Het vaarseizoen zit erop. Ina Kotter spuit haar Brandsma zeilschouw Jakobien schoon naast haar huis in Warfhuizen. ´Toch een baalmoment´, zegt Ina, ´de winter is aanstaande en dat is bepaald niet mijn favoriete seizoen.´
Een dag eerder heeft bijna-buurman Brands de schouw uit het water getakeld. Met regenkleding aan en de hogedrukspuit in de hand is Ina deze donderdagochtend in de weer. Voor het fijnere werk gebruikt ze een schuursponsje met een allesreiniger. In april gaat Jacobien weer te water, eerst wacht de winterstalling in een boerderij even buiten het dorp.
De gepensioneerd lerares is sinds 2001 eigenaar van de eikenhouten platbodem, in de jaren zestig gebouwd op de werf van Brandsma in het Friese Rohel. ´Er varen er niet heel veel meer van en zeker niet in deze omgeving.´
Ina zeilt en vaart ermee. De maren, het Reitdiep en het wad zijn bekend terrein voor haar. Dezelfde passie had ook haar in 2016 overleden man Koos.
´Jakobien heeft duidelijk haar beste tijd gehad. De buitenkant is gecoat met epoxy, je kunt het gerust een doodskleed noemen. Het hout ademt niet meer en verrotting aan de binnenkant is het gevolg. Daardoor was ik dit jaar veel tijd kwijt aan onderhoud. De rotte gaten heb ik opgevuld.´
´In de zomer van 2017 brak zelfs een deel van het achtersteven af, inclusief motor. Ik voer op het Reitdiep, was op weg naar een zomeravondconcert op de camping in Roodehaan. Waarschijnlijk ben ik te dicht langs de kant gevaren en heb ik een steen geraakt. Ik heb nog gedregd, tevergeefs. Weg motor.´
Naast Jakobien heeft Ina nog een waarscheepje, al bijna veertig jaar haar eigendom. ´Dat wacht op een koper, hoewel ik het moeilijk vind er afstand van te doen. Maar Jakobien is comfortabeler en handzamer. En heeft als voordeel dat je ermee het wad op kunt.´
