Anko en Bernard Hofman plaatsen op een grauwe zaterdag in december dorpsmarkeringen in Leens. De twee broers zitten in het bestuur van Dorpsbelangen Leens. Anko is voorzitter, Bernard bestuurslid.
De markeringen komen in de buurt van de invalswegen te staan. ´Op plekken waar de berm breed genoeg is, niet te hard gereden wordt en het zicht op de markering goed is´, legt Bernard uit.
Samen hebben ze zojuist de eerste markering neergezet langs de Wierde, nabij borg Verhildersum. Er staat een tekstregel op uit het lied Credo, mien bestoan van Ede Staal: Ik zai de vogels tegen d´oavendlucht. De broers gaan nu naar de Breekweg, waar de tweede nabij de rotonde moet komen.
Dat de voorzitter de klus uitvoert is niet zo heel gek. Als eigenaar van Hofman Dienstverlener beschikt hij over het benodigde materieel. Zijn broer wilde hem wel helpen.
En daar arriveert Margriet Barends, de kunstenares uit Ulrum die de beelden van cortenstaal heeft gemaakt. Ze komt foto´s maken en verontschuldigt zich direct voor de kleur van haar creatie. ´Het moet bijkleuren hoor, het is nu nog te donker. Uiteindelijk krijgt het een oranjebruine kleur. En er komen nog opzetstukken van verzinkstaal op.´
Broer nummer drie meldt zich, Menze. ´Ik dacht: wat doen die broers van mij hier? Moet maar even kijken.´ Het gezelschap had zich nog verder kunnen uitbreiden, want er lopen zes broers Hofman rond in Leens.
Als de markering er staat, halen Anko en Bernard snel de twee andere markeringen op die nog bij de boerderij van Anko staan. Ze moeten er vaart achter zetten, willen ze voor het donker klaar zijn.