Wat doet een man van 46 met een skelter in de polder?

Dat valt op! Een man met een skelter in de polder ten noorden van Hornhuizen en in de verre omtrek geen kind te bekennen. Nou ja, eigenlijk is de skelter het kind, zo wordt al snel duidelijk.

Boris Cremers woont in Den Haag en studeert aan de Fotoacademie in Amsterdam. Fotografeer je jeugd, luidt de opdracht van een tussenexamen. Daarom is Boris (46) in Hornhuizen, het dorp waar hij de eerste acht jaar van zijn leven woonde.

De zeedijk, daar gebeurde het

´De beste tijd uit mijn jeugd heb ik hier doorgebracht. Vroeger deed ik niets anders dan skelteren en slootje springen. Mijn moeder verbood me verder dan de slaperdijk te gaan, maar daar trok ik me niets van aan. De zeedijk, daar gebeurde het. Daar speelden we met zijn allen.´

Dan een retorische vraag: ´Als je hier als kind opgroeit, hoeveel vrijheid heb je dan?´

Van een neefje in Den Haag leende hij de skelter. Hij overnachtte in zijn camper in Kruisweg. Morgen rijdt hij via Friesland, waar nog een fotoreportage van een glaskunstenaar op stapel staat, terug naar Den Haag.

Maar eerst de opdracht voor de academie. ´Ik maak foto´s van hoe ik hier als kind met de skelter speelde. Dat doe ik op de dijk en in het dorp. Op de dijk ga ik naast de skelter zitten, alsof we samen naar het wad kijken. Ik en ik.´

Ik en ik.

Zijn kinderenjaren hebben een onuitwisbare indruk op hem gemaakt. Die is zo sterk dat een definitieve terugkeer naar het Hogeland een kwestie van tijd lijkt. ´Mijn vrouw wil nu niet weg uit Den Haag. We hebben twee dochters, van 13 en 15, en die hebben daar hun leven. Als de kinderen het huis uit zijn, gaan we hier wonen. Hebben we tenminste afgesproken.´

´Een jaar of acht geleden stond mijn ouderlijk huis in Hornhuizen te koop. We hadden het bijna gekocht. Ik wilde het opknappen en verhuren als vakantiewoning, zodat we er zelf ook gebruik van konden maken. Ik heb er spijt van dat het niet is doorgegaan.´

´Ik kan hier natuurlijk altijd naartoe als ik de Randstad even zat ben, met mijn tot camper omgebouwd Volkswagenbusje. Zes weken geleden waren we hier nog, met onze dochters. De oudste wilde hier wel wonen, de omgeving sprak haar aan. De jongste was niet enthousiast. Fietsen naar school en naar andere activiteiten leek haar helemaal niks.´

Twee jaar geleden besloot Boris het roer om te gooien. Hij was cameraman en koos voor fotografie. ´Ik doe nu voor minder geld wat ik veel leuker vind: foto´s maken, voornamelijk portretfotografie en bedrijfsreportages. Vorige week heb ik zanger Tim Akkerman, ex-Di-rect, gefotografeerd. En binnenkort volgt een fotoshoot van cabaretier Sjaak Bral. Door de Fotoacademie te doen, hoop ik op meer verdieping.´

Boris sluit af met een anekdote over de verhuizing van Hornhuizen naar Rotterdam. Hij wilde er in het begin alleen in overall en op klompen lopen en Gronings spreken. ´Op mijn nieuwe school zei mijn juffrouw de eerste dag: ga jij maar naar huis Boris, trek normale kleren aan en leer gewoon Nederlands.´