Het zit de wandelaars van Let´s Walk niet mee. De eerste etappe van het Pieterpad (Pieterburen-Winsum) waaide het flink, de tweede dag (Winsum-Stad) regent het bijna onophoudelijk.
´Maakt niet uit, alleen je regenpak wordt nat en de druppels op je bril belemmeren je zicht een beetje´, zegt een opgewekte Anita Noordhoff vrijdag (31 maart) vlak voor Garnwerd. Maar even een stukje mee met de fiets aan de hand, richting Groningen.
Let´s Talk is een stichting van en voor slechthorenden en doven die activiteiten organiseert. Voor de eerste keer staat het Pieterpad op het programma. Tolken, onder wie Anita, vergezellen het gezelschap.´We lopen 26 etappes. Op 24 april komen we aan op de Sint-Pietersberg. Onvoorstelbaar zeg… dat we over 24 dagen nog lopen!´
Zes wandelaars doen de hele tocht, verder wisselen de deelnemers elkaar af. De onderlinge communicatie gaat, mede dankzij de tolken, goed tot uitstekend.
Hennie is slechthorend en laat zich vergezellen door Pelle, haar Drentsche patrijshond. ´We proberen de hele tocht te lopen. Pelle is een hulphond die ik deels zelf heb opgeleid. Hij signaleert, tikt me aan als de bel gaat, de wekker afloopt of als er een app´je binnenkort op mijn smartphone.´
Hennie woont in het Gelderse Laren, maar Groningen is haar niet onbekend. ´Ik heb enkele jaren in Nieuwe Pekela gewoond en zelfs al een keer het Pieterpad gelopen, verspreid over enkele jaren.´
Tolk Annette vertelt dat Let´s Talk goed is voor duizenden contactmomenten. ´Het platform is ontstaan in coronatijd. Voor dove mensen waren die jaren nog eenzamer dan voor horende mensen. Daarom werden dagelijks zoom-bijeenkomsten gehouden. Na de eerste lockdown hebben we met een groot aantal mensen in twee, drie weken tijd een toer gemaakt door Nederland. Toen hebben we elkaar voor het eerst in levende lijve ontmoet.´
Ria Maring uit Winsum, in de zomer van 2022 overleden, speelde daarbij een prominente rol. ´Ria droeg aan het eind van elke online-bijeenkomst een gedicht voor en tijdens de toertocht hebben we ook Winsum aangedaan. Voor alle mensen van Let´s Talk hebben we een gebarennaam. Die voor Ria is het gebaar dat we ook voor gedicht gebruiken.´
Als eerbetoon aan Ria legt een groepje deelnemers ter afsluiting van de vierde etappe een happy stone op haar graf op natuurbegraafplaats Hillig Meer in Eext. ´Tijdens elke etappe laten we trouwens twee happy stones achter op een zichtbare plek.´
Groningers wandelen niet mee tijdens de tweede etappe. Toevallig wordt de bezemwagen deze dag wel bemand door een Groninger. ´De bezemwagen heeft een belangrijke rol. Die vangt ons op waar nodig en vervoert onze bagage.´
Het Rustpunt bij de Margriethoeve achter Wetsinge komt voor een aantal deelnemers als geroepen. Van de toiletvoorziening wordt druk gebruikgemaakt. Maar ook de koffie, koeken en andere lekkernijen in de blokhut van Harmannus Blok en Margreet Rosier vinden gretig aftrek.
De wandelaars vervolgen hun tocht. ´De stemming is opperbest en die blijft zo tot de Sint Pietersberg´, zegt Anita lachend ter afscheid.
