Het is weer gladiolentijd. Kweker Harrie Baars (64) in Eenrum heeft het er maar druk mee. ´Het is geweldig werk, een beetje door het land heen banjeren, heerlijk!´
Een halve bunder aan de Handerweg staat vol met deze prachtige zomerbloeier. Harrie loopt langs de rijen. ´Gladiolen die gesprongen zijn – waarvan je de kleur kunt zien – pluk ik, elke morgen en avond. We kweken twaalf, dertien kleuren. Dat varieert van wit tot paars. In deze rij staan groene gladiolen. Altijd lastig te zien of die gesprongen zijn.´
´De gladiolen staan volgend jaar aan de andere kant van ons huis. Slechts één keer per zes, zeven jaar mogen ze op dezelfde plek gekweekt worden.´
In de schuur stelt Harrie in de schuur bosjes samen, voor verkoop aan huis en voor de veiling. Ze komen eerst in de koelcel te staan waar het 3 graden boven 0 is. ´We kweken dit jaar 80.000 stuks. Met twintig emmers met elk tien bossen breng ik ze drie, vier keer per week met het busje naar Eelde.´
De gladiool is inmiddels het hoofdproduct van Harrie en Martha (kok bij Stichting De Twaalf Hoven en op het moment van het gesprek aan het werk). ´Vijf jaar geleden zijn we begonnen met gladiolen. Eigenlijk is het toevallig ontstaan. De bloembollen brachten weinig op en we zochten een mooi product om zomers bij de weg te kunnen verkopen naast onze groenten. We kwamen uit bij gladiolen. Dat breidde zich steeds meer uit. We zijn erg enthousiast over de bloem en de mensen in de omgeving ook want de verkoop gaat prima.´
Een piekje is er tijdens de Nijmeegse Vierdaagse die nu twee keer achtereen niet doorging. ´Er zijn altijd mensen die gladiolen kopen voor wandelaars die thuiskomen.´
De gladiool, die goed gedijt op kleigrond, is een zomerbloeier. ´Van eind juli tot oktober kunnen we ze leveren. In het voorjaar hebben we tulpen en ´s winters telen we narcissen in de verwarmde kas. En de groente aan de weg is ook eigen kweek.´
Harrie en Martha zijn van oorsprong bollenkwekers. ´Mijn vader had een bollenkwekerij in Lisse. We moesten daar weg vanwege de aanleg van een dijk. Op mijn tiende zijn we verhuisd naar Eenrum. Op mijn 17de kwam ik in het bedrijf dat Martha en ik later hebben overgenomen.´
Hond Waldo, kruising stabij/labrador, is constant bij Harrie in de buurt. Hij loopt plotseling onrustig rond. Iemand brengt oud papier. De kweker is saxofonist bij muziekvereniging Orpheus, vandaar dat de oudpapiercontainer bij hem op het terrein staat. Ruimte zat immers.