Het feestje van Richard is voorbij: ´Ik mis mijn klanten nog iedere dag´

Melk, kaas, eieren en nootjes verkoopt Richard nog.

In een jaar kan veel veranderen. Zag Richard van der Maar zich eind 2022 nog tot zijn pensioen als melkboer, in september stopte hij abrupt met zijn rijdende winkel.

´Tot het laatste uur deed ik mijn werk met alle plezier. Ik had de baan van mijn leven. Er restte helaas mij geen andere keus. Ik mis mijn klanten nog iedere dag. Het liefst zou ik vandaag weer achter het stuur stappen. Als het kon…´

Afgelopen voorjaar zag de inwoner van Bedum de bui al hangen. ´Vanaf maart, april gingen de zaken slechter. De kosten liepen sterk op. Die kon ik niet doorberekenen, want dan zou het verschil met de supermarkten te groot worden. Tel daarbij op het krimpende klantenbestand door ziekte en overlijden. Nieuwe klanten kreeg ik nauwelijks.´

Richard bij de lege schappen.

´Je hoopt dat het tij keert. Dat gebeurde niet. In september ging de luchtleiding van mijn wagen kapot. Vanaf de Sint Annerweg reed ik direct terug naar huis. Dat was maar goed ook, want bij de reparatie bleek dat ik er niet veel langer mee had moeten doorrijden.´

´Het was voor mij de druppel. Het mankement was zo gerepareerd, het was niks bijzonders. Maar toen de leiding kapot ging, ging er hier ook wat kapot (wijst naar zijn hoofd). Het was gebeurd.´

´De wagen reed ik de loods in om er vervolgens een trap tegenaan te geven. Het afscheid, na dik 24 jaar melkboer te zijn geweest.´

De wagen, waarmee hij slechts anderhalf jaar reed, staat nog te koop. Klanten en een opkoper hielpen hem van zijn voorraad af.

´De zaterdag na mijn besluit om te stoppen, konden klanten afscheid nemen, een hand geven en een beetje voorraad meenemen. Ik denk zeker dat 70 procent van de klanten geweest is. Dat was mooi en warm. Ze vonden het jammer dat ik stopte, niemand had het zien aankomen. Ik zie elders ook diverse collega´s stoppen. Het is een tendens, het is 2023.´

Binnen anderhalve week had Richard een nieuwe baan te pakken, als broodbakker. ´Wouter Jacobs, eigenaar van bakkerij Hoekstra, zat met de handen in het haar. Of ik hem uit de brand kon helpen. Stilzitten is niks voor mij, dus… Vijf dagen in de week begin ik om half drie ´s nachts. Vroeg opstaan was ik als melkboer gewend, daar heb ik geen moeite mee. In een paar dagen tijd heeft Wouter mij geleerd wat ik moet doen.´

Toch bevalt het werk hem niet. ´Als ik eerder ´s avonds het licht uitdeed, dacht ik: mooi weer veel klanten geholpen vandaag. Dat voldane gevoel wil ik graag terug. Bij broodbakken heb ik dat niet. Het zijn veelal dezelfde handelingen. Contact met mensen ontbreekt.´

Producten die Richard nog heeft voor eigen gebruik.

´Wouter weet dat ik hem slechts tijdelijk help. Ik ben op zoek naar een werk dat meer bij mij past. Ik denk dat het uiteindelijk een winkel wordt.´

Een heel klein beetje melkboer is hij nog. ´Voor de gezelligheid kunnen mensen elke vrijdagmiddag en zaterdag nog bij mij terecht voor kaas, melk (in flessen), eieren en nootjes. Ze kunnen kopen en proeven. Desgewenst bezorg ik bij de mensen thuis. Mijn klanten misten die producten sinds ik gestopt was. De aanloop vind ik leuk, ervan leven kan natuurlijk niet.´

Eerder verscheen op mijnhogeland.nl:
Voor melkboer Richard is elke dag een feestje
mijnhogeland.nl/2022/12/25/80769a/

Richard woont al 13 jaar aan de Verbindingsweg. Vanuit zijn woonkamer kijkt hij uit over de weilanden.