Wat doe je als je veel spullen hebt en verhuist naar een kleiner onderkomen? Je houdt een schuurverkoop. Zo ook Mädi Cleerdin en Arthur van Doesselaar op Zuurdijk. ´Ik kan het iedereen aanraden. Dat we zoveel aanloop zouden hebben, hadden we nooit verwacht.´
Schuurverkoop moet je in dit geval niet al te letterlijk nemen. De koopwaar staat verspreid uitgestald achter hun huis. ´Je verbaast je erover hoeveel spullen je kunt hebben. En bij eerdere verhuizingen hebben we al zoveel weggedaan´, vertelt Mädi op deze zonnige zaterdagmiddag terwijl Arthur in gesprek is met enkele bezoekers.
Alles gaat tegen vriendschappelijk prijsjes weg. ´Je gunt een ander ook iets, spullen waarmee je zelf altijd blij bent geweest. Maar het leukste van zo´n schuurverkoop is wel het sociale aspect. Ik houd van mensen en het gesprek. Je wordt op zo´n dag doorlopend verrast.´
Tien jaar hebben ze aan de Hoofdweg gewoond. De eerste drie jaar in een huurhuis, midden in het dorp. Hun koophuis op nummer 17 in het streekje 2e Nijhoezen was snel verkocht, boven de vraagprijs. ´Er was abnormaal veel belangstelling voor. Als je koper bent is er tegenwoordig geen lol aan.´
Maar deze kopers krijgen er wel wat voor terug, een sfeervol huis en een formidabel uitzicht over de landerijen aan de achterzijde. ´Als je eraan woont zie je het weidse landschap elke dag veranderen. Fascinerend.´
Op 1 september moeten ze eruit zijn. Arthur (81) en Mädi (61) trekken in wooncentrum De Ding´n in Baflo. Dat samenzijn zal tijdelijk zijn, want uiteindelijk gaat zij in Rottevalle – nabij Drachten – samenwonen met haar vriendin Sandra.
De twee raakten tot over de oren verliefd op elkaar. Arthur reageerde niet boos of teleurgesteld, zoals je misschien zou verwachten. Integendeel. Mädi: ´Hij heeft het onder zijn ogen zien gebeuren. Vanwege ons leeftijdsverschil worstelde hij met de vraag hoe hij mij ooit goed achter zou kunnen laten. En toen kwam Sandra. Eigenlijk te mooi om waar te zijn. En de liefde voor en warme vriendschap met Arthur blijft altijd.´
En dat geldt ook voor Zuurdijk. ´Missen ga ik het niet, dat is niet het goede woord. Ik koester Zuurdijk in mijn hart en neem het mee. We hebben hier tien jaar met alle plezier gewoond. Er is veel ontstaan en gebeurd. Mijn raadslidmaatschap (PvdA) bijvoorbeeld. Omdat ik het hier zo mooi vind om te wonen, wilde ik iets terugdoen voor de inwoners, voor het gebied. Dat is nog altijd mijn drijfveer.´
Het loopt tegen tweeën. Om twaalf uur is de schuurverkoop begonnen, nog drie uurtje te gaan. Of desnoods langer als het gezellig blijft. Met wat niet verkocht wordt, maken Mädi en Arthur anderen blij. ´Weggooien is er niet bij. Wat uiteindelijk niet weggaat, is voor de kringloop. Die heeft al ladingen spullen van ons. Toen ik vroeger in Brabant woonde, was ik al een trouwe leverancier.´