Maandenlang hebben Annelies Roling-van Dijk (39) en Ed Wilschut (70) zich ondergedompeld in de geschiedenis van café De Brug in Ezinge.
Het resulteert binnenkort in een uitgebreid en fotorijk verhaal op de website van het café. ´Zeker voor Ezingers en oud-Ezingers interessant om te lezen en een feest der herkenning.´
Annelies is de dochter van Sjoerd en Anita van Dijk. Sinds het overlijden van haar vader in maart 2020 helpen zij en haar zus Carolien hun moeder in het café.
´Mijn zus en ik zijn er door omstandigheden ingerold. Het ideale scenario is dat wij het café met zijn drieën voortzetten. Daar zitten wat haken en ogen aan, dat zijn we aan het uitzoeken.´
De geschiedenis van het café aan de Torenstraat heeft Annelies altijd geïnteresseerd. ´Dit was voor mij altijd al een spannend gebouw, overal zijn kamertjes, luikjes en hokjes. Bij elke verbouwing kwam er wel iets bijzonders tevoorschijn.´
´Een van de eerste dingen die ik hoorde toen ik hier als 9-jarig meisje kwam wonen, was dat hier een man was doodgeschoten. Eind vorig jaar had ik door omstandigheden tijd om Terug naar toen te lezen, een boek over de oorlogsjaren in de voormalige gemeente Ezinge. In de laatste bladzijden wordt de verschrikkelijke gebeurtenis in het café beschreven.´
´Ik vertelde het verhaal aan mijn moeder. Och, zei ze, ik heb nog heel veel documenten. Ze ging naar boven en kwam met een dikke envelop met koopaktes terug. Ik kon er op een paar woorden na geen chocola van maken. Via een vriendin heb ik Ed gevraagd of hij mij kon helpen met ontcijferen. Zo zijn we erin gezogen.´
Al die jaartallen leren, ik vond er niks aan
Ed knikt. Geen wonder dat Annelies bij hem uitkwam. Eerder schreef Ed samen met zijn in 2017 overleden echtgenote Franka over het huisje waar ze in 1984 kwamen wonen, ´t Veloatje op de kruising Van Swinderenweg/Oldijk, 800 meter buiten Ezinge.
Later maakte hij op verzoek van dorpskrant de Middagster het al genoemde Terug naar toen. Nu is hij al weer jaren bezig om de geschiedenis van Oldijk te beschrijven. ´Geschiedenis is verslavend kan ik inmiddels uit ervaring melden. Moet je nagaan dat ik op school altijd een laag cijfer voor dat vak had. Al die jaartallen leren, ik vond er niks aan.´
´De oude koopaktes vormden een mooie leidraad om verder te spitten. Samen met iemand die ontzettend fanatiek is. In het begin bestookte Annelies mij met appjes. Dan had ze dit gevonden, dan dat. Zij heeft zich gefocust op de 20ste eeuw, ik op de 17de, 18de en 19de eeuw.´
´We hebben gegevens ontdekt tot 1637. We denken dat hier eerst een bakkerij heeft gezeten, die later is uitgebreid met een herberg. Een vroeger veelvoorkomende combinatie. De ouderdom van het pand hebben we helaas niet kunnen achterhalen. Het is de bedoeling dat binnenkort het dak vernieuwd wordt met hulp van Monumentenzorg. Mogelijk dat in een balk een jaartal is gekerfd.´
Annelies werd overladen met foto´s van het café dat in de vorige eeuw vaak van eigenaar en bewoners wisselde. ´Die foto´s geven de namen een gezicht. Laatst kwamen hier twee dames eten omdat hun opa hier caféhouder was geweest. Ook zij hadden foto´s voor mij. Nog steeds druppelt materiaal binnen, dat gaat hopelijk nog wel even door. Informatie en foto´s blijven welkom. Daarom is het ook niet praktisch een boek uit te geven. Een verhaal op een website is dynamischer, je kunt het verhaal altijd aanpassen aan de hand van nieuwe informatie.´
´Dat bij het café altijd veel land hoorde, verraste mij. Ook de plek waar ik nu woon (Schoolstraat) was van de café-eigenaar. En veel vragen zijn nog onbeantwoord. Bij het café ligt bijvoorbeeld een molensteen onder het terras. Wat staat er op die steen? Heeft hier ooit een molentje gestaan, vroeger niet ongebruikelijk bij een bakkerij? Of heeft Willem Drewes Faber, die hier eerst herbergier was en in 1855 molen Joeswert in Feerwerd bouwde, de steen neergelegd? En waarom heeft Faber enige tijd gevangen gezeten? Die heeft bijzonder veel meegemaakt in betrekkelijk korte tijd. Op 45-jarige leeftijd stierf hij.´
En de doodgeschoten man? ´Dat is een triest verhaal, waar we uiteraard aandacht aan besteden. Egbert van der Molen was herbergier, op de dag van de bevrijding schoten twee leden van de Binnenlandse Strijdkrachten hem bovenaan de trap dood. Die mannen hadden eerder die dag nog een borreltje bij hem gedronken en kwamen hem ophalen omdat hij NSB´er was.´
´Waarom ze de trekker meermaals overhaalden, is niet meer te achterhalen. In alle interviews die wij hebben gedaan heeft niemand gezegd dat Egbert een foute man was. Zijn dochter Truus leeft nog, ze is nu 90 en was met haar moeder in het café toen het drama zich voltrok.´
De klus zit er bijna op voor Annelies en Ed. ´Annelies leest het concept nog en na de laatste aanpassingen zit het er voor mij op. Dan ga ik snel verder met Oldijk. Ik liep vast op het laatste adres, Oldijk 7. Blij dat dit er tussendoor kwam, dan kan ik straks met frisse moed verder.´
Eerder verscheen op mijnhogeland.nl:
Sjoerd & Anita weten het zeker: als zij stoppen, is het gebeurd met café De Brug
mijnhogeland.nl/2019/08/25/15804/