gebroken. ´Als je ouder wordt, wordt je balans slechter. Het is beslist niet vermoeiend om met krukken te lopen. Ik heb ze toch. Jaren geleden hebben ze mij in het ziekenhuis van nieuwe knieën en heupen voorzien.´

Lees verder “Hendrik (90) pakt elke dag zijn krukken om te wandelen”