Dinsdag 25 juli, 10.00 uur. Vier mannen verzamelen zich bij het spoor even ten zuiden van Winsum om stil te staan bij de treinramp van 1980, waarbij negen mensen om het leven kwamen. Zoals elk jaar hangen ze bloemen aan het herdenkingsmonument.
´Precies 43 jaar geleden stonden we in de dichte mist met de mouwen omhoog. Je krijgt toch weer kippenvel op een dag als vandaag´, zegt Lou Guikema.
Jonge kerels waren de vier in 1980, twintiger of dertiger.
John Smit (nu 68) zat in de trein die even voor half acht vanuit Winsum was vertrokken en botste met die uit Sauwerd. Hij bleef wonderwel ongedeerd en bood als EHBO´er hulp tot een huisarts hem naar huis stuurde.
Geert Jan Hoeksema (71) kwam in actie als brandweerman, met zijn 28 jaar de benjamin van het korps. Lou Guikema (80) en Dirk Wieringa (74) waren toevallig in de buurt en haastten zich naar de onheilsplek om hulp te bieden.
´De vreselijke beelden van toen staan in je geheugen gegrift´, zegt Geert Jan. Voor zijn drie dorpsgenoten geldt hetzelfde.
Wat de vier ook gemeen hebben: de schrik zodra zij een treinmachinist in de mist horen toeteren, ook vier decennia later nog. ´Vreselijk´, zegt Lou.
Het ongeluk gebeurde op vrijdag. John ging ´s maandags meteen weer met de trein naar zijn werk in de stad. ´Maar ik ken mensen die hun hele leven geen voet meer in de trein hebben gezet.´
Lou nam in 2005 het initiatief voor het monument. Nu spant hij zich samen met de anderen in voor een plaquette met daarop de namen van de dodelijke slachtoffers.
´Het zou mooi zijn als we die er in 2025 bij kunnen plaatsen, 45 jaar na dato.´