Een dag voor haar 65ste verjaardag pakt Aaltje Nekkers flink uit. Niet met een feestje… Ingepakte breekbare verkoopspulletjes haalt ze deze zondag (24 september) één voor één uit dozen om op tafels te zetten.
Buiten de wintermaanden om verkoopt Aaltje met hulp van haar man Herman vrijwel elk weekend van alles en nog wat op hun oprit. Ze wonen in de voormalige meesterswoning aan de Dirk Wierengastraat in Westernieland.
´We verkopen zaterdags en zondags alleen als het weer goed is. Als het te warm is doen we het weer niet. Vrouwen bloot, handel dood, zeggen handelaren. Nou, dat gezegde klopt als een bus.´
In de wintermaanden wijken ze met hun handel uit naar de vlooienmarkt in sporthal De Mencke in Uithuizen.
´Ik ben jaren geleden begonnen met de verkoop van boeken. Langzamerhand is dat uitgebreid met ander spul. We lopen heel wat rommelmarkten en schuurverkopen af en zoeken op marktplaats. Wat we kopen moet gaaf zijn, er komt beslist geen troep bij de weg te staan.´
Aaltje werkte op een kleine maand na liefst 40 jaar in de supermarkt in Sauwerd. ´Op mijn 17de ben ik er begonnen, bij de familie Arwert. In al die jaren heb ik in totaal zes bazen gehad.´
´De boekenkast komt uit de supermarkt. In de wintermaanden lag er vogelvoer in. Een vertegenwoordiger kwam de kast ophalen en vond het prima dat ik hem meenam naar huis.´
De psychologie in de supermarkt past Aaltje toe bij haar handel: klanten verleiden door de rangschikking van de waar. Emaillen keukenspullen en servies liggen vooraan omdat die als een magneet op passanten werken.
Lp´s, boormachines, heksen, Ot en Sien-spulletjes die ze dubbel heeft. Aaltje handelt naar eigen zeggen overal in. Dus ook in kerstballen. ´Die doen het het hele jaar goed. Zomers hangen mensen ze als versiering in bomen in hun tuin.´
´We zitten op een prima plek, langs de weg naar Pieterburen. Daar profiteren we van. Klanten kunnen parkeren op de openbare parkeerplaats voor de voormalige gereformeerde school.´
Het geldkistje heeft Herman met bouten vastgemaakt aan de tafel nadat het twee keer gestolen was.
´Vrijwel alle klanten zijn eerlijk, maar soms gaat het mis. Eén keer ben ik bedonderd door een stel dat een fietscomputer meenam. Ik vroeg er 10 euro voor, in het kistje stopten ze 10 cent.´
´Gelukkig ontdekte ik dat direct. Ze bleken even verderop nog in de auto te zitten. Met bonzend hart ben ik naar ze toe gelopen. De man gaf direct de vrouw de schuld. De 10 euro hebben ze alsnog betaald, de 10 cent wilden ze terug.´
