Eén verzoekje aan het einde van het gesprekje: in het verhaal alsjeblieft niet al te veel aandacht voor haar hersenbloeding van vijf jaar geleden. ´Wij hebben gezegd: de beperkingen zijn vervelend, maar wij kijken naar wat nog wél kan.´
Pieky Doornbos-Hilgenga (68) woont met haar man Klaas in Startenhuizen, het dorpje op de grens van Het Hogeland en Eemsdelta.
De Startenhuizer boerderijen ten westen van de Eemshavenweg vallen onder de eerste gemeente. ´Wij wonen ín Eemsdelta maar wel degelijk óp het Hogeland.´
Toch kun je om de hersenbloeding bijna niet heen, al zie je het niet aan Pieky´s uiterlijk.
Het begint al bij de verwelkoming aan de deur. ´Ik ben blij dat je geen gestreepte trui aan hebt. Dat zou te druk zijn. Ik ben overgevoelig voor geluid en licht.´
´Ik lees grootletterboeken, minder letters op een pagina leest fijner. De schouwburg zit er niet meer in, de sportschool gelukkig wel. Karel Zuiderveld van fitnesscentrum het Swaithoes in Stedum is speciaal voor mij een stilte-uur begonnen. Geen boem-boem-boem, maar sporten in stilte. Heerlijk! Er zijn meer mensen die dat prettig vinden, we zijn altijd een klein groepje.´
Haar baan als praktijkopleider bij Lentis kon ze niet voortzetten. Sindsdien geniet ze van de kleine dingen. Wandelen, hardlopen, haar 15 parkieten en het belangrijkste op Klaas na: tekenen en schilderen, tegenwoordig een dagelijkse bezigheid.
´Ik heb altijd al getekend en geschilderd. Het begon met aquarelleren. De laatste tien jaar doe ik vooral mixed media, waarbij je meerdere technieken door elkaar heen gebruikt. Verven, stempelen, sjabloneren, scheuren en plakken. Soms gebruik ik kant, dan weer koffiedik. Mixed media past mij als een handschoen.´
Haar figuratieve werk valt op door uitgekiende kleurencombinaties. Ze schildert vooral vogels en mensen, zelden voorwerpen. Workshops geeft ze al heel lang, de afgelopen vijf jaar aan maximaal twee cursisten per keer. Pieky heeft al diverse keren geëxposeerd in de regio en geregeld zijn er kopers voor haar schilderijen.
Vast element op haar schilderijen is het peaceteken. ´Ik ben van 1955, in de hippiejaren was ik tiener. Op mijn schooltas had ik het teken ook staan. Mensen zouden wel wat verdraagzamer mogen zijn.´
Wenskaarten maken – ook voor de verkoop -is een andere tak van sport van Pieky. ´Kaarten maak ik met aquarel of kleurpotloden. De druktechniek gelli plate beheers ik eveneens, ook daar geef ik workshops in.´
Kortom, Pieky ademt kunst. Heeft ze vroeger nooit overwogen om naar de kunstacademie te gaan?
´In mijn beleving ging je werken op een kantoor, in een winkel of in de zorg. Dat laatste sprak mij met afstand het meeste aan. Mijn eerste werkdag was 50 jaar geleden, op de openingsdag van zorgcentrum Wiemersheerd in Loppersum.´
