Als 8-jarig jochie reed Richard van der Maar al stukken mee met melkboer Jan Boer in Roodeschool, later ging hij hem ook helpen. Inmiddels bestuurt Richard al 23 jaar zijn eigen rijdende winkel door Bedum en omgeving, zes dagen in de week. ´Het is de mooiste baan die er is, absoluut.´
Bedum, Noord- en Zuidwolde, Onderdendam, Westerdijkshorn, Stedum, Sint Annen en Haren bedient de Bedumer.
Haren! Toch wel een beetje een vreemde eend in de bijt. ´De melkboer die er reed werd ziek. Met een aantal collega´s hebben we zijn route opgepakt, in de verwachting dat hij beter zou worden. Als een route er eenmaal uitligt, is het moeilijk opnieuw te beginnen. De melkboer keerde niet terug en daarom ga ik elke woensdag dwars door de stad naar Haren. Ik kom er ondertussen 20 jaar.´
De klanten noemen Richard melkboer en dat doet-ie ondanks zijn uitgebreide assortiment zelf ook. Opvallend: op zijn nieuwe rijdende supermarkt – een Iveco – prijkt het SRV-logo. ´Die afkorting staat voor Samen Rationeel Verkopen. De organisatie bestaat al 20 jaar niet meer, maar iedereen herkent het logo. Daarom heb ik het erop laten zetten.´
Sinds 1999 is Richard zelf melkboer. ´Die geweldige ervaring die ik in Roodeschool had, is altijd blijven jeuken. Met mensen omgaan, vind ik geweldig. Voor ik melkboer werd, heb ik bij verschillende winkels gewerkt. Het was het allemaal niet. Toen Luit Brantsma in Bedum ermee wilde stoppen, hoefde ik niet lang na te denken. Doen wat ik altijd wilde, dat is goed uitgepakt.´
Want spijt heeft Richard er geen moment van gehad. ´Ik wist waar ik aan begon. Het is ontzettend veel werk, maar je krijgt er zoveel voor terug. Het contact met de klanten, de waardering.´
´Het is elke dag een feestje. Je bent alle dagen bij alle klanten op visite. Bij veel klanten kom ik vaker dan hun kinderen. Boodschappen breng ik waar nodig in huis, sommigen hangen een tasje aan de deurkruk. En soms schrijf ik het briefje zelf bij hen in huis.´
´Meestal ben ik rond 8 uur bij de eerste klant. De wekker gaat even na vijven. Om half zes komt de groente aan en moet ik de wagen verder inpakken. ´s nachts wordt de melk gebracht, die wordt voor mij in de koelcel gezet. ´s Avonds ben ik meestal rond 6 uur thuis, waarna ik nog zo´n anderhalf uur bezig ben met inpakken en bestellingen doen. De administratie gebeurt tussen de bedrijven door. Zondag is mijn enige vrije dag.´
Richard woont op het industrieterrein, aan de Verbindingsweg. In een grote loods bij zijn huis aan de rand van het dorp staat zijn rijdende winkel. ´In 2010 ben ik hier gekomen. Ik woonde aan de Thedemastraat. Door brand ben ik in 2005 alles kwijtgeraakt, ook mijn rijdende winkel. Alleen de kleren die ik droeg had ik nog.´
´Het is waarschijnlijk kortsluiting geweest. Ik werd gelukkig wakker van het vuur en kon op tijd naar buiten. Het gebeurde in de nacht van woensdag op donderdag. Zaterdag was ik weer bij de weg. Direct had ik gezorgd voor een andere wagen en een nieuwe voorraad. Wat moet je anders?´
Sinds februari rijdt Richard rond in een spiksplinternieuwe wagen, of zoals hij zelf zegt: een rijdend reclamebord van 11 meter. ´Mede dankzij de twee coronajaren, zonder de pandemie had hij er waarschijnlijk niet gestaan. Vooral het eerste coronajaar was om gek van te worden. Ik had het hartstikke druk en verkocht gigantisch.´
Leuk vond hij het allerminst. ´Mensen hingen een tas aan deur of ze belden of appten de bestelling door. Het geld maakten ze over. Soms sprak ik uren met niemand. Ik vond er niks aan, voelde me een soort postbode. De contacten vind ik juist het leuke aan mijn werk.´
Richard ziet de toekomst zonnig, hij verwacht tot zijn pensioen zijn betaalde hobby te kunnen uitoefenen. ´De melkboeren hebben het goed, als een oude melkboer stopt is het vaak gebeurd omdat niemand de route wil overnemen. Omdat het erg veel werk is, niet omdat het niet uit zou kunnen omdat mensen naar de supermarkt gaan.´
´Ik heb vooral oudere klanten. Jongeren die echt voor het gemak gaan, komen ook bij mij. En vergeet niet: er komen steeds meer oudere mensen bij. De vergrijzing zet voorlopig door. Puntje is misschien dat de jongere ouderen handiger zijn met de computer en eerder geneigd zijn online bij de supermarkt te bestellen.´
Zelden iemand gesproken die zo enthousiast is over zijn werk. ´Het is zo relaxt, overdag heb ik het echt niet druk hoor. Je helpt mensen en maakt een praatje. ´s Morgens en ´s avonds moet het even wezen, dan is het pezen. Ik val dan ook altijd als een blok in slaap. Slapen is voor mij nooit een probleem.´
Eerder verscheen op mijnhogeland.nl:
In de rijdende winkel van Adolf is Gronings de voertaal
mijnhogeland.nl/2019/12/01/19726/