Gert Stoel (37) en Rianne Zweers (31) willen iets betekenen voor de maatschappij. Drie jaar geleden namen ze daarom appartementenverblijf Op de Roemte in Baflo over van Jenne en Jantje Hummel. Na een stroeve start door ziekte en de coronacrisis zit het stel weer boordevol plannen.
Ze woonden in Groningen en zochten een plek waar mensen met een burn-out kunnen verblijven.
Rianne: ´Ik had in 2018 een burn-out waarvan ik hersteld ben. In de stad woonden we gelukkig in een rustige wijk. Maar voor veel mensen geldt dat niet. Wij willen iedereen die daar behoefte aan heeft een natuurlijke, prikkelarme omgeving bieden. In onze zoektocht naar een geschikte plek kwamen we uit in Baflo.´
Ze lieten er na de overname geen gras over groeien. Direct pakten ze de verblijven aan. ´We hebben aan één stuk door verbouwd. Onze appartementen zijn altijd wel bezet. Vaak zijn het mensen die er langere tijd wonen. In 2020 wilden we twee appartementen als B&B opstarten, maar corona kwam en een paar maanden later werd ik ziek. Sinds begin juli is een van de vijf appartementen weer in gebruik als bed and breakfast.´
Bij Rianne werd in 2020 de chronische ziekte ME vastgesteld. ´Eerst was ik bedlegerig, daarna bankgebonden. Het gaat gelukkig iets beter. Ik kan weer een gesprek voeren, naar de tuin lopen en zelfs voorzichtig meehelpen. Hoe de ziekte zich ontwikkelt, is afwachten. Voor 5 procent van de patiënten kan het beter gaan. Hopelijk behoor ik tot de gelukkigen.´
Voor haar verloofde (sinds 11 november, ze willen trouwen zodra ze hun huis verbouwd en toekomstbestendig gemaakt hebben) heeft de ziekte ook gevolgen. ´Ik was eerste stuurman op zee en ben overgestapt naar de binnenvaart. Dat betekent dat ik beduidend minder lange perioden van huis ben.´
Gert is boerenzoon. Zijn vader (Wolter) en broer (Tjaard) runnen nog altijd de biologische melkveehouderij aan de noordkant van de stad, naast de spoorlijn.
´Mijn moeder komt uit een schippersfamilie. Als klein kind ging ik al met opa en oma mee op hun binnenvaartschip. Als we in de Rotterdamse haven waren, stond ik altijd met mijn neus tegen het raam gedrukt naar zeeschepen te kijken. De liefde voor zeevaart zat er al vroeg in.´
´Eigenlijk ben ik in Baflo toch nog een beetje boer geworden. We hebben een biologische moestuin, tien kippen en twee schapen.´
Marjan Kwakernaak komt de toekomstige ruimte voor de dagbesteding binnen. ´Ik heb net een rondje gelopen met de mensen, zodat ze weten wat ze in de tuin kunnen doen.´
Je had zijn pretoogjes moeten zien!
Marjan kwam bij toeval terecht aan de Eenrumerweg, waar ze sinds begin 2022 een appartement bewoont.
´Ik zocht woonruimte en was herstellende van een burn-out. Ik zag dit toevallig en raakte in gesprek met Gert die mij rondleidde in de tuin. Voorzichtig vroeg ik hem of ik af en toe mocht komen tuinieren. Je had zijn pretoogjes moeten zien. Zeker mocht dat! Het is een heilzame plek, kan ik inmiddels zeggen. Misschien ben ik wel de voorloper geweest voor diegenen die een prikkelarme omgeving zoeken.´
´Het is de bedoeling dat Op de Roemte een inspiratieplek en rustpunt wordt met een kleinschalige dagbesteding. Een naam voor de ontwikkelingsplek hebben we al: In de Toene. Marjan is druk met de voorbereidingen. Zij gaat het runnen, wij faciliteren. Ik speel vanwege mijn ziekte voor spek en bonen mee en Gert heeft zijn werk aan boord én hier thuis´, zegt Rianne.
Mensen die een indicatie hebben voor dagbesteding en ook particulieren zijn binnenkort welkom. Ook is Op de Roemte een zogeheten Thuiskamer, zoals er inmiddels meerdere zijn in de gemeente Het Hogeland.
Marjan: ´Een rustige plek waar je anderen kunt ontmoeten en leuke dingen kunt doen. Elke dinsdag van 10 tot 16 uur zijn mensen welkom voor een praatje, een kop koffie en activiteiten die met het landleven te maken hebben.´
Marjan is ervan overtuigd: ´Op de Roemte wordt een succes.´
Deze dinsdagochtend zijn drie deelnemers aan het tuinieren. Ze hebben er lol in. ´Het is heerlijk om hier te helpen´, zegt een van hen.
Eerder verscheen op mijnhogeland.nl:
Jenne & Jantje, geen moment spijt van Op de Roemte
mijnhogeland.nl/2018/11/04/5378/
