Wielrennen lijkt populairder dan ooit, Reinder Tuitman (74) doet het al zeker veertig jaar.
Zijn enthousiasme is onverminderd groot. Maar hij beseft dat zijn leeftijd hem extra kwetsbaar maakt. ´Hoe ouder, hoe voorzichtiger. Bang om te vallen hè. Hardlopen deed ik graag, dat kan vanwege mijn kunstheup niet meer. Schaatsen durf ik niet meer omdat een valpartij misschien betekent dat ik helemáál niks meer kan.´
Ongelukjes bleven in die vier decennia beperkt tot een paar valpartijen met enkel schaafwonden. En materiaalpech? ´Zelden, ook lekrijden komt nauwelijks voor. De banden zijn tegenwoordig van zo´n goede kwaliteit.´
Tegenwoordig trekt hij er het liefst alleen op uit, of samen met zijn fietsmaatje Marian Bakker-Jansen uit Usquert. Laat die net nu kortgeleden haar arm gebroken hebben bij een valpartij. ´We fietsen geregeld samen op zaterdag. Het leuke van fietsen is: je kunt net zo ver en net zo hard als je zelf wilt. Marian en ik voelen elkaar wat dat betreft goed aan.´
Dit voorjaar schoot het wielrennen er bij in door het fietsonvriendelijke weer in en de verhuizing van Reinder en Antje naar hun appartement in Winsum. Trapte Reinder in coronajaar 2020 nog 12.500 kilometer weg, de teller staat nu op ´slechts´ 5000 kilometer.
´Sinds Goede Vrijdag wonen we in Winsum in dit prachtige appartement. Dat was wel even wennen. Ik ben geboren en getogen in Usquert en Antje op Hefswal. Vanaf 1969 hebben we altijd aan de Streeksterweg in Usquert gewoond. Herma en Jacqueline, onze dochters, zijn er blij mee. Ze wonen nu op loopafstand: 170 en 230 meter van ons vandaan, hebben ze uitgerekend.´
De laatste twaalf jaar rijdt hij op een Wilier. Zijn derde carbonfiets van dit Italiaanse merk kocht hij vorig jaar. ´Ik ben er zeer tevreden over, de geometrie past mij precies.´ Antje: ´Reinder is er erg zuinig op. Na afloop van bijna elke rit volgt een poets- en smeerbeurt.´
Zijn eerste ritje op een racefiets met klikpedalen kan hij zich nog goed herinneren. ´Vol trots ging ik naar mijn moeder om mijn fiets te laten zien. Zij kijken en bam… daar lag ik, met de voeten vast aan de pedalen.´
Reinder draait zijn hand niet om voor meerdere maandelijkse ritten boven de 100 kilometer. Begin juni fietste hij in zijn uppie naar de Pieter Smitbrug bij Blauwestad en keerde via Nieuw Statenzijl terug: goed voor 150 kilometer en een serie mooie foto´s van de brug en verdere omgeving. Want Reinder heeft zijn blik niet op oneindig. ´Die tijd heb ik gehad.´
Bam… daar lag ik, met de voeten vast aan de pedalen
´Ja, ik weet nog goed dat Herma en ik meededen aan Ride for the Roses. Mijn vader zei bij de start dat ze rekening hielden met de langzaamste wielrenners, maar hij heeft niet één keer naar ons omgekeken. We vertrokken en weg waren ze´, vertelt Jacqueline die even bij haar ouders op bezoek is.
Reinder: ´Ja, ik heb de laatste jaren meer oog voor de natuur waar je doorheen fietst. Ik probeer altijd nieuwe weggetjes te vinden. Je moet niet altijd de hoofdroute nemen maar een keer afslaan. Dan laat je je verrassen.´
Massale toertochten als de Elfstedentocht zijn aan hem niet besteed. Veel te druk. Wel nam Reinder deel aan de Amstel Gold Race, de Mergellandroute in Limburg en de Elfmerentocht. Ook fietste hij twee keer de Charly Gaul in Luxemburg, vernoemd naar de enige Luxemburgse Tour de France-winnaar.
Af en toe sluit op Reinder nog aan bij Independent, dat vanuit Onderdendam tochten fietst. ´Sommige jongens zijn vijf, zes jaar jonger. Ze fietsen gemiddeld zo´n 28 kilometer per uur. Dat tempo is mij iets te hoog. Voor corona uitbrak, deed ik nog volop mee.´
´Independent is een fietsgroepje van hoofdzakelijk senioren, van wie sommigen meer dan 25.000 kilometer per jaar wegtrappen. We zijn niet bij een bond als de NTFU aangesloten. We fietsen op woensdagmiddag en organiseren zelf tochten waaronder de jaarlijkse tweedaagse. We begonnen met 25 wielrenners maar door vergrijzing zijn we nu nog met 15. Marian is de enige vrouw, maar zij rijdt de meeste mannen eruit hoor.´
Je moet niet altijd de hoofdroute nemen maar een keer afslaan
Reinder zet vaak de tochten uit en is ook de organisator van de tweedaagse, vanwege de gezelligheid het hoogtepunt van het wielerjaar. Het uitstapje kon in juni niet doorgaan wegens het verwachte slechte weer. ´We zouden op de Utrechtse Heuvelrug gaan fietsen vanuit Doorn, in de buurt van Leersum… (daar richtte een valwind die vrijdag een ravage aan). We hebben de tweedaagse verplaatst naar 3 en 4 september.´We fietsen dan twee tochten, van 123 en 139 kilometer.´
Om hongerklop te voorkomen, houdt Reinder rekening met zijn voeding. Voor een lange tocht eet hij veel koolhydraten. Repen, koeken en bananen gaan mee in de achterzakken. Vlak voor de woensdagmiddagrit is rijst met bruine suiker vaste kost.
´Onderweg is er een vaste stop voor koffie met appelgebak dat we beoordelen. Bij de afsluitende rit in oktober gaan we naar het terras waar dat seizoen de appeltaart het lekkerst was.´