Dat happy stones – ofwel bliede staintjes – niet leeftijdsgebonden zijn, blijkt in Winsum. Coby Bansema – die in maart 98 jaar hoopt te worden – is groot fan van de geverfde steentjes.
Of Jan Bijsterveld misschien een paar steentjes voor haar had. Zeker, al moest Jan vrijdag wel even doortrekken tot drie uur ´s nachts om er ruim dertig voor haar te beschilderen.
Jan ontketende samen met zijn partner Janny Timmer en dorpsgenoot Arlette Blok de rage in Winsum nadat ze afgelopen najaar op Terschelling verslaafd waren geraakt aan happy stones.
Zaterdagmorgen brengt hij de kleurrijke collectie naar Coby, die in de aanleunflat van Winkheem woont. ´Dit is zo´n leuke hobby. Iedereen is voor iedereen bezig. Geweldig!´, verklaart ze haar verzoek aan Jan.
´Het leidt tot contacten en dat is vooral in deze tijd erg belangrijk. Ouderen zijn erg eenzaam, je mag maar één bezoeker meer per dag ontvangen. Gelukkig komen mijn zoon en dochter regelmatig langs. Normaal ga ik altijd naar de kaartclub, maar niks mag meer hè.´
De kwieke negentiger blijft ´dankzij de iPad´ op de hoogte van de gebeurtenissen in Winsum. En zo kwam ze ook op de Facebookpagina Happy Stones Winsum terecht.
Ik dacht: dat is weer een goede daad
Een dag eerder bracht Jan haar al een steentje. Dat was niet lang in haar bezit. ´Ik heb het via haar dochter gegeven aan een vriendin die hier ook woont. Ze belde me op en zei: Coby, wat heb je mij blij gemaakt met mijn steentje. Dat een ander aan je denkt, daar krijg ik zo´n positief gevoel van. Ik dacht: dat is weer een goede daad.´
Jan: ´Weet je Coby, dat doet mij ook goed. Het was een blied staintje met een zonnetje. Ik weet dat mensen daar heel blij van worden.´
Wat gaat ze met haar voorraad doen? ´Ik verblijd mensen die nooit de deur uitkomen met een steentje.´
Jan vertelt haar dat flatgenoot Ite Wiersema (83) een dag eerder meldde dat hij drie stenen gevonden had. Hij heeft het nog niet gezegd of Ite stapt het gebouw uit, met de zaterdagkrant in de hand, die hij naar zijn oud-buren aan de Grachtstraat wil brengen.
´Wat een mooi initiatief Jan´, zegt Ite. ´Maar is het de bedoeling ze weer ergens neer te leggen?´
Jan: ´Als je een steen heel mooi vindt, mag je hem houden, je hele leven lang. De andere mag je weer ergens neerleggen. Omdat steeds meer mensen steentjes beschilderen, zijn er heel veel in omloop.´
Jan heeft 500 kilo nieuwe stenen besteld, de helft gaat naar Bedum
En Coby mag ze weggeven aan haar flatgenoten. Jan: ´We zorgen ervoor dat je een nieuw voorraadje krijgt, daar kun je dan buiten een plekje voor zoeken, op een bankje of vensterbank bijvoorbeeld. Liever niet te laag, want dat is lastig voor ouderen.´
Coby: ´Het is sowieso lastig voor ouderen om er eentje te vinden. Ze kijken toch vooral naar waar ze lopen en letten niet zo op de omgeving.´
Bij Jan en Janny aan de Nieuwstad hebben liefhebbers in één week tijd 300 kilo stenen weggehaald om te worden beschilderd. Jan heeft inmiddels 500 kilo nieuwe besteld. ´De helft is voor ons, de andere helft gaat naar mijn nicht in Bedum. Daar is het ook een groot succes.´
Coby vertelt dat ze geboren en getogen is in Winsum. ´In 1947 van 1981 hebben we in het Westen gewoond. Na de oorlog was hier geen werk voor mijn man die bakkersknecht was. De laatste tien jaar van zijn leven, tot mijn 87ste, was ik zijn mantelzorger. Hij zei: Coby, als ik kom te overlijden, moet je van het leven genieten. Op reis gaan, en niet zoals de laatste jaren met de Zonnebloem. Doe dat met gezonde, jonge mensen. En ga logeren bij de kinderen.´
Ze krijgt het koud en wil graag weer naar binnen. ´Hopelijk blijven we vrij van corona. Met een beetje mazzel moet dat lukken. Ik heb net gelezen dat ze volgende week beginnen met het vaccineren van zelfstandige ouderen.´
Jan: ´Nou Coby, dat ben jíj zeker.´